กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 275

เช้าวันรุ่งขึ้นชาร์ลีกำลังจะออกไปตลาดเมื่อเขาได้รับโทรศัพท์ มันคือ ออโรร่า ยัยพริกขี้หนูของตระกูลควินตัน

เสียงตุ้งติ้งของออโรร่าดังก้องผ่านโทรศัพท์ “ปรมาจารย์เวด ตอนนี้คุณอยู่ที่บ้านหรือเปล่าคะ?”

“ใช่ครับ ทำไมเหรอ? มีอะไรให้ผมช่วยเหรอครับ?"

“พ่อของฉันขอให้ฉันมาส่งส่วนผสมยามาให้คุณ และเขาบอกว่าเป็นคำสั่งของคุณมัวร์ ฉันขอทราบว่านี่เป็นเวลาที่ดีที่จะไปพบคุณตอนนี้ไหมคะ? ฉันจะไปหาคุณเอง คุณสะดวกช่วงไหนบ้างคะ?

แคลร์ออกไปก่อนเวลา เพราะเธอกำลังยุ่งกับที่ทำงานใหม่ของเธอ ในขณะที่เจคอบออกไปกับเอเลนที่คฤหาสน์ธอมป์สัน เฟิร์ส เพื่อตรวจสอบความคืบหน้าของการปรับปรุง ตอนนี้ชาร์ลีอยู่บ้านคนเดียวเขาจึงตอบว่า “โอเค สะดวกครับ แวะมาได้เลย”

"ได้ค่ะ! แล้วเจอกันนะคะ!"

ไม่กี่นาทีต่อมาชาร์ลีได้ยินเสียงเคาะประตู

เขาเปิดประตู และเห็นออโรร่า เธอสวมชุดสีเบจ ผมยาวหยักศกพาดไหล่ และแก้มของเธอทาด้วยบลัชออนสีชมพูระเรื่อ วันนี้เธอดูสวย และเป็นกุลสตรีอย่างมาก พร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ในมือ

“ปรมา… ปรมาจารย์เวด สวัสดีค่ะ… ฉัน… ฉันชื่อออโรร่า ควินตัน คุณจำฉันได้ไหมคะ…”

ออโรร่าพูดติดอ่างอย่างประหม่า และกระวนกระวาย

เธอพลิกตัวตลอดทั้งคืนในคืนก่อน ขณะที่คำพูดของพ่อของเธอเกี่ยวกับความสำคัญของปรมาจารย์เวดต่ออนาคตของตระกูลของพวกเขาส่งผลต่อความคิดของเธอ

ชาร์ลีเป็นเพียงภาพเดียวที่ยังคงปรากฏอยู่ในความคิดของเธอ

ออโรร่าพยักหน้าอย่างกังวล และลากกระเป๋าเข้าบ้านอย่างระมัดระวัง

ชาร์ลีค่อนข้างแปลกใจที่เห็นเธอถือกระเป๋าด้วยความพยายามอย่างมาก เธอเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งที่มีความฟิต และแข็งแรง และผู้ชายที่มีพละกำลังบางคนก็ไม่ได้อยู่ในระดับของเธอด้วยซ้ำ จากรูปลักษณ์ที่เหนื่อยล้าบนใบหน้าของเธอดูเหมือนว่ากระเป๋าเดินทางนั้นหนักมาก

เขาถามอย่างสงสัย “มีอะไรอยู่ในกระเป๋าเหรอ? ทำไมมันดูหนักจัง”

“นี่คือส่วนผสมยาที่พ่อของฉันเตรียมไว้ให้คุณ เป็นวัตถุดิบคุณภาพเยี่ยมที่คุณไม่สามารถหาได้จากที่ไหนบนโลกนี้อีกแล้ว!”

จากนั้นเธอวางกระเป๋าลงบนพื้นห้องนั่งเล่น และเปิดออก