คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1921

ดวงตาของโดน็อกฉายแววชั่วร้ายเมื่อพูดเช่นนั้น

เขาไม่สามารถเอาชนะแดร์ริลได้ในเวลาอันสั้นดังนั้นเขาเลยใช้วิธีการสกปรกเช่นนี้ ในหัวของโดน็อกนั้นไม่จำเป็นว่ามันจะเป็นเรื่องสกปรกแค่ไหน แค่เขาได้สิ่งที่ต้องการมาก็พอแล้ว

“โดน็อก ฉันจะฆ่าแกแล้วสับเป็นหมื่น ๆ ชิ้นหากว่าแกกล้าแตะต้องแม่ทูนหัวของฉัน” แดร์ริลตะโกนอย่างบ้าคลั่งดวงตาแดงก่ำ

เขาเห็นว่าคมดาบนั้นบาดลำคอของซูซานจนเห็นรอยเลือด ซูซานคงโดนตัดคอแน่หากว่าโดน็อกใช้แรงมากกว่านี้

แดร์ริลโมโหมากจนอธิบายออกมาไม่ได้

โทสะนั้นเผาผลาญเขา

แดร์ริลไม่สามารถรับเรื่องการตายของพ่อทูนหัวได้อยู่แล้ว เขาไม่มีทางให้อภัยตัวเองแน่หากว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับป้าซูซาน

“แดร์ริล”

ตอนนั้นเองซูซานก็ตะโกนบอกแดร์ริล “ไม่ต้องห่วงฉัน โดน็อกฆ่าพ่อทูนหัวของเธอ เธอต้องล้างแค้นให้เขา อีกอย่างตอนนี้โดน็อกก็ไม่ทำอะไรฉันหรอกเพียงแค่อยากให้เธอเสียสมาธิเท่านั้น อย่าไปหลงกล”

เพียะ

โดน็อกตบซูซานโดยไม่บอกกล่าว ซูซานร้องออกมาอย่างเจ็บปวดก่อนที่ร่างเธอจะทรุดฮวบลงไปกองกับพื้น

“นังสารเลว หุบปาก” โดน็อกพูดอย่างเกรี้ยวกราดฉุนเฉียว

ซูซานพูดถูก โดน็อกไม่ฆ่าเธอตอนนี้แน่ เขาทำไปเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจแดร์ริลเท่านั้น

“โดน็อก” แดร์ริลฉุนขาดเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดตรงหน้า ดวงตาเขาแดงก่ำ เขาตะโกนใส่โดน็อก "ถ้าแกกล้าจริง ก็มาสู้กับฉัน แกไปลงมือกับผู้หญิงไร้ทางสู้ได้ยังไง?”

โดน็อกแค่นเสียงแต่ไม่ได้พูดอะไร

ตอนนี้ความสนใจของแดร์ริลมาอยู่ที่เขา ดังนั้นโดน็อกจึงพอใจและมีสีหน้าเจ้าเล่ห์

“แดร์ริล ตายซะ”

ฟลอเรียนตะโกนก้องและเข้ามาโจมตีอย่างรุนแรงขณะที่แดร์ริลเสียสมาธิ

“แดร์ริล ระวัง” ซูซานร้องเสียงดังอย่างตกใจเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดตรงหน้า

เวลาเดียวกันดวงตาของเขาก็แดงก่ำและเริ่มปล่อยพลังภายในออกมา ง้าวสวรรค์นั้นส่องแสงแดงเลือดออกมาและเขาก็โจมตีทุกคนที่เข้ามาให้เห็น

แต่ว่าฝ่ายตรงข้ามมีจำนวนมากกว่า แถมเขายังบาดเจ็บดังนั้นแดร์ริลจึงรู้สึกได้ว่าความกดดันของเขานั้นมากขึ้น

แดร์ริลเลือดท่วมตัวอยู่แล้วเพราะการต่อสู้ที่แสนดุเดือด แม้ว่าเขาจะสามารถโจมดีองครักษ์สวรรค์ได้บางส่วนแต่คนที่เหลือก็ยังเข้ามาโจมตีไม่หยุด

ในที่สุดแดร์ริลก็เริ่มช้าลง

ฟลอเรียนพบว่าโอกาสของตนมาถึงแล้วก่อนที่เขาจะแค่นเสียงเย้ยและแทงหัวไหล่ของแดร์ริล

ฉึก

แดร์ริลไม่สามารถหลบได้พ้นและเขาก็โดนแทงเข้าที่ไหล่เต็ม ๆ เลือดทะลักออกมาไม่หยุดขณะที่แดร์ริลผงะถอยหลังไปหลายก้าวและเกือบจะล้มลงกับพื้น

“แดร์ริล”

ซูซานร้องออกมาเสียงดังอย่างระงับไม่ไหวเมื่อได้เห็น แววตาของเธอเต็มไปด้วยความกังวลและปวดใจขณะที่น้ำตาหลั่งไหลเป็นสาย