คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 452

ถ้าหากเขามาที่เพื่อสร้างปัญหาในงานแต่งงานมันยังพอรับได้ อย่างไรก็ตามหากแดร์ริลติดสินบนลัทธินิกาย มันจะเป็นที่ยอมรับไม่ได้อย่างถึงที่สุด

"บาปหนา นี่มันคือกาลี! ใครก็ได้มาโค่นแดร์ริลลงที!" รองหัวหน้าแห่งสำนักเทียนชาน แซคคารี ฮูม ตะโกน

แดร์ริลมาทำลายพิธีวิวาห์ของลูกศิษย์เขาและปล่อยตัว ไซออน เฟเธอร์สโตนไป? สิ่งเหล่านี้ถือว่าเป็นอกุศลเจตตนาในวิถีของของแซคคารี

ทันใดนั้น ลูกศิษย์สำนักเทียนชานกว่าสิบ ๆ คนก็พุ่งพรวดเข้าไปหาแดร์ริล การที่เห็นสถานการณ์เปลี่ยนไป ฝูงชนต่างสลายตัวในความเร่งรีบ

"ศิษย์สำนักง้อไบ๊ ฟังให้ดี!" แม่ชีแห่งโชคชะตาเรียกหา "จัดการไอ้สารเลวนี้ซะ!"

"ศิษย์สำนักบู๊ตึ้ง จัดการแดร์ริลซะ!"

ทันใดนั้น ลูกศิษย์ทั้งหมดของหกสำนักหลัก โดยเฉพาะลูกศิษย์ของสำนักบู้ตึ๊งได้ยินคำสั่งของพวกเขาและรีบวิ่งไปห้อมล้อมรอบตัวแดร์ริล บรรดาพวกเขามีอย่างน้อยหนึ่งร้อยคน!

บรรดาบุคคลอย่างมาสเตอร์ลีโอนาร์ด คิดกับแดร์ริลเป็นเพียงแค่เด็กนักเรียนจากสถาบันหกวิถีและไม่จำเป็นที่จะต้องออกแรงต่อสู้ด้วยตัวพวกเขาเอง เหล่าลูกศิษย์พวกนี้เก่งกาจมากพอที่จะทำลายเขาได้ ถึงแม้ว่าเขาจะเฉิดฉายออกมาจากการประชุมพิฆาตราชสีห์ แต่ผู้เข้าร่วมท้าประลองต่างเป็นบุคคลระดับล่าง พวกเขาอายุต่ำกว่า 25 และอยู่ต่ำกว่าระดับปรามาจารย์ยุทธ์

อย่างไรก็ตามบรรดาสาวกของหกสำนักหลักต่างเป็นจอมยุทธระดับสูง ระดับต่ำที่สุดท่ามกลางพวกเขาอย่างน้อยอยู่ในระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่สาม และแม้กระทั่งในบรรดาพวกเขายังมีถึงระดับปรมาจารย์ยุทธ์

ในระหว่างนั้น มาสเตอร์รี้ดก็พนมมือขึ้นมาและเปล่งบทสวดมนต์อ้อนวอน เขามองแดร์ริลด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย "แดร์ริล ถ้าหากนายปล่อยหญิงสาวคนนี้ไป และให้เหตุผลคำอธิบายสำหรับเรื่องของไซออน เฟเธอร์สโตน ฉันจะทำให้มั่นใจว่านายจะมีชีวิตรอดครบสามสิบสองออกไปจากที่นี่ได้ในวันนี้"

พระอย่างเขามีความเมตตามากกว่าใคร และไม่อยากจะเห็นพิธีวิวาห์อันเป็นมงคลต้องมาจบลงด้วยการนองเลือด

"ถ้าผมบอกว่าไม่ล่ะ?" แดร์ริลลุกขึ้นอย่างช้า ๆ ขณะเขาขดริมฝีปาก

"แกวอนหาเรื่องเองนะ!" แม่ชีแห่งโชคชะตาเอือมระอาเมื่อมาถึงจุดนี้ "ฟังให้ดีทุกคน! ฆ่าไอ้สารเลวนี่ซะ!"

เมื่อกล่าวแบบนั้น สาวกของหกสำนักหลักเป็นร้อยคนก็ชักกระบี่ของพวกเขาออกมาอย่างบ้าคลั่งและบุกเข้าไปหาแดร์ริล!

เมื่อเขาพูด อีวอนก็เห็นสาวกหกสำนักหลัก เข้ามาใกล้ประชิดตัวพวกเขามากขึ้นและอยู่ห่างออกไปไม่ถึงสิบเมตร เธอเกือบจะเห็นแดร์ริลนอนตายจมกองเลือดภายในอีกไม่กี่วินาที

ในขณะนั้น ใบหน้าอันบอบบางของอีวอน เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก น้ำตาของเธอไหลลงมาบนใบหน้าอย่างควบคุมไม่ได้ “ฉันต้องการ ฉันต้องการจริง ๆ! ฉันรักนายและฉันต้องการจะไปกับนาย! แต่เราไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้ รู้ไหมว่าฉันรักนายมากแค่ไหน!"

"ดี" แดร์ริลฝืนยิ้มเจื่อน ๆ

เปรี้ยง!

ดาบกลืนโลหิต ตัดผ่าอากาศออกมาพร้อมเสียงเปรี้ยงดังสนั่น และปรากฏขึ้นอยู่ในมือของแดร์ริล

"ตราบใดที่เธอต้องการอยู่กับฉัน ก็ไม่มีใครสามารถจะหยุดฉันได้"