คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1801

ร่างของแดร์ริลสั่นเทาเมื่อเขามาถึงทางเข้าพื้นที่ต้องห้าม เขาหยุดฝีเท้าลงในทันที เขาได้ยินเสียงชายหญิงดังมาจากภายในพื้นที่ต้องห้าม

นั่นก็คือแอมโบรสและเมแกน

ตอนนี้แอมโบรสและเมแกนติดอยู่ในค่ายกล ทั้งสองคนยังคงไม่ได้พบกันแม้ว่าจะถูกขังอยู่ข้างในทั้งคู่เพราะค่ายกลนั้นกว้างใหญ่มาก

“เมแกน นี่คือค่ายกลอะไรเหรอ?” แอมโบรสถาม

“ฉันไม่รู้ แต่มันแข็งแกร่งมาก” เมแกนตอบ

“ผมให้แฟนนี่หลอกล่อองครักษ์ในระหว่างที่ฉันมาช่วยคุณอยู่ แต่สุดท้ายแล้ว ผมก็เสียมันไปซะทุกอย่างเลย คงเหมือนกับคำพูดที่ว่า ขโมยไก่ไม่ได้ ยังเสียข้าวสารอีกกำมือ”

“ระวังคำพูดที่นายพูดด้วย! นายกำลังบอกว่าใครเป็นไก่กันฮะ?”

“หืมม งั้นก็ได้ ผมขอโทษละกัน ผมพูดผิดเอง”

พวกเขาพูดคุยกันถึงแผนการที่จะหนีออกไปจากที่นี่แต่ก็ทะเลาะกันไปด้วย มันช่างน่าขันเสียจริง

‘แอมโบรส’ แดร์ริลคิด

เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น แดร์ริลที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าสวนก็รู้สึกขับข้องใจอย่างมาก สีหน้าของเขาแปรเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ในขณะที่เขาก็ยังคงตกตะลึงอยู่

‘ที่แท้มันเป็นแผนของแอมโบรสที่ใช้ตัวหลอกล่อความสนใจ ทำให้หยางเจียนและราชองครักษ์วุ่นวายกันอยู่ด้านนอกเมืองหลวงสินะ เขาช่างฉลาดจริง ๆ นี่สิลูกชายพ่อ แต่ทำไมเขาถึงอยากที่จะช่วยเมแกนล่ะ’ เขาสงสัย

ตอนนั้นแดร์ริลยังไม่รู้ว่าแอมโบรสอยากที่จะช่วยเมแกนเพื่อให้เมแกนยอมตกลงที่จะช่วยเขาในการกำจัดแดร์ริล

เขากระแอมและใช้เทคนิคพากย์เสียงเพื่อที่จะตะโกนหาแอมโบรสที่กำลังติดอยู่ในค่ายกล “เฮ้ พ่อหนุ่ม! นายได้ยินฉันไหม?"

ในขณะที่เขาพูดเช่นนั้น แดร์ริลก็พากย์เสียงของชายสูงอายุที่มีเสียงแหบแห้ง

จู่ ๆ แอมโบรสก็ได้ยินเสียงในตอนที่เขากำลังโต้เถียงกับเมแกน เขาตัวสั่นเทาและตอบออกไปว่า “ใครอยู่ตรงนั้นน่ะ? คุณคือใคร?”

“ยินดี! ไม่เป็นไรเลย” แดร์ริลยิ้มและตอบกลับ

“ท่านครับ ขอทราบชื่อของท่านได้ไหมครับ? ผมคือแอมโบรส ดาร์บี้ ผมอยากจะขอบคุณในตอนที่ผมออกจากพระราชวังไปได้อย่างปลอดภัยแล้ว” แอมโบรสพูดเสียงดังแต่ก็ฟังดูสุภาพ

แดร์ริลสูดหายใจเข้าลึก ๆ เมื่อได้ยินเช่นนั้น รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

‘เขาเป็นลูกชายของฉัน เขารู้จักสำนึกบุญคุณของการช่วยเหลือจากผู้อื่นด้วย’

ในขณะที่เขาคิดเช่นนั้น แดร์ริลก็กระแอมในลำคอและเริ่มใช้เทคนิคพากย์เสียงต่อ เขาตอบด้วยเสียงแหบแห้งว่า “ไม่เป็นไร อย่างที่ฉันบอกไป มันก็แค่การช่วยเหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ ลาก่อน”

หลังจากที่เขาพูดจบ แดร์ริลก็หันหลังและจากไป

จริง ๆ แล้วเขาอยากจะเจอแอมโบรสใจจะขาดแต่เขาก็ล้มเลิกความคิดนั้นไปเมื่อคิดได้ว่าลูกชายไม่ชอบเขา

“ท่านครับ ท่านครับ...”