กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1528

ดังนั้นเขาจึงต้องช่วยยูลแก้ปัญหานี้ แล้วถึงจะออกจากอีสต์คลิฟฟ์และกลับไปโอลรัสได้

เมื่อเห็นว่ายูลตกลงตามคำขอ เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ยกแก้วไวน์ขึ้นมาแล้วประกาศว่า “มาชาร์ลี มาดื่มฉลองกันเถอะ!”

ชาร์ลีพยักหน้าและชนแก้วกับเขาอีกครั้ง

เมื่อเห็นชายสองคนดื่มอย่างมีความสุข ราเชลก็บอกควินน์ด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “พ่อของลูกไม่ค่อยมีความสุขแบบนี้มานานแล้วนะ”

ควินน์พยักหน้าและตอบใกล้ ๆ หูแม่ของเธอว่า “ดูเหมือนว่าตั้งแต่ที่ลุงเวดประสบอุบัติเหตุจนถึงตอนนี้ พ่อไม่เคยมีความสุขเท่านี้เลยนะคะ”

ราเชลจับมือลูกสาวอยู่ใต้โต๊ะแล้วพูดเบา ๆ ว่า “ชาร์ลีเป็นคนดี ลูกต้องจับเขาไว้ให้ได้นะ!”

ควินน์รู้สึกเขินอายแล้วตอบว่า “แม่ก็… หนูจะจับเขาไว้ได้ยังไงคะ… พี่ชาร์ลีแต่งงานแล้ว แล้วตอนนี้ก็ยังไม่ได้หย่าด้วย”

ราเชลตอบอย่างจริงจังว่า “เด็กโง่ เขาเป็นคู่หมั้นของลูกตั้งแต่เด็ก ๆ มีคนมาแย่งสามีของลูกไป ไม่ใช่ลูกไปแย่งเขามานะ!”

ราเชลเว้นระยะอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดต่อว่า “จริง ๆ แล้ว แม่ไม่เชื่อหรอกว่าจะมีครอบครัวไหนในโอลรัสที่มีลูกสาวที่คู่ควรกับชาร์ลี ชายที่ร่ำรวยที่สุดของที่นั่นก็ยังมีคุณสมบัติไม่ถึงขั้น ทั่วทั้งอีสต์คลิฟฟ์แล้วนอกจากลูก ก็มีเพียงหญิงสาวจากตระกูลชูลซ์เท่านั้นที่ดูจะเหมาะสมกับชาร์ลีหน่อย”

“แล้วอีกอย่างหนึ่งนะ ลูกกับเขามีข้อตกลงที่ต้องแต่งงานกัน ทั้งสองครอบครัวเป็นเพื่อนกันมานานหลายปี การที่ลูกต้องแต่งงานกับชาร์ลีก็ดูเป็นเรื่องสมเหตุสมผลมาก ราวกับว่ามีพรหมลิขิตเอาไว้แล้ว”

“จริง ๆ แล้ว เมื่อถึงเวลานั้นพ่อกับแม่ก็คงได้ลูกชายเพิ่มขึ้นมาอีกคน ถ้าเขาแต่งงานเข้ามาอยู่ในตระกูลของเรา! พ่อของลูกจะต้องมีความสุขทั้งวันอย่างแน่นอน!”

ยูลพูดเพิ่มเติมว่า “หลังจากที่ตระกูลเวดซื้อภูเขาวินทรี่แล้ว พวกเขาก็ลงทุนไปหลายล้านดอลลาร์ เพื่อสร้างภูเขาขึ้นมาใหม่ โครงการพัฒนานี้ใช้เวลาสามปี และเพิ่งเสร็จสมบูรณ์เมื่อฤดูใบไม้ผลิปีที่แล้ว หลังจากการดำเนินงานเสร็จสิ้นแล้ว สุสานบรรพบุรุษของตระกูลเวดก็ถูกย้ายไปที่นั่น ซึ่งตอนนั้นมีการเคลื่อนไหวมากมายที่สร้างแรงผลักดันอันยิ่งใหญ่ ทุกคนในอีสต์คลิฟฟ์รู้เรื่องนี้ดี”

ชาร์ลีขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ตระกูลเวดอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์มาหลายร้อยปีแล้ว มีบรรพบุรุษมากกว่าหนึ่งร้อยคนถูกฝังอยู่ที่สุสานนี้ โครงการขนาดใหญ่แบบนี้ ตระกูลเวดทำการเคลื่อนย้ายง่ายดายแบบนี้ได้ยังไงครับ?”

ยูลพยักหน้าแล้วตอบว่า “อาได้ยินข่าวลือในเรื่องนี้ว่า ปู่ของเธอบังเอิญป่วยเมื่อสี่ปีที่แล้ว แต่ไม่มีปัญหาอะไร ถึงแม้ว่าจะมีการขอคำแนะนำทางการแพทย์ไปทุกแห่งทุกหน แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้เลย”

“ต่อมาตระกูลเวดได้เดินทางไปยังภูเขาที่มีชื่อเสียงหลายแห่งทั่วประเทศ และไปพบผู้เชี่ยวชาญมากมาย เมื่อผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นมองเห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้น พวกเขาก็จากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ ถึงแม้ว่าจะมีการถามคำถามเกี่ยวกับสาเหตุที่แท้จริงก็ตาม…”

“ปู่ของเธอเป็นโรควิกลจริต เขาเดินทางไปสหรัฐอเมริกาด้วยตัวเอง เพื่อเชื้อเชิญผู้เชี่ยวชาญชาวออสเกียนอายุหนึ่งร้อยปีอย่างจริงใจ หลังจากไปเยี่ยมเยียนถึงสามครั้ง เมื่อผู้เชี่ยวชาญมาเยี่ยมชมสุสานของตระกูลเวด เขาก็บอกว่าโชคชะตาของตระกูลเวดนั้นไม่เป็นมงคล และไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะแก้ไขได้ จากนั้นเขาก็สั่งให้ตระกูลเวดย้ายหลุมฝังศพของบรรพบุรุษไปที่ภูเขาวินทรี่…”