กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 160

ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะยิ้ม และพูดว่า “วันนี้ผมมาพบพวกคุณทุกคนที่นี่”

ชายวัยกลางคนในชุดคลุมยาวถามด้วยความประหลาดใจว่า “นี่คือผู้ที่ซื้อสมบัติชิ้นสุดท้ายจากการประมูลในราคาหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์ใช่ไหม?”

ฟินน์ยิ้มก่อนที่เขาจะแนะนำชาร์ลีให้กับฝูงชน “ใช่แล้วครับ นี่คือคุณเวด”

"อะไรนะ? เขาถือว่าเป็นปรมาจารย์ได้หรือไม่?” ซีคถามขณะที่เขามองไปที่ชาร์ลีอย่างเหยียดหยาม หลังจากนั้นเขาก็ยิ้มก่อนที่จะพูดว่า “ดูเหมือนว่าใคร ๆ ก็เรียกตัวเองว่าเป็นปรมาจารย์ในปัจจุบัน ถังขยะบนถนนยังเรียกตัวเองว่าเป็นเจ้านายได้อีกด้วย อย่างไรก็ตาม แม้ว่าคุณเยลแมนจะเป็นปรมาจารย์อย่างแท้จริง แต่เขาก็ถ่อมตัวมาก และมักจะทำตัวติดดินอยู่เสมอ"

ผู้คนจำนวนมากรู้สึกกระอักกระอ่วนใจทันทีที่ซีคพูดจบ

แม้ว่าซีคจะดูแคลนชาร์ลีอย่างตั้งใจ แต่ทุกคนก็เห็นพ้องต้องกันว่าชาร์ลีไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นคนใหญ่คนโตได้ไม่ว่าจะเป็นเพราะอายุหรือการแต่งตัวก็ตาม

แขกเกือบทั้งหมดที่มาในวันนี้เป็นปรมาจารย์ในโลกอภิปรัชญา ดังนั้นแขกหลายคนจึงรู้สึกว่ามันไม่เหมาะสมจริง ๆ ที่ฟินน์จะเรียกชาร์ลีว่าเจ้านายเพราะนั่นจะทำให้เขาเท่าเทียมกับพวกเขา

ในตอนนี้แจ็คลุกขึ้นยืนก่อนที่จะยิ้ม และพูดด้วยท่าทางสงบว่า “ไม่เป็นไรครับ ใจเย็น ๆ นะทุกคน ผมอยากจะใช้ประโยชน์จากงานเลี้ยงนี้เพื่อทำความรู้จักคุณแต่ละคนให้ดีขึ้น ผมเชื่อว่าพวกเราทุกคนจะรู้ว่าใครคือนายตัวจริงที่คู่ควรกับตำแหน่ง และชื่อเสียงนี้ในตอนท้ายของวันนี้”

ทุกคนที่อยู่ในปัจจุบันอดไม่ได้ที่จะจ้องไปที่ชาร์ลีทันทีที่แจ็คพูดคำเหล่านั้น

วันนี้ชายหนุ่มคนนี้มาทำอะไรที่นี่?

จัสมินไม่สามารถหยุดตัวเองจากการขมวดคิ้วได้ในเวลานี้ เธอคาดหวังไว้แล้วว่าแจ็คจะทำให้ชาร์ลีตกเป็นเป้าหมายเพื่อพยายามกลับมาหาเขา อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้คาดหวังว่าบรรยากาศจะเคร่งขรึมในทันทีที่พวกเขามาถึง

ชาร์ลีมีสีหน้าเย็นชา และไม่แยแสขณะที่เขาเดินไปที่เก้าอี้ และเขาก็นั่งลงขณะที่เขาไม่สนใจทุกคนที่อยู่รอบตัวเขา

เมื่อซีคเห็นว่าแขกทุกคนมาถึงแล้วเขาก็รีบพูดว่า “เนื่องจากทุกคนมาที่นี่แล้ว ผมอยากจะอธิบายว่าเหตุผลที่คุณเยลแมนตัดสินใจจัดงานเลี้ยงที่คฤหาสน์ตระกูลไวท์ในวันนี้ เป็นเพราะเขาต้องการเพื่อทำความรู้จักกับคุณทุกคน ประการที่สองเขาต้องการเปรียบเทียบทักษะ และความสามารถของทุกคนอีกด้วย”

“จะเปรียบเทียบทักษะของเราได้อย่างไรกัน?” มีคนถามขึ้นมา

“โดยธรรมชาติแล้วมันขึ้นอยู่กับระดับเวทย์มนตร์ และจิตวิญญาณ”

“ผู้ชนะในการแข่งขันจะต้องเหนือกว่าคนอื่น ๆ เสมอ และแขกคนอื่น ๆ ทุกคนจะต้องแสดงความเคารพอย่างสูงสุดต่อผู้ชนะ ในอนาคตทุกคนจะต้องได้รับความยินยอม และข้อตกลงจากผู้ชนะก่อนที่จะทำอะไรในวงการอภิปรัชญาฮวงจุ้ยหรืออุตสาหกรรมโบราณ!”

ทุกคนเงียบเมื่อเขาพูดจบประโยค

หลังจากนั้นไม่นานผู้คนก็เริ่มพูดคุยด้วยสีหน้าไม่สบายใจ

“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผู้ท้าชิงเลือกหมวดหมู่ที่อีกฝ่ายไม่ถนัด”

“แผนกอภิปรัชญาในมหาวิทยาลัยนิวตันเป็นแผนกที่ดีที่สุด นี่ไม่ใช่แค่ความพยายามที่จะแย่งชิงถิ่นจากผู้อื่นใช่หรือไม่?”

"นี่มันเรื่องตลกใช่ไหม? มหาวิทยาลัยนิวตันคุ้นเคยกับวิถีทางของเรามาโดยตลอด เป็นเรื่องไร้สาระจริง ๆ ที่จะคาดหวังให้เรารับคำสั่งจากผู้อื่น! นอกจากนี้ยังมีบางคนที่นี่ที่ไม่ได้มาจากนิวตันใช่ไหม”

มีการพูดคุยกันมากมายท่ามกลางฝูงชน และไม่มีใครคาดคิดว่างานเลี้ยงที่นี่ จะเรียกได้ว่าเป็นความพยายามของแจ็คที่จะครองแวดวงอภิปรัชญา!