กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1530

เมื่อดูจากรูปลักษณ์พ่อแม่ของชาร์ลี พวกเขาดูแตกต่างจากคนทั่วไปอย่างแน่นอน

พ่อของชาร์ลีหล่อมาก ส่วนแม่ของชาร์ลีก็ดูสง่างามมาก เธอมีหน้าตาที่ดูสวยงามเป็นพิเศษ ขนาดราเชลยังสวยสู้เธอไม่ได้เลย ไม่ว่าจะอยู่ในยุคไหนเธอก็เป็นเพียงคนเดียวที่มีหน้าตาที่ดูโดดเด่นมาก

น่าเสียดายที่คู่รักที่มีพรสวรรค์และความสามารถของอีสต์คลิฟฟ์ได้จากไปนานแล้ว สิ่งเดียวที่เหลือไว้คือภาพถ่ายที่เลือนรางและความทรงจำที่ยังหลงเหลืออยู่

ในเวลานั้นยูลยังไม่ได้แต่งงาน ดังนั้นในช่วงพิธีแต่งงาน เขาจึงยืนอยู่คนเดียวข้าง ๆ พ่อของชาร์ลีและถ่ายรูปกับพ่อแม่ของชาร์ลี

จากนั้นก็เป็นภาพแต่งงานของยูลกับราเชล

พ่อแม่ของชาร์ลีก็อยู่ในงานด้วยเพื่อไปแสดงความยินดีกับเขา

ดังนั้นพวกเขาทั้งสี่คนจึงถ่ายรูปหมู่ด้วยกัน

รูปถัดมาก็เป็นตอนที่ชาร์ลีเกิด คนสี่คนในรูปถ่ายกลายเป็นห้าคน เขาถูกห่อผ้าเอาไว้แล้วมีแม่เป็นคนอุ้ม

หลังจากนั้นควินน์ก็เกิดตามมา

ส่งผลให้กลายเป็นหกคนในภาพถ่าย

จากหกคนนี้ เด็กสองคนเปลี่ยนจากการถูกห่อผ้ามายืนอยู่ข้าง ๆ พ่อแม่ของแต่ละคน เด็กสองคนนี้ก็คือชาร์ลีกับควินน์

จากนั้นก็มีการถ่ายรูปคู่ของเด็กสองคน

“อย่าพูดแบบนั้นสิ” ยูลตอบ “พ่อแม่ของเธอเป็นคนใจกว้างมาตลอดชีวิต พวกเขาไม่เคยคาดหวังให้ลูกชายเป็นทายาทผู้รับมรดก พวกเขาแตกต่างจากคนทั่วไป ดังนั้นพวกเขาจึงหวังว่าเธอจะเติบโตอย่างแข็งแรงและมีความสุข โดยไม่ต้องมีเรื่องกังวลหรือพบกับความผิดหวังในชีวิต”

เมื่อคุยถึงเรื่องนี้ยูลก็ยิ้มแล้วพูดว่า “เธอรู้ไหมว่าแม่ของเธอชอบชื่อเลวิน? ชื่อนี้อยู่ในหนังสือนิยายของโจสิยาห์ แม่ของเธอรู้สึกว่าชื่อนี้เป็นชื่อที่ดี แต่เลวินในนิยายไม่ใช่คนดี ก่อนที่เธอจะเกิดมานั้น แม่ของเธอพูดติดตลกว่าถ้าเธอเป็นผู้หญิงก็จะตั้งชื่อให้ว่าเลวิน”

ชาร์ลียิ้มแล้วคิดถึงแม่ของเขา ความอบอุ่นแผ่ซ่านอยู่ในหัวใจ

แม่ของเขาเป็นอย่างที่ยูลได้บรรยายไว้จริง ๆ เธอไม่เคยหวังว่าจะเป็นคนพิเศษ เธอบอกตัวเองตั้งแต่เด็ก ๆ ว่า จุดมุ่งหมายของการมีชีวิตก็คือการมีความสุข รวมทั้งเป็นคนจิตใจดีและซื่อสัตย์ ความสำเร็จและสถานะไม่ใช่เรื่องสำคัญ

ชาร์ลีพูดคุยอยู่กับยูลอยู่ตลอดทั้งบ่ายวันนั้น ในขณะที่ราเชลนำผลไม้มาให้ เธอก็บอกกับชาร์ลีว่า “เราเตรียมห้องพักให้เธอเสร็จเรียบร้อยแล้วนะชาร์ลี เป็นห้องที่อยู่ติดกับห้องลูกสาวของฉันเลย เธอดื่มไวน์เข้าไปมาก ฉะนั้นก็ควรเข้าไปพักผ่อนในห้องซะหน่อย ถ้าต้องการอะไรก็บอกลูกสาวของฉันได้เลยนะ”

“ได้ครับ” ชาร์ลีพยักหน้าแล้วตอบว่า “ขอบคุณครับคุณน้า”