คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1970

ตอนนั้นเดบร้ายังไม่รู้ว่าโดน็อกหลอกเธอมาตลอด

โดน็อกยิ้มบางและพยักหน้า รู้สึกยินดีมาก ‘ฮ่าฮ่า หากแดร์ริลรู้ว่าเดบร้าช่วยฉันทำลายตระกูลคาร์เตอร์ เขาก็คงโมโหจนกระอักเลือด’

ขณะที่เขาคิดเขาก็เห็นลำธารเล็ก ๆ ตรงหน้า โดน็อกยิ้มและบอกว่า “ศิษย์พี่หญิง เราพักกันตรงนี้เถอะ ดื่มน้ำแล้วพักสักหน่อยก่อนที่เราจะมุ่งหน้าไปที่ตระกูลคาร์เตอร์”

เดบร้าเห็นด้วย

พวกเขาได้ยินเสียงฝีเท้ามุ่งหน้าเข้ามาทางด้านหลัง เสียงฝีเท้านั้นดังและเร็ว เห็นได้ชัดว่ามีกันหลายคน

โดน็อกและเดบร้าอึ้งงัน จากนั้นพวกเขาก็หันไปมองทิศทางที่เสียงดังมา

เฮือก

โดน็อกอดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเข้าเย็นเยียบเมื่อเขาได้เห็นว่ามีอะไรอยู่ด้านหลัง

เขาเห็นกลุ่มคนมุ่งเข้ามาหา พวกเขาต่างก็มีอาวุธอยู่ในมือและรังสีสังหารน่าสะพรึง เขาเห็นเงาร่างคุ้นตาหลายคนในกลุ่มนั้น ระดับแถวหน้าจากทุกสำนักต่างก็มารวมตัวกันที่นี่ สำนักยอดบรรพต สำนักยาจก และสำนักอัคคีเป็นต้น

คนที่เดินนำมาเป็นสตรีในชุดยาวสีม่วง เธอดูสง่างามแต่ว่ากลิ่นอายรอบตัวก็ไม่อาจประมาทได้

เมแกนนั่นเอง

เมื่อได้เห็นดังนั้น เดบร้าก็ตัวสั่นเทิ้ม

เวลาเดียวกัน ทุกคนเห็นโดน็อกและเดบร้า พวกเขาต่างก็พากันตื่นตัว

“เราเจอพวกเขาแล้ว”

“โดน็อกและเดบร้า พวกเขาไง”

เมแกนโบกมือเบา ๆ “จัดการพวกเขา”

เมแกนต้องการจับเพียงเดบร้าเท่านั้น

ปัง ปัง ปัง

ตอนนั้นบริเวณนั้นเงียบกริบจนแม้เข็มหล่นก็คงได้ยินเสียง

โดน็อกฆ่านักรบไปประมาณสิบคนและหยุดนิ่งไม่ลงมือต่อ เขามองไปรอบ ๆ บริเวณอย่างถือดี

อึดใจต่อมาโดน็อกก็หัวเราะและพูดสบาย ๆ กับเมแกนว่า “ฮ่าฮ่า นี่คือคุณตำรวจที่แสนโด่งดังเมแกนสินะ? ไม่คิดไม่ฝันเลย นี่ก็ตั้งหลายปีที่ฉันเคยเจอเธอและตอนนี้เธอก็กลายเป็นหัวหน้าพันธมิตรของจักรวาลโลกแล้ว ยังสวยสะกดตาเหมือนเดิมเลยนะ”

โดน็อกสังเกตเห็นบางอย่างและพูดต่อว่า “เมแกน ฉันได้ยินมาว่าหลายปีมานี่เธอพยายามจะโค่นล้มแดร์ริล แดร์ริลเองก็เป็นศัตรูของฉัน ทำไมเราไม่ร่วมมือกันล่ะ? ทำไมเราต้องมาฆ่ากันเองด้วย?”

เขาดูจริงจังและแววตาก็เต็มไปด้วยความจองหอง

ด้วยความสามารถของโดน็อก เขาไม่จำเป็นต้องกลัวเมแกนและคนอื่น ๆ แต่ว่าเพราะการเดินทางยาวนานจากเวสต์ริงตันทำให้เขาเหนื่อยล้า ดังนั้นเขาจึงไม่มีอารมณ์จะมาสู้กับเมแกน

ที่สำคัญระหว่างเขากับเมแกนเองก็ไม่ได้มีความขัดแย้งอะไรกัน พวกเขาต่างก็มีแดร์ริลเป็นศัตรูคนเดียวกัน ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่พวกเขาต้องมาฆ่ากันเอง

เมแกนขี้เกียจจะพูดยืดยาว ใบหน้าเธอไม่เปลี่ยนขณะที่เธอมองโดน็อกและพูดอย่างเย็นชาว่า “โดน็อกหยุดพูดไร้สาระ ทิ้งเดบร้าไว้ที่นี่แล้วนายก็ไปได้ ฉันจะไม่ห้าม”