คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 499

พวกผู้ชายมองมาที่อีเว็ตต์ ลิลี่และเซอซีอย่างมีความหวัง การที่จะได้ทำกิจกรรมกับพวกเธอเปรียบเสมือนฝันที่เป็นจริง

“ไม่ล่ะ พวกนั้นมันน่าเบื่อ ฉันอยากได้อะไรที่น่าตื่นเต้นกว่านั้น” อีเว็ตต์พูด

“มีอยู่อย่างนึง!” เดคแลนพูดแทรกขึ้นมา เขาชี้ไปที่เรือยนต์ที่จอดอยู่ชายฝั่งและพูดว่า “ดูสิ ไปขับเรือพวกนั้นเล่นกันเถอะ!”

ตาของอีเว็ตต์พลันประกายขึ้นเมื่อจินตาการเห็นภาพของเรือยนต์เหล่านั้นแล่นไปสู่ทะเลด้วยความเร็วสูง มันดูน่าสนุก เธอยิ้มและพูด “ไปกันเถอะ!”

เธอเดินไปทึ่จุดเช่าเรือ นักเรียนหลายคนที่อยากขับเรื่อยนต์ก็ตามเธอไปเช่นกัน

เรือยนต์ถูกดูแลโดยเด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งที่กำลังสูบบุหรี่และคุยกัน แมนนี่ เยลแมน หัวหน้าของพวกเขาซึ่งมีผมสีบลอนด์จากการฟอกสี เขาสวมเสื้อลายดอก สายตาของเขาเป็นประกายเมื่อเห็นนักเรียนกลุ่มหนึ่งกำลังเดินมาหาเขา

เขาถาม “ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ คุณสนใจที่จะเช่าเรือยนต์ไหม?”

เดคแลนถาม “ค่าเช่าเท่าไหร่?”

แมนนี่ที่กำลังสูบบุหรี่อยู่ทำท่าทางอย่างคลุมเครือและพูดว่า “รอบละแค่สามสิบ ถูกมาก!”

แค่สามสิบเหรียญ?

เดคแลนสะบัดผมก่อนจะพูดว่า “ถ้ามันถูกมาก งั้นเอาเรื่อยนต์ของคุณมาให้หมด ผมจะเช่ามันทั้งหมดเอง!”

รอบละสามสิบเหรียญมันถูกมากสำหรับเขา

“เยี่ยม เยี่ยม!” แมนนี่ยิ้มและพยักหน้า

หลังจากนั้นไม่นาน คนอื่น ๆ ที่เหลือก็ขับเรือเล่นกัน อีเว็ตต์ตื่นตระหนก เธอถามอย่างกระอักกระอ่วน “เปิด… คุณเปิดอันนี้ยังไง?”

เธอจับที่จับของเรือยนต์แน่น ร่างกายของเธอเคลื่อนไหวไปตามแรงคลื่น เธอเครียดเป็นอย่างมาก มันเห็นได้อย่างชัดเจนว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอ

อะไรนะ? พวกเขาถูกปัดลงพื้น พวกเขามองแดร์ริลด้วยความอิจฉาและเกลียดชัง

แดร์ริลทำอะไร ทำไมเขาถึงมีโอกาสได้สอนอีเว็ตต์?

แดร์ริลประหลาดใจเช่นกัน “เอ้าเวร ทำไมเป็นผมล่ะ?”

สัมผัสได้ถึงความประหลาดใจของพวกเขา อีเว็ตต์หัวเราะ เธอพูดกับเดคแลนและคนอื่นว่า “ทุกคนมีเรือเป็นของตัวเอง แดร์ริลไม่มีอะไรทำ ทำไมทุกคนไม่ไปเล่นด้วยกันล่ะ”

มันเป็นเรื่องจริง ตอนที่พวกเขาทะเลาะกันระหว่างเรือยนต์ ไม่มีใครสนใจแดร์ริลเลย เขามันแค่คนอ่อนแอคนหนึ่ง ใครจะสนใจว่าเขาจะเล่นหรือไม่

ตอนนั้นเองที่พวกเขามองหน้ากันอย่างช่วยไม่ได้

โธ่เว้ย ถ้าพวกเขารู้พวกเขาจะไม่ทะเลาะกันว่าใครจะเป็นคนสอนอีเว็ตต์ ไม่งั้นแดร์ริลคงไม่ถูกเธอเลือกให้ช่วยหรอก