คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 515

เอเวอลินมีท่าทีเงียบขรึม เธอรู้สึกไม่พอใจ

‘ก็ยั่วยุเขาต่อไปให้เขาดื่ม ดื่มจนไม่ต้องตื่นขึ้นมาอีก’

บรรดาหญิงสาวก็ยังคงโน้มน้าวเขา ใบหน้าของแดร์ริลแดงระเรื่อหลังจากดื่มไปนับไม่ถ้วน มีขวดเปล่าหลายสิบขวดวางอยู่รอบ ๆ เท้าของเขา

ในที่สุดแดร์ริลก็ดื่มต่อไปอีกไม่ไหว เขาหลับฟุบลงไปกับโต๊ะ

หญิงสาวสองสามคนฉีกยิ้มขณะพวกเธอเขย่าไหล่แดร์ริล “แดร์ริลตื่นเร็ว ลุกขึ้นมาดื่มอีก”

“เขาเมาแล้วเหรอ?”

“ไม่สนุกเลย”

หญิงสาวสองสามคนลุกขึ้นยืนและกล่าว "เซอซี ไปกันเถอะเขาคออ่อนมาก ไม่สนุกเลย ไปดูหนังกันเถอะ" แล้วพวกเธอก็พากันออกจากห้องไป

เซอซีรู้สึกเสียใจ เธอกล่าวกับเมแกน “เมแกน ฉันขอโทษ เพื่อนของฉันขี้เล่นเกินไป แดร์ริลเมาแอ๋ เรามารบกวนพวกเธอทั้งคู่รึเปล่า?”

เมแกนโบกมือไม่ถือสา “ไม่ต้องกังวล เรามาที่นี่ก็แค่ดื่มกันเท่านั้นเอง เธอไปดูหนังเถอะเดียวฉันจัดการพาแดร์ริลไปส่งบ้านเอง”

“โอเค งั้นเราขอตัวไปก่อน” เซอซีหยักหน้าและออกจากห้องตามเพื่อน ๆ ของเธอไป

เมแกนและแดร์ริลถูกทิ้งให้เหลืออยู่ในห้องนี้ แดร์ริลยังคงหลับอยู่บนโต๊ะ

เมแกนขบริมฝีปากของเธอขณะมองไปที่แดร์ริลอย่างใกล้ชิด เธอรู้สึกอึดอัดใจ

เมแกนขบริมฝีปากของเธอ เธอไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่เมื่อเธอถอดเสื้อเชิ๊ตของแดร์ริลและถอดเกราะไหมสวรรค์

หลังจากที่เธอถอดชุดเกราะออกแล้ว เธอก็เห็นกล้ามเป็นมัด ๆ บนร่างกายของแดร์ริล

มีรอยแผลเป็นบนร่างกายของเขาเป็นสิบ ๆ แผล พวกมันคือบาดแผลจากอดีตพวกมันทำให้แดร์ริลดูสมกับเป็นชายชาตรีมากยิ่งขึ้น

“ว้าว!”

เมแกนถือชุดเกราะไหมสวรรค์ไว้ในมือของเธอและชื่นชมเรือนร่างของแดร์ริล

นี่คือครั้งแรกที่เธอได้ใกล้ชิดกับผู้ชายสักคน เธอไม่เคยเห็นแม้แต่ร่างเปลือยเปล่าของเคนท์เลยด้วยซ้ำ ใบหน้าของเธอแดงก่ำและหัวใจของเธอก็เต้นแรง หลังจากนั้นไม่กี่นาทีในที่สุดเธอก็รวบรวมสติได้ ราวกับผู้ร้ายที่กำลังหลบหนี เธอหยิบคัมภีร์มหาปริศนาและเกราะไหมสวรรค์ ยัดมันลงในกระเป๋าถือและออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว