คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 798

เดบร้ากำลังทุกข์ทรมานอยู่บนเตียง เธอตัวสั่นด้วยความหนาวเย็นในขณะที่เหงื่อไหลท่วมตัว

“แดร์ริล...คุณได้นำตัวผู้อาวุโสจูปิเตอร์กลับมาไหม?” ริมฝีปากของเดบร้าแห้งกร้าน เธอถามเสียงต่ำได้ ดูเหมือนว่าประโยคนั้นจะใช้กำลังของเธอจนแทบจะหมด

แดร์ริลถอนหายใจ “ฉันตามไม่ทัน เขาเร็วเกินไป...”

แดร์ริลวางจี้หยกลงบนโต๊ะ “ผู้อาวุโสจูปิเตอร์ทำจี้หยกตกเอาไว้และฉันก็เก็บมันมาได้”

ไม่นะ…

เขาพยายามเอาจี้หยกมาแต่คน ๆ นั้นหนีรอดไปได้?

เดบร้าตกอยู่ในความสิ้นหวัง

เธอรู้สึกว่ากำลังภายในของเธอถูกระบายออกมาจนหมด ไม่เพียงเท่านั้น ร่างกายของเธอยังสลับกันไปมาระหว่างความรู้สึกร้อนและหนาวเย็น ในเวลาเดียวกันเธอก็รู้สึกราวกับว่ามีมดหลายหมื่นตัวกำลังคลานไปทั่วทั้งร่างกายของเธอซึ่งทำให้คันมาก!

อย่างไรก็ตาม เธอได้ฝืนอย่างสุดความสามารถที่จะไม่คร่ำครวญจนกระทั่งแดร์ริลกลับมา เพียงเพราะบุคลิกที่เยือกเย็นและแข็งแกร่งของเธอ แต่ทว่า เธอไม่สามารถทนได้อีกต่อไป

เดบร้าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องบอกให้แดร์ริลกลับไป “คุณ…คุณกลับไปได้แล้ว”

แดร์ริลไม่ได้จากไป แต่เขากลับพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ท่านเจ้าสำนัก ไม่มีใครสามารถช่วยคุณได้ถ้าฉันกลับไป"

แดร์ริลหยุดครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะพูดต่อว่า “ยาพิษสามสหายเป็นพิษที่แปลก หลังจากที่กินยานั้นเข้าไป ร่างกายก็จะรู้สึกหนาวเย็น ร้อนรุ่มและคันสลับกันไป และอีกไม่นานคุณก็จะสูญเสียกำลังภายในทั้งหมดและไม่สามารถบ่มเพาะได้อีกต่อไปถ้าหากว่าคุณไม่ได้รับยาแก้พิษให้ทันเวลา โชคดีแค่ไหนที่ฉันกลั่นยาแก้พิษได้”

'อะไรนะ?

'เขากลั่นยาแก้พิษได้จริงเหรอ?'

เดบร้าตกตะลึงเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอมองแดร์ริลอย่างว่างเปล่า

เธอคิดในใจว่าแดร์ริลเพียงแค่โอ้อวด อย่างไรก็ตาม เธอก็ตระหนักได้ในวินาทีต่อมาว่าแดร์ริลสามารถอธิบายอาการของเธอได้อย่างแม่นยำ

เดบร้ากัดริมฝีปากของเธอและกระซิบเบา ๆ “ถ้าอย่างนั้น… ถ้าอย่างนั้น คุณควรจะช่วยฉันสิเร็ว ๆ… กลั่นยาแก้พิษ”

“ขอร้องสิ พูดว่าได้โปรด!” แดร์ริลพูดด้วยรอยยิ้มในขณะที่เขารินน้ำชาให้ตัวเองและดื่มอย่างสบายอารมณ์

“คุณ...” เดบร้าเจ็บปวดมาก เธอสามารถทนต่อความหนาวเย็นและความร้อนรนได้แต่ความรู้สึกคันไปทั่วร่างกายของเธอนั้นเป็นสิ่งที่ทนไม่ได้

“แดร์ริล ได้โปรด...ช่วยกลั่นยาแก้พิษให้ฉันด้วย...” เดบร้ามองไปที่แดร์ริล ในที่สุดเธอก็ละทิ้งความเย่อหยิ่งของเธอ

อย่างไรก็ตาม แดร์ริลไม่ได้มีท่าทีที่จะลุกขึ้นแม้แต่น้อยเพื่อเริ่มการกลั่นยาแก้พิษ เขายังคงนั่งจิบชาอย่างมีความสุขและพูดว่า “ไม่มีทาง แค่นั้นยังไม่จริงใจพอ…”

“แดร์ริล คุณ...” เดบร้าทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอรู้สึกว่าเธออยากจะขยี้แดร์ริลให้ตายด้วยสองมือของเธอ แต่เธอไม่มีเรี่ยวแรง! เธอไม่สนใจความภาคภูมิใจของเธออีกต่อไป “ฉันขอร้อง ฉันขอร้อง ได้โปรดช่วยฉันกลั่นยาแก้พิษให้ฉันเถอะนะ...”

'ฮ่า ฮ่า…'

แดร์ริลหัวเราะภายในใจ 'เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ? ฉันคิดว่าเธอจะทนได้อีกสักพัก” แดร์ริลยิ้ม

เดบร้าอ้อนวอน "แดร์ริล ฉันขอร้องล่ะ ฉันจะทำตามสัญญา… ฉันจะทำตามสัญญาที่จะล้างเท้าให้คุณทันทีที่ฉันได้รับยาแก้พิษ ฉันจะรินชาและน้ำให้คุณเพื่อให้บริการคุณอย่างดีด้วย ฉันขอร้อง...”