คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 441

เอเวอลินนั้นขุ่นเคืองและค่อย ๆ เดือดดาลขึ้นเรื่อย ๆ ในใจของเธอและอยากจะตบแดร์ริล!

อย่างไรก็ตามมันจะกลายเป็นที่น่าสงสัยถ้าเธอขัดขืนแดร์ริลในสถานการณ์แบบนี้

เอเวอลินลำบากใจอยู่สักพัก แต่เธอก็ไม่ลดละและอุทานออกมาอย่างเชื่อฟัง “น... นายท่าน”

แดร์ริลหยักหน้าของเขาอย่างพึงพอใจ “ดีมาก ไปกันเถอะ”

แดร์ริลมุ่งหน้าไปที่ห้องลับโดยไม่มองหันหลังกลับไปที่เคนท์และพรรคพวกของเขากับเอเวอลินที่เดินตามมาติด ๆ

‘แ-่ง’

‘เธอเป็นแม่บ้านของแดร์ริลจริง ๆ เธอไม่น่ารักเกินไปที่จะมาเป็นแม่บ้านรึไง?’

เคนท์และพรรคพวกของเขา ตัวแข็งในทันทีและมองดูอย่างตะลึงงันขณะที่ทั้งสองเดินออกไป พวกเขาใช้เวลาครู่หนึ่งก่อนที่จะรวบรวมสติได้

เคนท์จ้องไปที่เรือนร่างที่งดงามของเอเวอลินจากด้านหลังอย่างไม่ละสายตา เนื่องจากหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาและความเกลียดชังต่อแดร์ริล

‘ไอ้เลว ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าขยะอย่างแดร์ริลจะมีแม่บ้านที่ดีงามแบบนี้ ฉันจะไม่รังเกียจที่จะสูญเสียเวลาชีวิตสองสามปีเพื่อให้เธอมาเป็นของฉัน!' เคนท์คิด

…

แดร์ริลสอดส่องสภาพแวดล้อมของเขาเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ในบริเวณรอบ ๆ เมื่อพวกเขามาถึงทางเข้าห้องลับ จากนั้นเขาก็กล่าวกับเอเวอลิน “อยู่ตรงนี้ ฉันจะไปหาคุณปู่ของเธอ”

เอเวอลินก็ระแวงขึ้นมาในทันที “ทำไมฉันต้องอยู่ตรงนี้?”

แดร์ริลแกล้งหลอกเธอมาสองสามครั้งตั้งแต่เมื่อวาน และในตอนนี้ก็ยังจะมาเอาเปรียบเธออีก เอเวอลินต้องการเอาคืน

แดร์ริลยิ้มและกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ “เธอต้องอยู่ตรงนี้และจับตามองดูต้นทางให้ดี นี่คือสถาบันหกวิถีจะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีคนมาที่นี่? นอกจากนี้ เธอก็สัญญาแล้วว่าจะเชื่อฟังทุกอย่างที่ฉันพูดเมื่อเราเข้ามาข้างในโรงเรียน”

เอเวอลินรู้สึกไม่เต็มใจ แต่ในที่สุด เธอก็กระทืบเท้าและทำตามแผนของแดร์ริล

แดร์ริลไม่กล่าวอะไรอีกและตรงไปที่ห้องลับ

แกร็ง!

แดร์ริลได้ยินเสียงของโซ่ตรวนเหล็กกระทบกันเสียงดังเมื่อเขาเข้าไปในห้อง

ไม่น่าแปลกใจที่เขาเป็นหนึ่งใน จตุราชันย์พิทักษ์แห่งนิกายตำหนักอมตะ ช่างเป็นชายผู้ห้าวหาญ

แดร์ริลมองดูไซออนด้วยรอยยิ้ม “นายท่านชราอย่าหวาดระแวงใจนัก ทำไมผมถึงต้องการจะสังหารคุณ? ผมมาที่นี่เพื่อพาคุณออกไป”

อะไร?

ไซออนตกใจขณะเขาข่มขู่แดร์ริลและตามมาด้วยเสียงหัวเราะดังสนั่น “อย่ามายุ่งกับฉันไอ้เด็กเหลือขอ ฉันอยู่ในยุทธภพต่อสู้มานานหลายสิบปี ไม่มีอะไรที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน นายแค่เสแสร้งแกล้งทำก็เพื่อจะเข้าถึงคัมภีร์ แกคิดว่าฉันจะหลงกลอย่างงั้นเหรอ?”

แดร์ริลหมดคำกล่าวเมื่อเห็นไซออนไม่เชื่อเขา จากนั้นเขาก็หยิบป้ายเงินออกมาและโบกมันต่อหน้าไซออน “นายท่านชรา ผมก็เหมือนกับคุณ ผมมาจากนิกายตำหนักอมตะนี่คือป้ายเงินประจำตัวของผม”

ป้ายเงินอันนี้ เชสเตอร์มอบให้แดร์ริลก่อนที่เขาจะจากไป

“นาย…”

ไซออนมึนงงขณะเขามองไปที่แดร์ริลอย่างไม่อยากเชื่อ “นาย... นายคือฮอลล์มาสเตอร์แห่งเมือง ตงไห่?”

ก่อนหน้านี้ เชสเตอร์ได้ประกาศว่ามีผู้สมัครคัดเลือกใหม่สำหรับตำแหน่ง ฮอลล์มาสเตอร์ของเมืองตงไห่ แต่ไซออนไม่รู้จักว่าเป็นใคร เขาไม่เคยคาดคิดว่าเด็กเหลือขอคนนี้จะเป็นเขา