คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 870

”ลุกขึ้นเถอะ ไม่จำเป็นต้องก้มคาราวะ” ซินดี้หัวเราะและกล่าวกับลีรอย “นายไม่จำเป็นต้องสุภาพทางการขนาดนั้นก็ได้ ในเมื่อนายก็เป็นถึงเจ้าพระราชวังคนที่แปดของพระราชวังฟูเหยาแล้ว”

ความรู้สึกของลีรอยเปี่ยมไปด้วยความซาบซึ้งในบุญคุญเขาพยักหน้าตอบรับอย่างกระตือรือร้น “ฉันไม่รู้ว่าจะตอบแทนน้ำใจของเจ็ดเทพธิดายังไงดีเลย!”

ทันใดนั้นเขาก็หยิบขวดไวน์ชั้นดีออกมา “ไม่นานมานี้ฉันได้บ่มไวน์ร้อยบุปผาในเวลาว่างและฉันอยากจะเชิญชวนบรรดาเจ้าพระราชวังชิมมันในวันนี้ในฐานะเป็นของกำนัลที่แสดงความซาบซึ้งของฉัน”

เขาเปิดขวดไวน์ทันทีในขณะที่เขากล่าว และทันใดนั้นทั่วทั้งห้องโถงหลักก็อบอวลไปด้วยกลิ่นหมอรัญจวนเข้มข้นของไวน์

ลีรอยยิ้มแป้นและเดินเข้าไปหาเจ็ดเทพธิดาขณะที่เขารินไวน์ใส่แก้วให้พวกเธอ

มันคือความจริงที่ลีรอยบ่มไวน์ด้วยตัวเอง ก่อนหน้านี้เขาเคยอ่านคัมภีร์ที่มีชื่อว่าไตรชงคุนหลุนในตอนที่เขาอยู่ในหอสมุดคุนหลุน คัมภีร์เล่มนี้สามารถสอนวิธีการบ่มไวน์ได้

มีตำนานเล่าขานว่าผู้ก่อตั้งสำนักคุนหลุนเป็นคนติดสุรา มันจึงมีตำราคัมภีร์เกี่ยวกับวิธีทำไวน์ในหอสมุด

ในขณะนั้น ซินดี้ก็ยกแก้วขึ้นมาที่ปากและจิบไวน์ก่อนจะพยักหน้า “เป็นไวน์ที่ดีมาก”

บรรดาเจ็ดเทพธิดาที่เหลือก็จิบชิมไวน์เช่นเดียวกัน

พวกเธอไม่เคยดื่มสุรามาก่อนแต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม พวกเธอถึงห้ามตัวเองไม่ได้ที่จะต้องลองจิบ เมื่อได้สัมผัสกับกลิ่นหอมรัญจวนของไวน์

ลีรอยยืนอยู่ข้าง ๆ และฉีกยิ้มให้กับเหล่าเจ็ดเทพธิดา “ไวน์ของฉัน รสชาติเป็นยังไงบ้าง?”

ในขณะเดียวกัน แววตาที่มีเจตนาร้ายก็ฉายวับอยู่ในดวงตาของเขา

“ไวน์นี่มันรสชาติ...” ซินดี้กล่าวขึ้นมาสองสามคำก่อนที่เธอจะหน้านิ่วคิ้วขมวด ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าร่างกายของเธอเริ่มอ่อนแอปวกเปียก

“ฮ่าฮ่า!” สีหน้าของลีรอยเปลี่ยนไปเป็นวายร้าย “สหายเจ้าพระราชวังของฉัน ไวน์นี้มันแรงเกินไปจนทำให้ร่างกายอ่อนระทวยเลยใช่ไหม? อ่อนแอจนกระทั่งควบคุมกำลังภายในของตัวเองไม่ได้เลยล่ะสิ?”

จากนั้นลีรอยก็กำหมัดแน่นขนัด “มันยากลำบากมากสำหรับฉันที่จะเริ่มต้นใหม่ในตอนที่สำนักคุนหลุนถูกทำลาย! ฉันเลยตัดสินใจที่จะขึ้นเป็นเจ้าพระราชวังฟูเหยานับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป! พระราชวังฟูเหยาจะถูกเปลี่ยนชื่อเป็นคุนหลุน!”

“แก…”

บรรดาเทพธิดาต่างหน้าซีดเซียวขณะที่พวกเธอตัวสั่นในความโกรธเคือง “ลีรอย เฮนเดอร์สัน! พี่สาวของฉันต้องข้ามน้ำข้ามทะเลออกไปไกลเพื่อจะหาสมุนไพรนพเก้าหยินหยางมาช่วยรักษาเส้นลมปราณของแก และแกตอบแทนเธอแบบนี้งั้นเหรอ? หน้าไม่อาย!”

“ฮ่าฮ่า! ฮ่าฮ่า!” ลีรอยเย้ยหยันและกล่าว “เทพธิดาสุดที่รักของฉัน ที่เธอกล่าวมันก็ขัดแย้งกันอยู่ นี่มันไม่ใช่การตอบแทนของฉัน ในเมื่อพวกเธอเคยบอกว่าผู้ชายทุกคนคือพิษร้าย ฉันเองมันก็แค่ผู้ชายสามัญธรรมดา”

“แก…” ซินดี้ถึงกับตัวสั่นด้วยความโกรธกับคำกล่าวของเขา ‘คนไร้ยางอายอย่างเขามีชีวิตอยู่บนโลกนี้ได้ยังไง?’

สีหน้าของเธอกลายเป็นเคร่งขรึมและออกคำสั่ง “สาวกทุกคน จงฟัง! จับตัวลีรอยเฮนเดอร์สันไว้!”

“โห่…”