ขย่มรัก คุณอา นิยาย บท 15

14

คำทักทายที่ดูสนิทสนมของเธอทำให้ฉันรู้สึกชาวาบไปทั่วใบหน้า ทำไมถึงสัมผัสได้ถึงความรู้สึกๆ แปลกที่แผ่ออกจากผู้หญิงคนนี้และอารันกัน

อารันไม่ยอมตอบอะไรผู้หญิงคนนี้ เอาแต่ยืนมองเธอนิ่งราวกับกำลังคาดโทษ

“มากับฉัน” น้ำเสียงเย็นชาเอ่ยออกมา ก่อนที่อารันจะคว้ามือพาผู้หญิงคนนั้นเดินไปที่ซอยเล็กที่อยู่ไม่ไกลจากตรงนี้

แปลกนะ

ทำไมอยู่ๆ หัวใจถึงเจ็บแปลบขึ้นมาขนาดนี้ มันแสบร้อนและกระวนกระวายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“แป้ง มาทำอะไรตรงนี้” เสียงเรียกของเอิร์นทำให้ฉันสะดุ้งแล้วหยุดคิดเรื่องอารันไปชั่วขณะ “ฉันเดินหาตั้งนาน”

“อะ…อ๋อ ขอโทษที พอดีเมื่อกี้แป้งเหมือนเห็นรู้คนจัก”

“เข้าไปข้างในกัน ฉันตื่นเต้นจะแย่แล้ว^_^” เอิร์นฉีกยิ้มกว้าง เข้ามาควงแขนแล้วพาฉันเดินเข้าไปในคลับ

ฉันเอี้ยวหน้าไปมองทางด้านหลังตรงที่อารันพาผู้หญิงคนนั้นเดินเข้าไปตลอดจนสุดทาง แต่ก็ยังไม่เห็นวี่แววว่าทั้งสองคนจะพากันเดินออกมา

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าไปทำอะไรกัน

หน่วงดีจังเลยแฮะ…

ภายในคลับ

ตลอดทางที่เดินเข้ามาฉันถูกสายตาของผู้ชายรอบข้างจับจ้องจนรู้สึกกลัว บางคนก็มองแบบผ่านๆ บางคนก็มองเหมือนอยากทำความรู้จัก บางคนก็มองเหมือน…อยากกลืนฉันเข้าไปทั้งตัว

“พี่แทน^_^” เอิร์นเอ่ยเรียกผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะไม่ไกลพร้อมกับโบกมือให้ สงสัยจะเป็นผู้ชายคนที่เธอมาเดตด้วยแน่ๆ

เขาหันหน้ามามองแล้วโบกมือกลับให้เอิร์น เราจึงเดินเข้าไปนั่งลงที่โต๊ะด้วยกัน

“นี่เพื่อนเอิร์นชื่อแป้งค่ะ ส่วนยัยแป้งนี่พี่แทน…เอ่อ…เป็น…” เอิร์นเหมือนจะไม่แน่ใจว่าควรแนะนำพี่เขาว่าเป็นอะไรกับตัวเอง

“ค่ะ ตั้งแต่มัธยมแล้ว^_^”

“คงจะสนิทกันมากเลยใช่ไหมครับ”

“สนิามากเลยแหละค่ะ ถ้าอยากรู้อะไรเกี่ยวกับยัยเอิร์นถามแป้งได้เลยนะคะ”

“พอดีพี่อยากซื้อของขวัญวันเกิดให้เอิร์น แต่ไม่รู้จะซื้ออะไร…”

พี่แทนเกริ่นขึ้นมาแล้วเงียบไป จริงสิ อาทิตย์หน้าวันเกิดยัยเอิร์นแล้วนี่นา ฉันเกือบลืมไปเลยนะเนี่ย

“ถ้าอย่างนั้นซื้อ…”

“อาทิตย์นี้แป้งว่างไหม พาพี่ไปเลือกของขวัญให้เอิร์นหน่อยสิ แต่อย่าบอกเรื่องนี้กับเอิร์นนะ”

ขอโทษนะคะที่ก่อนหน้านี้มาๆ หายๆ เพราะเดินทางทุกวันเลย ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปจะกลับมาอัปทุกวันตามปกติแล้วค่ะ ขอโทษจากใจเลยนะคะ อย่าเพิ่งเทหรือหนีหายกันนะ ?