คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 80

ในตอนนั้น คุณย่าลินดันนั่งลง เธอมองไปในกลุ่มคนแล้วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

ฝูงชนนี้เป็นสมาชิกครอบครัวของตระกูลลินดัน ทุกคนมีใบหน้าบูดบึ้งและนิ่งเงียบ อำนาจสุดท้ายของบริษัทภายใต้เหล่าลินดันตกไปอยู่ในมือของพอล เจมส์ แล้ว พอลนั้นไม่ใช่คนธรรมดา การที่คุณย่าลินดันพยายามนำอำนาจกลับมาจากเขานั้นดูเป็นความคิดเพ้อฝันไป ในทันใดนั้น วิลเลียม ลินดัน ก็กะพริบตา เขายืนขึ้นแล้วกล่าว "คุณย่า ผมมีความคิด"

"เยี่ยม วิลเลียม บอกความคิดของหลานมาเลย!" คุณย่าลินดันกล่าวพร้อมท่าทางพอใจ

จากเหตุการของจีเซลล์ ลินด์ท ในรายการโชว์ครั้งก่อน วิลเลียมถูกลงโทษโดยการห้ามยุ่งกับธุรกิจของตระกูล แต่ในเมื่อนี่เป็นปัญหาความเป็นความตายของบริษัท คุณย่าจึงไม่สนใจเรื่องการลงโทษนัก แต่ที่สำคัญที่สุด มันก็เป็นเพราะคุณย่านั้นโปรดปรานวิลเลียมที่สุดอยู่ดี

ความยินดีรับฟังของคุณย่าทำให้วิลเลียมกล้าขึ้น เขากล่าวอย่างเชื่องช้า "คุณย่า ตอนนี้พอลถือหุ้นอยู่ 51% ของหุ้นทั้งหมดในบริษัทเครือลินดัน เราพูดอะไรไม่ได้อีก ถ้าเราต้องการมันกลับมา มันก็คงจะไม่ง่าย เราควรจะยอมแพ้"

"ยอมแพ้?" คุณย่าขมวดคิ้วเช่นเดียวกับคนที่เหลือทั้งหมด

วิลเลียมกล่าวต่อ "ไม่ใช่ว่าเรายังเหลือหุ้น 49% เหรอ? ถ้าเราขายเพิ่มอีก 20% เราจะสามารถเริ่มต้นสร้างบริษัทใหม่ด้วยเงินนั้น หรือลงทุนกับบริษัทอื่น เมื่อบริษัทใหม่ของเราโตขึ้น เราก็จะกลับสู่ความรุ่งโรจน์อีกครั้ง!"

ว้าว!

ด้วยคำกล่าวนั้น ทั้งฝูงชนก็อ้าปากค้างด้วยความแปลกใจ ดวงตาพวกเขาเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น ไม่เว้นแม้แต่คุณย่าลินดัน "โอ้ วิลเลียม เจ้าหนุ่มอัจฉริยะของย่า ต้องยอมรับว่ามันเป็นความคิดที่ดีมากจริง ๆ"

แต่ตอนนั้นเองที่ใครคนหนึ่งพูดขึ้นมาท่ามกลางนทั้งหมด "มันเป็นความคิดที่ดี แต่ใครล่ะที่จะซื้อมัน?" ด้วยคำถามนั้น ทุกคนก็ถอนหายใจ

แต่รอยยิ้มมั่นใจก็ปรากฏบนปากของวิลเลียม "ความจริงมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ผมมีเพื่อนที่สนใจจะซื้อหุ้น 20% จากเรา"

คุณย่าลินดันตื่นเต้นกับข่าวนั้น "ใคร?"

ในเวลาเดียวกัน ทั้งฝูงชนก็สนใจวิลเลียมพร้อมกับความฉงน วิลเลียมชอบใจเสมอเวลาที่ทุกคนสนใจเขา เขาประกาศอย่างภาคภูมิ "ผมมีเพื่อนที่เป็นเจ้าของสำนักศิลปะการต่อสู้ ชื่อของเขาคือเทรนท์ ยัง"

อะไรนะ? เทรนท์ ยัง?

"เฮ้ พี่ชายเทรนท์! นี่วิลเลียมเองครับ ผมมีไอเดียร์เรื่องธุรกิจมาเสนอคุณ คุณสนใจไหมครับ?" วิลเลียมคุยกับมือถือด้วยรอยยิ้ม

เสียงของเทรนท์นั้นดังออกมาผ่านลำโพง "เอาสิ ผมรู้จักคุณดี แน่นอนอยู่แล้ว ไม่มีปัญหาที่เราจะร่วมมือกัน!"

เมื่อได้ยินแบบนั้น วิลเลียมก็ยิ้มจนปากแทบฉีก "ยอดเยี่ยม! มาที่คฤหาสน์เลยครับ เราจะได้คุยกัน!"

"ได้เลย ผมอยู่ในเมืองตงไห่แล้ว ผมจะไปเดี๋ยวนี้!" เสียงของเทรนท์ดูอารมณ์ดีในสาย

หลังจากวางสาย วิลเลียมก็รายงานคุณย่าลินดัน "คุณย่าครับ เรียบร้อยแล้ว เขาจะมาที่นี่"

คุณย่าลินดันพอใจมาก โดยเฉพาะเพราะว่าความคิดนี้มาจากหลานชายคนโปรดของเธอ เธอพยักหน้า "ดี ดี มันจะต้องเรียบร้อยหลังจากนี้ เธอเป็นฮีโร่ของตระกูลเรา ย่าจะให้รางวัลหลานอย่างงาม!"

วิลเลียมดีใจมาก เขาร้อง "ขอบคุณครับคุณย่า"