เรือนจำ
เหล่าผู้ต้องขังทั้งหลายนั้นมีเวลาว่างสามช่วงในแต่ละวัน แต่ละช่วงอยู่หลังมื้ออาหาร มีชายกลุ่มใหญ่เล่นบาสเกตบอลอยู่ที่สนาม ถึงมันจะดูธรรมดา แต่พวกเขาก็ตื่นเต้นที่จะได้เล่น
เหล่าคนที่ไม่ได้เล่นบาสเกตบอลจะเชียร์พวกเขาอยู่ข้าง ๆ ยกเว้นเพียงคนเดียว เขานั่งอยู่ข้างสนาม และจมดิ่งอยู่กับการอ่าน
เขาดูเหมือนจะมีอายุราว ๆ สามสิบหรือสี่สิบปี ด้วยผมที่แยกลงมาจากกลางหัว เขาจึงดูติ๋มไม่น้อย
เมื่อแดร์ริลเข้ามา เขาก็พลันสนใจในชายคนนี้ทันที เนื่องจากเขาเลือกที่จะอ่านหนังสือแทนที่จะทำกิจกรรมในเวลาว่าง แดร์ริลลอบดูรูปภาพของเชสเตอร์ที่เมแกนมอบให้เขามา กลายเป็นว่าชายที่กำลีงอ่านหนังสืออยู่นี้คือเป้าหมายของเขา!
นี่มันเป็นไปไม่ได้ ชายที่เมแกนระบุถึงนั้นเป็นสมาชิกระดับสูงของนิกายตำหนักอมตะ เขาควรดูทรงพลังมาก ในขณะที่ชายตรงหน้าเขานั้นมีรังสีที่ค่อนข้างอ่อนแอ หรือบางทีเขาอาจเป็นปรมาจารย์ระดับหนึ่ง?
มากไปกว่านั้น เจ้าเชสเตอร์ วิลสัน คนนี้ทั้งดูบ้าวิชาการและอ่อนแอ! และหนังสือที่เขาอ่านนั้น… อะไรเนี่ย?! ตำราพิชัยสงครามของซุนวู?! ใครเขาอ่านตำราพิชัยสงครามของซุนวูในคุกกัน?
แดร์ริลคิดว่านี่มันตลก ในขณะที่เขาคิดว่าจะเข้าชายคนนี้ยังไงให้ดีที่สุด ลูกบอลก็กระแทกกับหัวของเชสเตอร์เข้า
ปัง!
การกระแทกนั้นแทบทำให้เชสเตอร์สลบ ทั้งหนังสือและร่างกายของเขาปลิวไปเลย
"โอ้ ไม่นะ ฉันขอโทษจริง ๆ ลูกบอลมันหลุดมือน่ะ" ชายร่างใหญ่กล่าวอย่างประชดประชัน
ชายร่างโตนี่ดูคุ้นตาแดร์ริล หรือว่าหมอนี่… เทรนท์ ยัง?! แดร์ริลเกือบหลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง ชายคนนี้คือเทรนท์ ยัง! เขาฉวยโอกาสจากลิลี่ครั้งที่แล้ว เขาจึงถูกแดร์ริลทุบตี เทรนท์ถูกตัดสินลงโทษเนื่องจากก่อปัญหา แล้วถูกส่งมาที่เรือนจำ
บอลกระแทกอัดใบหน้าของเชสเตอร์อย่างจัง
เชสเตอร์ยืนขึ้นแล้วกล่าวอย่างเย็นชา "นายมีปัญหาอะไร?" เขาโกรธมาก ถึงแม้เขาจะเป็นสมาชิกระดับสูงของนิกายตำหนักอมตะ แต่โชคไม่ดีที่เขาถูกจับมาอยู่ในคุกแห่งนี้ เขามาถูกรังแกโดยคนธรรมดาได้ยังไง? เขาแค่อยากใช้เวลาที่มีในคุกไปกับการอ่านหนังสือ
"ฉันมีปัญหาอะไร? แกตาบอดรึไง? ไม่เห็นเหรอว่าฉันเล่นบาสเกตบอลอยู่? เห็นแกอ่านหนังสือแล้วมันรบกวนอารมณ์ว่ะ" เทรนท์กล่าวอย่างไม่มีเหตุผล
จากนั้นเขาก็มองไปที่หนังสือบนพื้นแล้วเยาะเย้ย "แหม แหม ตำราพิชัยสงครามของซุนวู ดูเหมือนจะมีใครบางคนมีการศึกษานะเนี่ย แกจะทำยังไงกับมันต่อล่ะ? นำกองทัพเข้าสู้ศึก? ตอนนี้เราใช้ชีวิตอยู่ในโลกยุคใหม่ หนังสือนั่นมันหมดยุคไปแล้ว ไอ้งั่ง"
เทรนท์ชี้ไปที่บอลแล้วกล่าวอย่างเย็นชา "หยิบบอลนั่นมา จากนั้นหยิบหนังสือของแกแล้วไสหัวไปซะ!"
เชสเตอร์โกรธสุด ๆ แต่เขาไม่กล้าแม่แต่จะพูดอะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์
ต่อให้หน่อยครับรอมาหลายเดือนแล้วครับ2091...
สุดท้ายก็เป็นนิยายที่แต่งไม่จบอีกเรื่อง...
แพทเทิรฺนนี้อีกแล้วพระเอกเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงแต่งงานมา 3 ปี ลำบากเหลือแสนแม้แต่แขนก็ไม่ได้แตะ สุดท้ายกลายเป็นว่าพระเอกเป็นคนร่ำรวยมาจากตระกูลใหญ่แทบทุกเรื่อง อีแม่ยายก็พยายามหาลูกเขยใหม่บังคับลูกสาวให้หย่าตอดเวลา...
2073 ต่อหน่อยครับ...