คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 591

ลิลี่ฝืนยิ้มและเทน้ำใส่แก้วให้ซาแมนธา

"ลูกรัก เป็นอะไรหรือเปล่า?" ซาแมนธากล่าวถามลิลี่เพราะสังเกตเห็นใบหน้าอันเศร้าหมองของเธอ

ซาแมนธานั้นสับสนงวยงงว่าทำไมลิลี่ถึงได้หม่นหมองในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา

ลิลี่ไม่สามารถจะอำพรางความรู้สึกของเธอได้อีกต่อไป เธอสวมกอดซาแมนธาและร้องไห้ "แม่ หนูจะทำยังไงดี..."

ซาแมนธานั้นตกตะลึงเธอลูบไหล่ของลิลี่ปลอบประโลม และกล่าวถาม "ลูกรัก เกิดอะไรขึ้นบอกแม่มา..."

"แม่ แดร์ริล... เขาแต่งงานกับอีวอน..."

ลิลี่ตั้งใจว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับแม่ของเธอ แต่เธอรู้สึกสะเทือนใจเกินไป เธอร้องไห้ฟูมฟายกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น

อะไร?

สีหน้าของซาแมนธาก็เปลี่ยนไปทันที เธอขว้างกระเป๋าถือไปที่เก้าอี้นวมและสบถด่า "แดร์ริล ไอ้คนไร้ประโยชน์! เกาะกินครอบครัวฉันมาได้ถึงสามปี มาอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ของตระกูลฉันและลูกสาวของฉันก็ดูแลมันเป็นอย่างดี มันยังมีหน้ามานอกใจไปหาผู้หญิงคนอื่นอีกได้ยังไง? ส่วนอีวอนเป็นถึงลูกสาวตระกูลยัง ทำไมเธอถึงไร้ยางอายเยี่ยงนี้?"

ภายในเมืองตงไห่ทุกคนต่างปราถนาที่จะสร้างความสัมพันธ์กับอีวอนเพราะตระกูลยังนั้นอยู่ในแวดวงธุรกิจวัตถุโบราณของสะสม บ่อยครั้งที่สังคมชนชั้นสูงมักจะซื้อวัตถุโบราณให้กันเป็นของขวัญ

ซาแมนธาเองก็อยากที่จะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับอีวอน แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามไม่มีใครที่จะมาข่มเหงรังแกลูกสาวของเธอได้! สิ่งที่ชอกช้ำใจไปมากกว่านั้นก็คืออีวอนยังคงอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ของเธอ

ช่างตลกร้ายอะไรเยี่ยงนี้?

ซาแมนธาตะคอกเสียงแข็ง “นังแพศยา ไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ!”

ซาแมนธาหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาแล้วกดเบอร์โทรศัพท์ไปหาเพื่อน เธอวางแผนที่จะส่งตัวอีวอนกลับบ้าน ในขณะเดียวกันเธอเองก็ต้องการที่จะถามคิงส์ตันว่าเขาเลี้ยงลูกสาวให้เติบโตมาเป็นแบบนี้ได้อย่างไร!

หลังจากวางสาย ซาแมนธาก็เห็นเข็มเงินสามเข็มฝังอยู่บนแขนของอีวอนและเธอก็ดึงมันออกไปโดยไม่ได้ไตรตรองก่อนเลย มันคงจะยุ่งยากที่เธอจะต้องจัดการย้ายตัวอีวอนไปขึ้นรถ

เธอโยนเข็มเงินทิ้งแล้วเดินออกจากห้องไป “ลูกรัก แกไม่จำเป็นต้องคิดถึงเรื่องนี้อีกแล้ว” เธอให้ความมั่นใจกับลิลี่ “เพื่อนของฉันจะมาที่นี่และฉันจะส่งนังนี่กลับไปหาตระกูลยัง ที่สำคัญกว่านั้นคือแกจะต้องหย่ากับแดร์ริลให้ขาด ไม่อย่างนั้นอย่ามาเรียกฉันว่าแม่ของเธอ”

ซาแมนธาโมโหเดือดดาล

'ไอ้คนไรประโยชน์อย่างแดร์ริล แกกล้าดียังไงถึงพาตัวผู้หญิงคนอื่นกลับมาอยู่ในบ้านของฉัน ลิลี่น้อยของฉันไม่สมควรโดนคนอย่างแกข่มเหง!" ซาแมนธาคิด