"แม่คะ! เราจะลากแดร์ริลเข้ามาลำบากแทนไม่ได้นะ..." ลิลี่ค้าน
"ลากเขามาไม่ได้?" ซาแมนธาหัวเราะ "แดร์ริลอยู่กับเรามาสามปีในขณะที่พวกเราลินดันเลี้ยงเขามา แต่เขากลับเป็นคนทำให้เราตกต่ำมาตลอดสามปี! เร็วเข้า ให้เขาเข้ามา!"
แอชตันยิ้มในขณะที่ถือมีดไว้ในมือแน่น เขาไม่เหลืออะไรอีกแล้ว มันก็เข้าใจได้ว่าทำไมเขาถึงถลำลึกมาขนาดนี้
เปลี่ยนตัวประกัน? ฝันไปเถอะ!
"แอชตัน ทำไมแกถึงทำตัวเป็นขยะแบบนั้นล่ะ?" แดร์ริลยิ้มแล้วเดินเข้าไปใกล้หน้าต่า ตอนนี้มันเป็นสิ่งเดียวที่กั้นเขาและแอชตันไว้ "แกชอบเมียฉัน แต่เธอไม่ได้ชอบแก แกก็เลยคลั่งงั้นเหรอ? นี่แกยังเป็นผู้ชายอยู่รึเปล่า?"
"หุบปากซะไอ้เ-ี้ย!"
แอชตันรู้สึกเดือดดาลมาก! แดร์ริลเป็นขยะชั้นต่ำ แต่เขากลับได้เป็นสามีของเทพธิดา!
และนั่นก็เป็นอุปสรรคที่ไม่สามารถข้ามไปได้สำหรับเขา เขารู้สึกล้มเหลวโดยสมบูรณ์!
"ฉัน? ให้ฉันหุบปาก?" แดร์ริลหัวเราะ "แอชตัน แกนี่มันน่าเศร้าชะมัด แกไม่มีอะไรเหลือแล้ว บริษัทของแกก็ถูกริบไป เทพธิดาที่แกหลงไหลนักก็เป็นภรรยาของฉัน แกนี่มันความล้มเหลวชัด ๆ "
"-ึงหุบปากเดี๋ยวนี้ หุบปาก!" แอชตันกรีดร้องด้วยความบ้าคลั่ง ดวงตาของเขาแดงก่ำเป็นสีเลือด!
ในตอนนั้นเอง ลิลี่จ้องไปที่แดร์ริลตาไม่กะพริบ หัวใจของเธออบอุ่น
ลิลี่รู้ว่าแดร์ริลนั้นกำลังพยายามทำให้แอชตันคลั่งและเกลียดเขาจนทำให้เขาอยากเปลี่ยนตัวพวกเธอกบัเขาแทน
และแน่นอน แอชตันกำหมัดแน่นและยิ้มให้แดร์ริล "ได้ ได้เลย แกนี่มันยอดเยี่ยมซะจริง ใช่ไหม? แกเป็นสามีของเทพธิดานี่? เข้ามาเลย ฉันอยากเปลี่ยนตัวประกัน เข้ามาสิวะ!"
แดร์ริลเย้ยหยันในขณะที่เข้าไปในบ้าน
สิบเมตรห่างออกไป เมแกนช่วยไม่ได้ที่จะจ้องมองแดร์ริลสองสามครั้ง
มันเป็นครั้งแรกที่เธอเจอคนที่ต้องการเปลี่ยนตัวเขาเองกับตัวประกัน เหตุการณ์แบบนี้มักเกิดขึ้นในนิยายหรือละครเท่านั้น
"มาดามแคสเทลโล เอายังไงกันต่อดีครับ?" ตำรวจคนหนึ่งเดินมาและถามเสียงอ่อน
"งั้นให้เขาทำมันเลย!" เวนท์เวิร์ธกล่าว "สารวัตรแคสเทลโล มันไม่มีปัญหาถ้าให้แดร์ริลเป็นตัวประกัน เพราะว่ายังไงก็ตาม เราก็ปล่อยให้มีอะไรเกิดขึ้นกับภรรยาและลูกสาวของผมไม่ได้!"
นี่เขาเป็นคนแบบไหนกันเนี่ย!? เมแกนจ้องมองเขาอย่างช่วยไม่ได้
ชีวิตของภรรยาและลูกสาวสำคัญมากก็จริง แต่ชีวิตคนอื่นไม่สำคัญงั้นเหรอ?
"ไม่" เมแกนตอบพร้อมโบกมือ "สภาพอารมณ์ของคนร้ายกำลังรุนแรงในตอนนี้ เราเปลี่ยนตัวประกันไม่ได้"
"นี่..." เวนท์เวิร์ธผิดหวัง
แม้แต่คุณย่าลินดัน ผู้ซึ่งยืนข้าง ๆ เองก็เช่นกัน เธอเดินไปข้างหน้าพร้อมไม้เท้าและกล่าว "สารวัตรแคสเทลโล คุณอาจจะไม่รู้ ถึงแม้ว่าเราจะเป็นตระกูลที่ไม่ได้โด่งดังอะไร แต่เราก็ไม่ได้เป็นตระกูลเล็ก ๆ ลิลี่กับซาแมนธาไม่เคยต้องทุกข์ทรมานมาก่อน และความท้าทายอันใหญ่หลวงในชีวิตครั้งนี้ก็เช่นกัน ฉันเกรงว่าพวกหล่อนจะทนไม่ไหวหากต้องกลายเป็นตัวประกัน"
คุณย่าลินดันหยุดชั่วขณะก่อนจะกล่าวต่อ "แต่แดร์ริลแตกต่างกัน เขาเป็นแค่ชาวบ้านทั่วไป แน่นอนว่าเขาไม่มีทางกลัว ปล่อยให้เขาเปลี่ยนตัวเถอะ ได้โปรด"
นี่มันเรื่องไร้สาระแบบไหนกัน! แม้ว่าเมแกนจะเป็นคนนอก แต่เธอก็โมโหมากเมื่อได้ยินคำกล่าวของหญิงชรา!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์
ต่อให้หน่อยครับรอมาหลายเดือนแล้วครับ2091...
สุดท้ายก็เป็นนิยายที่แต่งไม่จบอีกเรื่อง...
แพทเทิรฺนนี้อีกแล้วพระเอกเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงแต่งงานมา 3 ปี ลำบากเหลือแสนแม้แต่แขนก็ไม่ได้แตะ สุดท้ายกลายเป็นว่าพระเอกเป็นคนร่ำรวยมาจากตระกูลใหญ่แทบทุกเรื่อง อีแม่ยายก็พยายามหาลูกเขยใหม่บังคับลูกสาวให้หย่าตอดเวลา...
2073 ต่อหน่อยครับ...