คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 295

ยิ่งพูด จิสตินก็ยิ่งได้ใจ เขาหยิบมือถือออกมาพร้อมเยาะเย้ย "แดร์ริล แกมาได้ถูกเวลาพอดี ฉันจะแสดงให้เห็นว่าฉันทำอะไรได้บ้าง รอก่อนเถอะ โคมไฟพวกนี้จะแสดงชื่อเต็มของคุณลิลี่ในอีกไม่นาน"

เขาชอบใจยิ่งกว่าเดิมเมื่อเขาพูด "พวกมันจะไม่ได้แค่แสดงชื่อเต็มของคุณลิลี่ แต่มันจะแสดงชื่อของฉันด้วย"

เหล่าฝูงชนผู้เอะอะอุทานด้วยความแปลกใจ

'นี่มันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ? เขาจะแสดงชื่อตัวเองบนโคมทั้งหมดได้ยังไง? ชายคนนี้ทรงอำนาจจริง ๆ !'

แม้แต่เฟบี้ยังช่วยไม่ได้ที่จะพึมพำออกมา "ลิลี่ คุณควินน์โรแมนติกมากเลย เขาดีกว่าแดร์ริลตั้งเยอะ"

เฟบี้ไม่เข้าใจว่าทำไมลิลี่ถึงได้แคร์ไอ้ขยะชิ้นนี้มากนัก จัสติน ควินน์ดีกว่าตั้งเยอะ! เขาทั้งรวย แล้วก็โรแมนติก

โดยไม่สนใจเธอ ลิลี่กุมมือของแดร์ริลแล้วกล่าวเสียงแผ่ว "แดร์ริล ไปกันเถอะ"

ในเมื่อจัสตินจะทำให้ทั้งถนนสว่างด้วยชื่อของเธอ เขาก็จะทำให้ชื่อของทั้งคู่ปรากฏด้วย

ลิลี่ต้องการไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดเพื่อหนีเหตุการณ์ที่จะทำให้แดร์ริลอับอายไปมากกว่านี้

แดร์ริลยังคงไม่ไหวติง เขายิ้มแล้วกล่าว "ที่รัก ไม่เป็นไรหรอก มาดูกันว่าเขาจะทำอะไรได้อีก"

ลิลี่ตื่นตระหนก ผลจากการที่แดร์ริลยืนกรานจะอยู่จะย้อนกลับมาทำร้ายเขาแน่

ฝูงชนเพิ่มมากขึ้น กลุ่มคนชื่นชอบในเรื่องดราม่าอยู่แล้ว ชายหนุ่มร่ำรวยที่กำลังแข่งแย่งชิงหญิงสาวกับลูกเขยบ้านคนอื่น มันช่างเป็นฉากที่ดราม่าจริง ๆ มันน่าสนใจมากกว่าการเดินเล่นไปตามถนนเสียอีก

จัสตินโทรออกไปเพื่อสั่งให้โคมไฟแสดงชื่อของพวกเขาทั้งสอง แต่กลับไม่มีใครรับสาย

แดร์ริลถามด้วยรอยยิ้ม "เกิดอะไรขึ้นเหรอ? นี่มันก็สักพักแล้วนะ ทำไมพวกมันยังเขียนเหมือนเดิมเลยล่ะ?"

"ชู่ว ไม่เห็นรึงไว่าฉันกำลังโทรศัพท์?" จัสตินบอกให้เขาเงียบด้วยน้ำเสียงล้อเลียน

แดร์ริลพยักหน้า "โอเค ฉันจะลองโทรด้วยเหมือนกัน"

เขาหยิบมือถือออกมาแล้วโทรหาพอล และเขาก็รับสายในไม่กี่วินาที

"ปิดโคมไฟทั้งหมดในถนน" แดร์ริลกล่าวกับมือถือ

พรึบ!

โคมไฟเทศกาลทั้งหมดดับลงในทันที ถนนแอตแลนติกตกสู่ความมืดในเวลาเพียงพริยตา!

ทุกคนตะลึง และไม่มีใครกล้าพูดอะไรสักคำ! ใครบางคนใช้เฮลิคอปเตอร์สามลำในการขนเปียโน?! ใครทำเรื่องนี้? มันต้องมีค่าใข้จ่ายแพงหูฉี่แน่!

คนมากมายหันเหสายตาของพวกเขาไปท่ามกลางแดร์ริลและจัสติน

หนึ่งในพวกเขาก็เป็นคนจัดการเรื่องชื่อบนโคมไฟ และอีกคนก็เป็นคนปิดไฟทั้งถนน!

แผนการระดับมโหฬารนี้ต้องถูกจัดการโดยหนึ่งในพวกเขา!

จัสตินมองเปียโนด้วยสายตาว่างเปล่าและตกอยู่ในความงุนงง

'เรื่องนี้… ถูกลูกเขยบ้านคนอื่นนี่ทำขึ้นเหรอ?'

บางคนหันไปมองแดร์ริลด้วยความประหลาดใจ

แดร์ริลจับมือของลิลี่แล้วจูบมันอย่างแผ่วเบาก่อนที่เขาจะเดินตรงไปที่เปียโน

ใช่แล้ว เขาเป็นคนโทรสั่งให้พอลจัดการเรื่องวงดนตรีเพื่อที่เขาจะบรรเลงเพลงรักให้เธอ หัวใจของเธอเต้นระรัวอย่างบ้าคลั่ง

แล้วเจ้าหน้าที่ก็วางเก้าอี้ลงตรงหน้าเปียโน