กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 163

เทรวิสเป็นคนที่มีฐานะ และมีชื่อเสียงสูงมาก ดังนั้นเขาจึงรู้สึกหงุดหงิดกับคำพูดของแจ็คมากเช่นกัน “คุณหมายถึงอะไร?”

"คุณเลน ให้ผมจัดการกับเขา!”

แมทธิวพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นในเวลานี้ขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อปกป้องเทรวิส “ถ้าคุณกล้าที่จะขวางคุณเลนจากการจากไป ก็อย่าโทษว่าผมเป็นคนไร้ความปราณี”

ทุกคนเริ่มส่งเสียงเชียร์เมื่อเห็นว่าแมทธิวกำลังจะสู้

"คุณกิ๊บสัน ปล่อยให้ผู้ชายที่น่ารังเกียจคนนี้ได้ลิ้มรสพลังหมัดของคุณ!”

“คนนอกต้องการที่จะควบคุมวงอภิปรัชญาทั้งหมด เขาต้องบ้าแน่ ๆ ! ฉันคิดว่าเขาควรจะหยุดฝันกลางวัน”

“รั้งเขาไว้ อย่าปล่อยให้เขามาขวางทาง!”

ในเวลานี้แจ็คยิ้มขณะที่เขาจับจ้องไปที่แมทธิวด้วยสีหน้าเย็นชา “ถ้าคุณคิดว่าจะเอาชนะผมได้จริง ๆ ก็เอามาเถอะ”

แมทธิวโกรธมากในเวลานี้ และเขาก็เปิดตัวเข้าหาแจ็คขณะที่เขาเล็งหมัดไปที่ใบหน้าของเขา เห็นได้ชัดว่านี่เป็นหมัดที่ทรงพลังมากเพราะแมทธิวไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา

“คุณคิดว่าจะทำอะไรกับฉันได้จริง ๆ เหรอ?” ทุกคนรู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว และในเวลานี้แจ็คยืนอยู่อีกด้านหนึ่งของแมทธิวในขณะที่เขายื่นมือออกมา และติดยันต์สีเหลืองไว้ที่หน้าผากของเขา

“การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วมาก!” จัสมินอุทานด้วยความประหลาดใจ

ในตอนนี้แมทธิวยืนนิ่งราวกับว่าเขากำลังตกอยู่ภายใต้มนต์สะกด เขาแข็งทื่อ และไม่เคลื่อนไหวและสิ่งเดียวที่เขาสามารถเคลื่อนไหวได้ในเวลานี้คือดวงตาของเขา

แจ็คยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนที่เขาจะตะโกนออกไป

“คุกเข่าลง!”

“หมอบลง!”

ทันใดนั้นแมทธิวก็ล้มลงกับพื้น และเขาก็ยืนสี่ขาราวกับว่าเขากำลังยอมทำตามคำสั่ง

นี่คงเป็นฉากตลกถ้าไม่ใช่เพราะความเงียบงันอยู่เบื้องหลัง

ผู้คนต่างหวาดผวา และพวกเขารู้สึกได้ถึงความกลัวที่คืบคลานขึ้นหลัง

แจ็คเอาชนะปรมาจารย์สองคนติดต่อกันได้ภายในเวลาไม่ถึงสิบนาที เขามีพลังมากขนาดนี้ได้ยังไง?

“หุ่น! นี่คือทักษะการเชิดหุ่นของเซเนียที่หายไปนาน!” ทันใดนั้นฟินน์ก็พึมพำด้วยสีหน้าตกใจ

หลังจากที่เขาพูดจบก็มีเสียงกระซิบอยู่เบื้องหลัง

เทคนิคการเชิดหุ่นในขั้นต้นเป็นเทคนิคลับทางศิลปะที่สืบทอดมาจากคนรุ่นเก่าในเซเนีย อย่างไรก็ตาม มันได้สูญหายไปนานแล้ว และเทคนิคนี้ไม่เคยพบเห็นมานานที่สุด

ไม่มีแขกคนใดคาดคิดว่าจะได้เห็นเทคนิคการเชิดหุ่นกระบอกนี้ด้วยตาของพวกเขาเอง สิ่งนี้พิสูจน์แล้วว่าทักษะและความสามารถของแจ็คนั้นไร้ขีดจำกัด และรู้สึกราวกับว่าที่นี่จะไม่มีใครสามารถจะเอาชนะเขาได้