กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 108

"อ่อนแอเกินไป!"

ชาร์ลีโกรธมาก และถอยห่างออกไปในทันทีขณะที่เขาพยายามหลีกเลี่ยงการเตะของเธอ หลังจากนั้นเขาก็ยกขาขึ้น และเตะออโรร่าตรงก้นของเธอทำให้เธอล้มลงกับพื้น

ขากรรไกรของอดัมแทบจะหล่นลงกับพื้นขณะที่เขาจ้องไปที่ฉากตรงหน้าเขา เขาพึมพำกับตัวเอง “นี่… เป็นไปได้ยังไงกัน?!”

ออโรร่ารู้สึกอายมากยิ่งขึ้น นับตั้งแต่ที่เธอเริ่มต่อสู้เธอไม่เคยรู้สึกต่ำต้อยมากไปกว่านี้ ยิ่งไปกว่านั้นจุดที่ชาร์ลีเตะเธอนั้นน่าอายเกินไป!

เต็มไปด้วยความโกรธขณะที่เธอลุกขึ้นยืน ออโรร่าเตรียมพุ่งเข้าหาชาร์ลี และโจมตีเขาทันที เธอตัดสินใจแล้วว่าไอสารเลวคนนี้จะต้องชดใช้สำหรับการกระทำของเขาในวันนี้อย่างแน่นอน!

“ออโรร่าหยุดสิ่งที่คุณกำลังทำ! อย่าหยาบคายกับคุณเวด”

ทันใดนั้นชายวัยกลางคนก็วิ่งเข้ามาหาเธอ และจับมือของออโรร่า

ออโรร่ายังคงอายอย่างเต็มที่ตะโกนว่า “พ่อ! หลีกไปค่ะ! หนูจะฆ่าเขา!”

‘เขากล้าดียังไง? ใครกันที่ทำให้เขากล้าที่จะเตะฉันที่ก้น? ตอนนี้ก้นของฉันกำลังเจ็บเพราะเขา!

"หุบปาก!"

ชายวัยกลางคนตะโกนขณะที่เขาจ้องมองไปที่ออโรร่า

หลังจากนั้นเขาก็เดินไปหาชาร์ลีด้วยสีหน้าอ่อนน้อมถ่อมตน หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเขาก็พูดด้วยความเคารพ "คุณเวด เราพบกันใหม่อีกครั้ง ฉันเสียใจมากเกี่ยวกับลูกสาว และหลานชายของฉันที่ไม่สามารถประพฤติตัวเองได้ ฉันจะให้พวกเขาขอโทษคุณ และฉันจะขอให้พวกเขาไตร่ตรองตัวเองอย่างแน่นอนเมื่อเรากลับถึงบ้านในภายหลัง”

ออโรร่า และอดัมตกตะลึงขณะดูฉากนี้ด้วยความไม่เชื่อ

พ่อของออโรร่าเป็นคนที่มีความสำคัญ และได้รับความเคารพนับถือใน โอลรัส ฮิลล์ เหตุใดเขาจึงสุภาพกับชายหนุ่มคนนี้

ชาร์ลีจำชายวัยกลางคนได้ทันทีที่เห็นเขา

เขาเคยพบเขาตอนที่เขาไปกับจัสมินเพื่อประเมินของเก่าของเธอก่อนหน้านี้ ชื่อของเขาคือ เกรแฮม ควินตัน

ชาร์ลีพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ก่อนตอบว่า “นายใหญ่ควินตันดูเหมือนว่าคุณควรจะสั่งสอนหลานชายของคุณจริง ๆ นะครับ”

เกรแฮมพยักหน้าซ้ำ ๆ ก่อนที่จะจ้องไปที่ทั้งออโรร่า และอดัม หลังจากนั้นเขาก็สั่งพวกเขาอย่างรวดเร็ว “มาที่นี่ และขอโทษคุณเวดทันที!”

หลังจากพูดอย่างนั้นเขาก็พูดต่อว่า “ฉันสงสัยว่าทำไมตระกูลควินตันถึงโชคร้าย และโชคร้ายมากมายเมื่อเร็ว ๆ นี้ ดูเหมือนว่าโชคร้ายกำลังเกิดขึ้นกับเราทีละคน ปรากฎว่าทั้งหมดเป็นเพราะนาย! นายเป็นคนที่นำโชคร้ายทั้งหมดนี้มาสู่เราเพราะจี้นั้น! ลองนึกดูว่าปู่ของนายจะทำอะไรกับนาย ถ้าเขารู้เรื่องนี้!?”

เมื่ออดัมรู้ว่าลุงของเขาโกรธมากเขาก็รีบคุกเข่าต่อหน้าชาร์ลีด้วยสีหน้าหวาดกลัว

เกรแฮมตะโกนต่อไป “ฉันยังไม่ได้ยินคำขอโทษใด ๆ จากนายสักทีนะ!”

"ครับ! ครับ ฉันขอโทษ…” อดัมขอโทษชาร์ลีขณะที่เขาตัวสั่นด้วยความกลัว

เกรแฮมมองไปที่ชาร์ลีก่อนจะพูดด้วยความเคารพ "คุณเวด ฉันไม่รู้ว่ามีอะไรอีกที่จะทำให้คุณพอใจได้ คุณยอมรับคำขอโทษของพวกเขาได้ไหมครับ?”

ชาร์ลีตอบทันที “ลืมมันเถอะครับ เนื่องจากเขาคุกเข่า และขอการให้อภัยจากผมแล้ว ผมจะปล่อยเขาไปในครั้งนี้”

เกรแฮมถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนจะถามว่า “คุณเวด มีอย่างอื่นที่อยากจะถามคุณ เนื่องจากอดัมโยนจี้ไปแล้ว ครอบครัวควินตันจะสามารถหลีกเลี่ยงเหตุร้ายในอนาคตได้หรือไม่?”

ทันทีที่ชาร์ลีได้ยินคำพูดของเกรแฮมเขาก็เยาะเย้ยก่อนจะพูดว่า “คุณคิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้นจริง ๆ เหรอครับ? ปลั๊กหยกนั้นทรงพลังมาก และไม่เพียงส่งผลกระทบต่ออดัมคนเดียว หากคุณกำลังขอความเห็นที่ตรงไปตรงมาของผม ผมคิดว่าครอบครัวควินตันจะต้องพังพินาศภายในหนึ่งปี!”