กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 172

อย่างไรก็ตามชาร์ลีไม่ต้องการพูดอะไรเกี่ยวกับวิลล่าที่เขากำลังจะได้รับ เนื่องจากทัศนคติในปัจจุบันของเอเลน

ขณะที่ชาร์ลีกำลังยุ่งอยู่ในครัวแคลร์ก็เดินไปหาเขาก่อนที่เธอจะพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ชาร์ลี อย่าถือเอาคำพูดของแม่มาคิดเลยนะคะ เธอเป็นคนไร้สาระ และมีอุดมการณ์มากเกินไป”

ชาร์ลีจงใจถาม “แม่ของคุณพูดว่าอะไรเหรอครับ? ผมไม่ได้ยินอะไรเลย”

“เอาล่ะ งั้นคุณก็สามารถแกล้งทำต่อไปได้ มันจะแปลกมากถ้าคุณไม่ได้ยินอะไรเลยจริง ๆ ” แคลร์ตอบขณะที่เธอใช้นิ้วจิ้มหน้าผากของชาร์ลี

ชาร์ลีใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ในการจับมือของแคลร์ในเวลานี้

แคลร์เริ่มหน้าแดงทันที และมองไปรอบ ๆ ห้องครัวก่อนจะถอยมือทันที

อย่างไรก็ตาม ชาร์ลีไม่ยอมปล่อยมือเธอ แต่เขากลับยื่นมือเข้ามาใกล้ขณะที่มองมือเธอใกล้ ๆ ชาร์ลียิ้มเมื่อเห็นว่าแคลร์สวมสร้อยข้อมือที่เขาทำให้เธอ หลังจากนั้นเขาก็ถามว่า “สร้อยข้อมือใช้ได้ผลไหม?”

"ใช่" แคลร์พยักหน้าก่อนที่เธอจะพูดว่า “ฉันคิดว่ามันได้ผลจริงๆ นับตั้งแต่ที่ฉันสวมสร้อยข้อมือร่างกายของฉันก็ดูเบา และผ่อนคลายมากขึ้น ฉันรู้สึกสบายใจขึ้นมากในวันนี้ สร้อยข้อมือนี้ทำมาจากอะไรเหรอคะ? ทำไมจึงได้ผล?"

ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะพูดว่า “มันทำมาจากไข่มุก”

ไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งมหาสมุทรที่อยู่บนข้อมือของแคลร์ตอนนี้ทำให้ข้อมือของเธอดูยุติธรรม และอ่อนโยนราวกับหิมะ

ในขณะที่ชาร์ลีจับมือที่เนียน และอบอุ่นของเธอ เขาก็ไม่รู้สึกอยากปล่อยเลย

เมื่อแคลร์รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรเธอก็หน้าแดงก่อนที่จะจ้องเขา และถอยมือออกทันที

ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะถามว่า “คุณสนใจที่จะย้ายเข้าบ้านหลังใหม่ด้วยหรือไม่?”

"แน่นอน! ใครไม่อยากอยู่บ้านหลังใหม่ และหลังใหญ่กว่านี้? ตั้งแต่แม่ของฉันย้ายออกจากวิลล่าเธอบ่นตลอดเวลาเพราะเธอรู้สึกว่าบ้านหลังนี้เล็ก และโทรมเกินไป…”

แคลร์ถอนหายใจก่อนจะพูดต่อ “แต่ตอนนี้บ้านใหม่ก็แพงเกินไป เนื่องจากเราไม่มีเงินมากนักเราก็ควรลืมมันไปดีกว่า”

หลังจากนั้นแคลร์ก็นึกขึ้นได้บางอย่าง และเธอก็โพล่งออกมาว่า “ยังไงซะ เราไปตรวจดูทรัพย์สินและบ้านใหม่ก่อนได้ เราสามารถคำนวณราคาส่วนต่างระหว่างบ้านหลังนี้กับบ้านใหม่ ถ้าราคาต่างกันไม่มากเราจะได้บ้านหลังใหม่โดยเร็วที่สุด!”

ดังนั้นชาร์ลีจึงตอบอย่างแผ่วเบาว่า “ขอบคุณสำหรับความใจดีของคุณนะครับ”

ซีคมีความสุขขณะที่เขาอุทานว่า “ไม่เลย ไม่เลย! เป็นเกียรติสำหรับผมที่ได้ทำอะไรให้คุณเวด!”

หลังจากกลับไปที่ห้องนอนชาร์ลีก็ถามแคลร์ว่า “ภรรยาที่รักของผม คุณชอบวิลล่าที่ธอมป์สันเฟิร์สไหม?”

“ทอป์มสัน เฟิร์ส?!” แคลร์อุทานด้วยความประหลาดใจ “เราจะซื้อวิลล่าที่นั่นได้อย่างไร? ราคาบ้านที่อยู่อาศัยธรรมดาที่พัฒนาโดย บริษัท ธอมป์สัน เฟิร์ส ดีเวลลอปเมนท์ นั้นสูงกว่าบ้านอยู่อาศัยอื่น ๆ ถึงสองเท่า อย่างไรก็ตามต้องบอกว่าคุณสมบัติที่พัฒนาโดยกลุ่มนี้ดีที่สุดในโอลรัส ฮิลล์ จริงๆ!”

ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะพูดว่า “พรุ่งนี้เราไปดูวิลล่าได้ก่อนที่จะตัดสินใจว่าเราสนใจที่จะซื้อหรือไม่”

แคลร์รีบโบกมือก่อนที่เธอจะพูดว่า “ลืมไปเลย เราควรลืมมันซะ ลองดูบ้านที่ดูเป็นความจริง และตรวจสอบบ้านที่อยู่อาศัยธรรมดาแทนจะดีกว่านะคะ”

ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า “ผมไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้คุณฟังมาก่อน แต่จริง ๆ แล้วผมมีเพื่อนที่ทำงานให้กับ บริษัท ธอมป์สัน เฟิร์ส ดีเวลลอปเมนท์ เขาบอกว่าจะหาวิลล่าให้ผมได้ในราคาทุนทำไมเราไม่ลองดูก่อนล่ะ”