กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 114

ลอเรนไปที่สำนักงานของดอริสทันที เมื่อเธอรับสาย ชาร์ลีคว้าโอกาสนี้ และเดินลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว

เขาเห็นแคลร์เดินออกมา เธอดูเหนื่อย และอิดโรยทันทีที่ไปถึงรถ

เธอเหนื่อยล้าจากภาระงานหนักในโครงการโรงแรม เธอพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “ฉันทำงานหนักเกินไป เวลา 24 ชั่วโมงไม่เพียงพอเลย”

ชาร์ลีพูดอย่างหนักใจว่า “แบ่งงานบางส่วนให้คนอื่นดูดีไหม? หรืออาจจะไม่ทำไปเลย”

“ไม่มีทาง” แคลร์กล่าว“ ฉันได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้อำนวยการเมื่อไม่นานมานี้ ฉันต้องทำงานอย่างหนักเพื่อเสริมสร้างรากฐานของบริษัทให้มั่นคง ไม่เช่นนั้นลูกพี่ลูกน้องของฉันจะเข้ามายุ่งอีกเมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นโอกาส”

แคลร์รู้สึกรำคาญมากเมื่อรูปลักษณ์ที่น่าขยะแขยงของแฮโรลด์ปรากฏขึ้นในใจ ผู้ชายที่น่ารำคาญยังคงต่อต้านเธอ และมักจะทำสิ่งที่เป็นความวุ่นวาย และเป็นปัญหา

ระหว่างทางกลับบ้านแคลร์หลับตาเพื่อพักผ่อน ในขณะที่ชาร์ลีจดจ่ออยู่กับการขับรถโดยไม่รบกวนเธอ

***

ในขณะเดียวกันในห้องทำงานของดอริส

ดอริสแจ้งการนัดหมายใหม่แก่ลอเรนซึ่งทำให้ลอเรนประหลาดใจ และงุนงงเล็กน้อย

ไม่นานนักตั้งแต่เธอได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้อำนวยการฝ่ายบริหาร และตอนนี้เธอถูกย้ายไปที่แผนกขาย เกิดอะไรขึ้น?

คำอธิบายที่ดอริสให้กับเธอคือ “ฉันคิดว่าคุณมีความสามารถ และมีศักยภาพมาก การทำงานในแผนกธุรการนั้นเสียเปล่า ฉันพิจารณาจากประวัติการทำงานของคุณเป็นครั้งที่สองแล้ว คุณมีพื้นฐานด้านการจัดการธุรกิจ และทักษะการตลาดที่ดีของคุณนั่นคือเหตุผลที่ฉันคิดว่าการขายเป็นตำแหน่งที่เหมาะสมที่สุดสำหรับคุณ นอกจากนี้การขาย และการตลาดมีความสำคัญต่อบริษัท มากกว่าแผนกอื่น ๆ ฉันรับรองได้ว่าหากคุณทำงานที่ดีในตำแหน่งใหม่คุณจะมีโอกาสที่โตขึ้น”

จริง ๆ แล้วดอริสไม่ได้โกหก

ตำแหน่งการขายมีความสำคัญมากกว่าการบริหาร

ฝ่ายขายเป็นแผนกสำคัญที่สร้างรายได้ให้กับบริษัท ในขณะที่ฝ่ายบริหารเป็นแม่บ้านของบริษัท ซึ่งรับผิดชอบเรื่องเล็กน้อยมากกว่า

“โอเค ได้เลย” แคลร์พูด “เมื่อฉันทำงานเสร็จแล้วก็มาสนุกด้วยกันเถอะ!”

ลอเรนหัวเราะเบา ๆ "ดีล!"

ลอเรนรู้สึกสลดใจเล็กน้อยเมื่อเธอวางสาย

เธอไม่มีเพื่อนมากนักในโอลรัส ฮิลล์ เธอมีเพื่อนคนเดียวของเธอนั้นคือแคลร์

ตอนนี้เธอถูกย้ายไปดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายขาย เธอได้รับเวทีที่ใหญ่กว่ามากในการพิสูจน์ตัวเอง แต่เธอไม่สามารถหาคนที่จะมาร่วมฉลองความสำเร็จด้วยกันได้

ในขณะที่เธอถอนหายใจด้วยความท้อแท้โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น

มันมาจากแฮโรลด์!