คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 74

รอยยิ้มแข็ง ๆ ของซาแมนธาพลันดูอึดอัดและบูดบึ้ง

อย่างไรก็ตาม ลิลี่ยังคงสงบและมั่นใจ เธอยืนขึ้นแล้วแนะนำแดร์ริล "นี่คือแดร์ริล พวกเราแต่งงานกัน"

"โอ้… ลูกเขยของซาแมนธานี่เอง เขาดูเป็นคนที่เหมาะสมนะ เขาทำงานที่ไหนเหรอ?" เมลานีกล่าว

"ในบริษัท" แดร์ริลตอบอย่างสุขุม เขารู้ว่าเมลานีคิดจะทำอะไร แต่เขาไม่สน

"บริษัทอะไร? ตำแหน่งไหนล่ะ?" เมลานีถามด้วยรอยยิ้ม ทำทีเหมือนถามด้วยความเป็นห่วงจริงใจ

โดยไม่กะพริบตา แดร์ริลตอบ "ก็แค่หนุ่มออฟฟิศทั่วไป"

'อ้า! ก็แค่หนุ่มออฟฟิศ!' เมลานีคิด

ด้วยคำกล่าวนั้น รอยยิ้มเดียดฉันท์ก็ปรากฏบนใบหน้ารอบ ๆ เขา เมื่อเห็นการตอบสนอง เมลานีรู้สึกพอใจ

"เป็นหนุ่มออฟฟิศก็ดีแล้ว มันไม่เป็นไรที่เธอทำงานไม่ค่อยดี ลิลี่เองก็น่าทึ่งมากแล้ว มันไม่มีปัญหาอะไรที่เธอจะอาศัยอยู่ที่บ้านเฉย ๆ" เธอกล่าวเสริม

การประชดประชันนี้ชัดเจนมาก ใบหน้าของซาแมนธาดำมืดลง

'มันเป็นความผิดของแดร์ริล เขาไม่รู้จักตำแหน่งของตัวเองรึไง? เขาคิดว่ามันดีรึไงที่พูดเรื่องนี้ออกมาแล้วทำให้ครอบครัวต้องอับอาย?' ซาแมนธาคิด

ลิลี่เองก็มีรอยยิ้มที่ไม่เป็นธรรมชาติบนใบหน้า เธอเสียใจที่พาแดร์ริลมาด้วย

ในทันใดนั้น เมลานีก็ยืนขึ้นพร้อมแก้วในมือแล้วยิ้ม "ในเมื่อพวกเรามารวมกันวันนี้ ฉันก็มีข่าวดีจะมาประกาศ ลูกสาวฉันกำลังจะแต่งงาน และนี่คือลูกเขยฉัน"

ชายหนุ่มยืนขึ้นข้างแดร์ริลพร้อมน้ำเสียงที่แสดงความเคารพ "สวัสดีครับทุกท่าน ผมจิมมี่ ตอนนี้ผมเป็นเจ้าของบริษัท ไมล์-เอนด์"

ว้าว!

ทันใดนั้น ทั้งห้องก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ

"บริษัทไมล์-เอนด์? ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการค้านอกประเทศน่ะเหรอ? นั่นมันบริษัทใหญ่เลยนี่นา!"

"ความจริง สำหรับผมแล้ว รถยนต์ก็เป็นแค่ยานพาหนะ มันไม่จำเป็นต้องดูอลังการ แต่ผมจะไม่โกหกนะครับ ยิ่งรถแพง เราก็ยิ่งได้รับความสะดวกสบาย" จิมมี่พยักหน้าด้วยความกระตือรือร้น

ด้วยคำกล่าวนี้ จิมมี่จึงหันไปมองแดร์ริลแล้วถาม "จริงสิ แดร์ริล คุณขับรถอะไรเหรอ?"

ก่อนที่จะรวมตัวกัน เมลานีได้สั่งให้จิมมี่สร้างความประทับใจให้คนอื่นแทนเธอ และทำลายภาพลักษณ์ของซาแมนธา เพื่อทำให้เมลานีพอใจ จิมมี่จึงไม่พลาดโอกาสที่จะดูถูกแดร์ริลด้วย ในเมื่อแดร์ริลไม่ใช่อะไรนอกจากลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านคนรวย จิมมี่จึงต้องการแสดงให้เห็นว่าแดร์ริลนั้นไร้ความสามารถขนาดไหน

อย่างไรก็ตาม แดร์ริลเพียงแค่เงียบและพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

แน่นอน จิมมี่ไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ ด้วยเสียงที่นุ่มนวลและรอยยิ้มอบอุ่น เขาถามอีกครั้ง "ผมสงสัยว่าคุณขับรถแบบไหน คุณแดร์ริล?"

ในตอนนั้น ดวงตาทุกคู่จ้องแดร์ริล พวกเขาซ่อนความดูหมิ่นไว้ในรอยยิ้มพวกนั้น

ใบหน้าของซาแมนธามืดลงทันที

'เจ้าคนไร้ประโยชน์นี่สร้างความอับอายให้เธอจริง เขาขับมอเตอร์ไซค์โง่ ๆ แล้วเขาจะกล้าตอบได้ยังไง?' เธอคิด