คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 85

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!

แรงตบของแดร์ริลทำให้หัวใจของทุกคนเต้นผิดจังหวะกันเลยทีเดียว ทั้งคฤหาสน์ลินดันเงียบสนิท

สุดท้าย รถตำรวจสองคันก็มาถึง เมแกน แคสเทลโล—ในชุดเครื่องแบบ—นำเหล่าตำรวจเข้ามาในคฤหาสน์ เมื่อเข้ามาถึงโถงหลัก เธอก็หน้าบึ้งกับภาพตรงหน้าเธอ

"อย่าขยับ!" เจ้าหน้าที่ตำรวจเดินเข้าไปในที่เกิดเหตุ

แดร์ริลหยุดลง ค่อย ๆ ยืนขึ้น แล้วยืดเส้นข้อมือ เมื่อจำแดร์ริลได้ เมแกนก็เดินไปหาเขา

"ใครโทรหาตำรวจ?" เจ้าหน้าที่คนหนึ่งถาม เขาเปิดสมุดรายงานระหว่างตรวจสถานที่โดยรอบ

ลิลี่เริ่มตั้งสติอย่างรวดเร็ว "ฉัน… มันเป็นฉันเอง"

"คุณบอกว่ามีบางคนกำลังทำร้ายสามีคุณ? ชายที่นอนอยู่กับพื้นใช่สามีคุณรึเปล่า? เจ้าหน้าที่ตำรวจชี้ไปที่แทบจะดูไม่ออกว่าเป็นเทรนท์ ยัง บนพื้น เขาเขียนรายงานและสอบสวนในเวลาเดียวกัน

"ไม่ ไม่ เขา… เขาไม่ใช่สามีฉัน" ลิลี่ส่ายหัว สายตาเธอไปที่แดร์ริลอย่างรวดเร็ว เธอกระซิบ "เขาต่างหาก" ในตอนนั้นเอง เธอก็งุดหน้าลงด้วยความเขินอาย ใบหน้าเธอแดง เธอน่ารักจนพูดไม่ออกเลยในตอนนี้

เมื่อได้ยินลิลี่ยอมรับแดร์ริลเป็นสามีต่อหน้าต่อตาทุกคน แดร์ริลก็รู้สึกดีใจจนอธิบายไม่ถูก

หนึ่งในเจ้าหน้าที่กลินน้ำลายเหนียวคอ เขากำลังประเมินแดร์ริล 'ชายคนนี้ทุบตีเทรนท์จนถึงจุดที่เขาป้องกันตัวเองไม่ได้เลยเหรอ?!'

ในเวลาเดียวกัน เทรนท์—บนพื้น—ก็ร้องโหยหวนอย่างเจ็บปวด "เจ้าหน้าที่ คุณต้องช่วยผม! ชายคนนี้บ้าไปแล้ว!" จากการถูกกระทืบโดยลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านคนอื่น เทรนท์ยอมไม่ได้จนต้องร้องขอความเป็นธรรมจากตำรวจที่เพิ่งมาถึง

"พอแล้ว! ทุกคนกลับไปที่สถานีตำรวจแล้วจดรายงานไว้!" เมแกนตัดบทในขณะที่เหลือบมองเทรนท์ เขาหุบปากลงทันที แล้วจ้องที่แดร์ริลอย่างไม่พอใจ

"นาย อยู่ก่อน ถามคำให้การจากพยานทุกคน" เมแกนชี้ไปที่เจ้าหน้าที่คนหนึ่ง เธอหันไปที่แดร์ริลแล้วกล่าวเสริม "ตามเราไปที่สถานีตำรวจด้วยค่ะ"

แดร์ริลพยักหน้า "ปรมาจารย์ขั้นสอง!"

นั่นทำให้เมแกนสนใจแต่ก็หงุดหงิด เขาไม่ใช่แค่กลายเป็นผู้่บ่มเพาะได้ แต่ยังทะลวงขั้นสองในไม่กี่วัน ต้องมีการผจญภัยแสนพิเศษเกิดขึ้นแน่

"ด้วยความสัตย์จริงนะ คุณยังพอมีเม็ดยาเทวะที่เคยให้ฉันก่อนหน้านี้ไหม?" เมแกนถาม

"เจ้าหน้าที่แคสเทลโล ผมให้คุณไปแล้วเม็ดหนึ่ง" แดร์ริลกล่าวด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ "และถ้าผมจำไม่ผิด ไม่ใช่คุณเหรอที่เตือนผมไม่ให้มอบมันให้ใครอีก?" เขาเสริม

เมแกนหน้าแดง "ฉัน… ฉันไม่รู้นี่ว่าฤทธิ์ของยามันเป็นอย่างไร ฉันมีเพื่อนที่ติดอยู่ในระดับปรมาจารย์ขั้นห้ามานานแล้ว ถ้าคุณยังพอมีเหลือ คุณช่วยมอบให้ฉันสักเม็ดได้ไหม?"

แดร์ริลบิดขี้เกียจแล้วกล่าวอย่างเกียจคร้าน "แล้วปัญหาของเพื่อนคุณมันมาเกี่ยวกับผมได้อย่างไร?" แม้ว่าขั้นตอนการกลั่นเม็ดยาเทวะนั้นจะเรียบง่าย แต่ก็ไม่ควรที่จะมอบให้ใครง่ายเกินไป เม็ดยานี้ถูกขายให้แบรนดอนในราคาสองหมื่นล้าน บวกกับแหวนนิ้วโป้งโบราณ

เมแกนกัดปากด้วยความไม่พอใจ ในฐานะหัวหน้าหน่วยสืบสวน รวมกับการเป็นกุหลาบงามท่ามกลางขวากหนาม—เธอไม่เคยถูกผู้ชายปฏิเสธมาก่อน