คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 988

คำพูดของแดร์ริลยังคงดังก้องอยู่ในหัวของทุกคน

…

อีกด้านหนึ่งที่ทวีปเวสต์ริงตัน ในคฤหาสน์องคมนตรี

กลางสวนอันสง่างามและเงียบสงบโดน็อก ดิกสัน สวมเสื้อคลุมผ้าซาตินนั่งอยู่ในศาลาจิบน้ำชาขณะชื่นชมสวนหินและสายน้ำที่ไหลธารอยู่ตรงหน้า

มีสาวรับใช้สองสามคนยืนเคียงข้างเขาเพื่อคอยปรนนิบัติ

โดน็อกน่าจะรู้สึกผ่อนคลายเมื่อได้ชื่นชมกับทัศนียภาพของที่นี่ แต่สีหน้าของเขากลับดูเคร่งเครียดเล็กน้อย

ในฐานะองคมนตรีของทวีปเวสต์ริงตัน เขาได้รับความเคารพอย่างสูงโดยมีเพียงแค่คนเดียวที่อยู่เหนือเขาและอีกหลายพันคนที่อยู่ใต้บัญชา แต่โดน็อกก็ไม่มีความสุขเลยแม้แต่น้อย

เขากินไม่ได้นอนไม่หลับตราบใดที่ศัตรูตัวฉกาจของเขาแดร์ริล ดาร์บี้ยังไม่ตาย!

“ท่านองคมนตรี”

น้ำเสียงนุ่มนวลก็ดังขึ้นมาในขณะนั้น เป็นเสียงของเจ้าสำนักห้ายาพิษลินเซย์ โจนส์ที่กำลังเข้ามาหาเขาตรงทางเดิน

ลินเซย์ สวมชุดเดรสยาวสีแดงซึ่งอวดโฉมเรือนร่างที่คับแน่นของเธอ ลินเซย์ดูเย้ายวนและมีเสน่ห์อย่างน่าพิศวง

เธอหัวเราะเบา ๆ ตอนที่ยืนอยู่ตรงหน้าโดน็อก “ท่านองคมนตรี เรียกฉันมาพบเร่งด่วนขนาดนี้ มีเรื่องอะไรให้ฉันรับใช้รึเปล่า?”

โดน็อกจ้องหน้าเธอและกล่าวถาม “ลินเซย์ เรื่องที่ฉันสั่งให้เธอไปจัดการ มีความคืบหน้าอะไรไหม? อีวอน ยัง ฆ่าแดร์ริลและคนอื่น ๆ ที่เหลือได้รึยัง? แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้หัวของมันมา?”

“คือ…”

ลินเซย์ถอนหายใจเบา ๆ เมื่อได้ยินคำถามของโดน็อก เธอกล่าวช้า ๆ “อีวอนเพิ่งจะลงมือไปไม่นานมานี้ เธอพยายามฆ่าเด็กผู้หญิงที่มีชื่อว่าจีเวลซึ่งคอยตามรับใช้แดร์ริลอยู่ตลอด แต่เธอทำไม่สำเร็จ”

ปัง!

โดน็อกโกรธจัดและทุบโต๊ะอย่างแรง “ลินเซย์ เธอบอกเองไม่ใช่เหรอว่าแดร์ริลจะตายภายในหนึ่งเดือน? นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ผ่านมาครึ่งเดือนแล้ว! ไม่ใช่แค่เขายังไม่ตาย แต่ฉันยังได้ยินมาว่าเขาได้เป็นหัวหน้าพันธมิตรของทวีปจักรวาลโลกด้วย! เธอจะอธิบายเรื่องนี้ยังไง?” โดน็อกเดือดดาลมากในตอนที่เขากล่าวเช่นนั้น

แดร์ริลอ้อนวอนที่จะขอเจอเธอทุกวัน นับตั้งแต่วันที่เขามาหาเธอที่คฤหาสน์

ทุกครั้งที่เขามาหา ลิลี่จะขังตัวเองอยู่ในห้องของเธอในขณะที่เธอโวยวายและร้องไห้ให้แดร์ริลกลับไป ลิลี่จะแสร้งทำเป็นคนไม่มีเยื่อใยทุกครั้ง แต่เธอก็รู้ดีว่าเธอคงจะอดทนต่อไปได้อีกไม่นาน

ลิลี่รักแดร์ริลมากสุดหัวใจ และไม่อยากที่จะต้องไล่เขากลับไปทุกครั้ง

มีหลายครั้งที่เธอใจอ่อนอยากจะเปิดประตู แต่เธอก็ห้ามตัวเองไว้

เธอใจสลายทุกครั้งที่แดร์ริลกลับออกไป ความรู้สึกเช่นนั้นมันเลวร้ายยิ่งกว่าความตายเสียอีก!

“ลิลี่!"

ทันใดนั้นเอง ประตูห้องนั่งเล่นก็ถูกผลักเปิดออก ก่อนที่คุณย่าลินดันจะเดินตัวสั่นเข้ามาพร้อมกับคนที่คอยประคับประคอง

ลิลี่ตกตะลึง เธอลุกขึ้นยืนและกล่าวถาม “คุณย่า ทำไม... ทำไมพวกคุณทุกคนต้องมาที่นี่?”