คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1820

’เวร’ เมื่อได้เห็นเช่นนั้นแดร์ริลก็กำหมัดอย่างฉุนเฉียว

หยางเจียนบ้าไปแล้ว

‘แล้วศิษย์พี่ซู่หรง ท่านดีไวน์และฉันจะต่อสู้กับทหารตั้ง 100,000 นายได้ยังไง?’ เขาคิด

จังหวะนั้นดีไวน์ก็ขวางแดร์ริลไว้และหยิบโอสถบางอย่างออกมาจากกระเป๋า จากนั้นเขาก็มอบให้แดร์ริล ซู่หรง และคนอื่น ๆ “กินเข้าไปเร็ว”

เม็ดโอสถพวกนั้นเป็นสีขาว เงาวับและมีกลิ่นหอม แดร์ริล ซู่หรงและคนอื่น ๆ ต่างก็กินเข้าไปอย่างไม่ลังเล

ปัง

ตอนนั้นดีไวน์ก็ยกมือขึ้นพร้อมเริ่มร่ายมนตร์ พลังแข็งแกร่งระเบิดออกมาจากร่างเขา ทำให้ต้นไม้ในรัศมีหลายไมล์เหี่ยวแห้ง

นอกจากพวกต้นไม้ที่เหี่ยวแห้งแล้ว ยังมีควันสีขาวพวยพุ่งขึ้นไปในอากาศและมุ่งไปหากองทัพโมอาน่าเหนือ

ในฐานะเทพโอสถ ทักษะของดีไวน์นั้นคือการใช้พืชและสมุนไพรให้ได้ประสิทธิภาพสูงสุด ที่จริงต้นไม้ที่อยู่รายรอบพวกเขานั้นไม่มีพิษแถมยังมีสมุนไพรที่เป็นยาปนอยู่ แต่ว่าดีไวน์ใช้กระบวนท่าของเขาเปลี่ยนพวกมันให้เป็นพืชพิษ

เม็ดโอสถที่เกษตรเทวะมอบให้แดร์ริลและคนอื่น ๆ ก็คือยาแก้พิษ

ตึง ตึง

พริบตาเดียวบรรดาทหารก็พากันล้มลงกับพื้นเมื่อสัมผัสกับหมอกควันนั้น ใบหน้าเป็นสีดำคล้ำและก็หยุดหายใจ

แต่หยางเจียนนั้นก็ร้ายกาจเขาไม่โจมตีดีไวน์แต่ต้องการจะฆ่าแดร์ริล

ไม่ว่าอย่างไรแดร์ริลก็มีเจดีย์เจ็ดมหาสมบัติ หลังจากที่หยางเจียนฆ่าเขาได้ก็จะสามารถครอบครองเจดีย์และบรรดานักรบที่อยู่ในเจดีย์ได้ ตอนนั้นการต่อสู้กับดีไวน์ ฟาร์เมอร์และซู่หรงก็คงไม่ใช่เรื่องยาก

เมื่อเห็นหยางเจียนพุ่งเข้ามา แดร์ริลก็หน้าเปลี่ยนสีและเขาก็รีบล่าถอยเพื่อหลบหนี

แดร์ริลได้เห็นพลังของหยางเจียนมาก่อนหน้านี้แล้ว เขานั้นไม่ใช่คู่มือของหยางเจียน อีกอย่างแบรดลีย์ก็เป็นคนเดียวที่สามารถรับมือหยางเจียนได้แต่ตอนนี้เขาบาดเจ็บและไม่พร้อมต่อสู้

ดังนั้นแดร์ริลจึงทำได้เพียงล่าถอย

ตอนนั้นซู่หรงก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็วและป้องกันแดร์ริลไว้ เขานั้นอยู่ในท่าพร้อมต่อสู้ “ศิษย์น้องแดร์ริล ไม่ต้องห่วง ข้าอยู่ที่นี่เพื่อช่วยเจ้าจัดการเขา”