คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2029

จางจือชะงักไปเมื่อได้เห็นเอร่า แต่เขานั้นแปลกใจและยินดี

ก่อนนี้เขาสนใจอยู่กับเบ็ดตกปลาดังนั้นจึงไม่ได้สังเกตเห็นเอร่า เขาไม่คิดว่าจะได้เจอศิษย์ของตน

“อาจารย์” เอร่ารีบเดินเข้ามาหา น้ำเสียงดูยินดี “ทำไมท่านถึงมาตกปลาอยู่ที่นี่? ตอนนี้ทั้งสองทวีปกำลังรบกัน สถานการณ์ก็วุ่นวายมาก ท่านไม่กลัวจะเจอปัญหาเหรอ?”

จางจือหัวเราะและพูดอย่างโอหังว่า “ตอนข้าตกปลาพวกเขาก็สู้กันไปสิ เราไม่มีอะไรต้องมายุ่งกัน แล้วทำไมข้าต้องกลัว?”

“แต่-”

เอร่ากัดปาก เธอรู้สึกสับสน “พี่ชายของฉันตอนนี้ทำงานให้โมอาน่าเหนือ หากว่าท่านจะยังตกปลาอยู่ที่นี่แล้วทำให้จักรพรรดิของเขาโกรธ ฉันก็คงลำบากใจ”

“ก็ได้ ๆ” จางจือหัวเราะเบา ๆ แล้วตอบอย่างอับจนปัญญา “หากว่าเจ้าบอกเช่นนี้ ข้าจะไปหาที่นั่งพักที่อื่นแล้วกัน”

จางจือบ่นกับตัวเอง ‘เฮ้อ สุดท้ายข้าก็เจอเรื่องที่อยากทำแล้วอยากตกปลา แต่ว่าก็โดนขัดขวางครั้งแล้วครั้งเล่า พอกันที ข้าจะไม่ตกปลาอีกแล้ว’

จางจือดูไม่มีความสุขขณะที่เขาบ่น แต่ว่าเขายังคงใจดีต่อเอร่า โดยเฉพาะสายตาที่เขามองเธอ ศิษย์ผู้เฉลียวฉลาดของเขาคนนี้เหมือนเป็นญาติเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่บนโลก

เอร่ายิ้มออกมาทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอจับมือจางจือและบอกเสียงหวานว่า “ฉันรู้ว่าอาจารย์จะไม่ทำให้ลำบากใจ อาจารย์ท่านดีกับฉันเสมอ”

“เอาล่ะ” จางจือยิ้มและบอกกับเอร่า “ข้าจะออกท่องโลกต่อ แล้วข้าจะไปหาเจ้าเมื่อมีเวลา”

พอพูดจบจางจือก็หันหลังเดินจากไป

เอร่าไม่อยากปล่อยเขาไป เธออยากจะขอให้เขาไม่ต้องไปแต่เธอก็หักห้ามใจไว้

เธอเข้าใจนิสัยของอาจารย์ เขาชอบเป็นอิสระ เขาไม่อยากวุ่นวายกับเรื่องจุกจิก

“ได้โปรด อยู่ก่อน”

จู่ ๆ หยางเจียนก็โพล่งออกมา แล้วเขาก็เข้าไปขวางทางจางจือ

จางจือหยุดเดินทันที เขานิ่วหน้าและถามหยางเจียน “ทำไม?”

‘หยางเจียนไม่พอใจที่ข้าทำร้ายองครักษ์และไม่อยากปล่อยข้าไปเหรอ?’

เอร่าและแอมโบรสต่างก็ร้อนใจและกังวล

‘ฝ่าบาทต้องการอะไร? เขายังไม่หายโมโหเหรอ?’

หยางเจียนยิ้มบางและบอกว่า “ท่านสามารถสร้างค่ายกลง่าย ๆ กักขังคนไร้ความสามารถของข้าไว้ได้ กระบวนท่าของท่านน่าตื่นตานัก ไม่ทราบท่านมีนามว่าอะไร?”

หยางเจียนเองก็เหมือนจางจือที่เป็นคนเย่อหยิ่ง ถ้าเป็นสถานการณ์อื่นหยางเจียนก็คงไม่พูดจาสุภาพแบบนี้

หยางเจียนนั้นยังหงุดหงิดใจที่พวกเขาพ่ายแพ้ในการโจมตีเมืองลิลี่เดลครั้งแรก เขากังวลเรื่องที่ไม่รู้ว่าจะทำลายค่ายกลและกับดักของแดร์ริลอย่างไร หยางเจียนยังได้เห็นค่ายกลของจางจือ ดังนั้นเขาจึงอยากได้จางจือมาทำงานให้

หยางเจียนคิดว่าชัยชนะเหนือเมืองลิลี่เดลไม่น่ายากเกินมือ

‘อะไรนะ?’

ทุกคนต่างตะลึงเมื่อได้ยินคำตอบของจางจือ

‘ชายคนนี้ปฏิเสธข้อเสนอของฝ่าบาทเหรอ?’

หยางเจียนเสียหน้ามาก เขาหันไปเห็นเอร่าที่ยืนอยู่ข้างตน และก็ได้ความคิดขึ้นมา

“ผู้อาวุโสจาง” หยางเจียนทำท่าจริงใจขณะที่เขาโน้มน้าวจางจือ “ข้ารู้ว่าท่านไม่สนใจเรื่องความขัดแย้งระหว่างทวีปต่าง ๆ แต่ท่านมีศิษย์ที่จะเข้าร่วมในทุกศึกกับข้า นางอาจจะต้องเจออันตรายมากมาย ในฐานะอาจารย์ ท่านไม่ห่วงเรื่องความปลอดภัยของนางเหรอ?”

จากนั้นหยางเจียนก็พูดต่อว่า “ตราบใดที่ท่านต้องการ ข้าจะแต่งตั้งให้ท่านเป็นกุนซือกองทัพ ท่านจะออกคำสั่งสามทัพแทนข้า และท่านก็ขึ้นตรงกับข้าเท่านั้น แบบนี้เป็นยังไง?”

หยางเจียนเห็นได้ว่าจางจือนั้นรักเอร่า ตราบใดที่เขายกเอร่ามาเป็นข้ออ้าง จางจือก็ไม่มีทางปฏิเสธเขาแน่

โอ้

เสียงดังเซ็งแซ่ขึ้นรอบตัว ทุกสายตาต่างก็จับจ้องจางจือ พวกเขาทั้งแปลกใจและมีหลายความรู้สึกปนเปเรื่องนี้

มันเป็นเกียรติที่จักรพรรดิเอ่ยปากเชิญมาร่วมทัพด้วยตัวเอง

จางจือคิดอยู่ชั่วครู่ เขามองเอร่าและสูดหายใจลึกก่อนพยักหน้า “ก็ได้”