กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 417

ลอเรนรู้สึกเสียใจ และโกรธมากเช่นกัน เธอเป็นลูกสาวของตระกูลโธมัส และไม่มีทางที่เธอจะรับผิดอย่างบริสุทธิ์ใจ เธอจึงผลักประตูลงจากรถทันที และตะโกนกลับไปว่า “เฮ้ หุบปากซะ! นี่มันเป็นความผิดของคุณตั้งแต่แรก! คุณไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังถอยหลังเข้าจอด คุณตาบอดเหรอไง? คุณกล้ามาว่าฉันก่อนได้ยังไงกันฮะ?!”

ชายหนุ่มไม่คาดคิดว่าลอเรนจะตอบกลับใส่เขา เขาตะโกนว่า “โอ้พระเจ้า ให้ตายเถอะคนขับเป็นผู้หญิงโง่อีกคนสินะ! เก้าในสิบของคนขับรถที่โง่ที่สุดบนท้องถนนจะเป็นผู้หญิง! คุณขับรถเป็นหรือเปล่าเนี่ย? ถ้าทำไม่ได้ให้กลับไปอยู่ในท้องของแม่เธอซะ และเรียนรู้วิธีขับรถก่อนที่จะออกมา ไม่งั้นจะทำให้ตัวเองขายหน้าซะเปล่า ๆ !”

จากนั้นเขากล่าวเสริมว่า “ฉันเพิ่งซื้อรถคันนี้มาในราคาหนึ่งแสนดอลลาร์นะ และคุณได้ทำรถฉันเป็นรอยแล้ว คุณต้องการรับผิดชอบเท่าไหร่ล่ะ?”

ลอเรนขมวดคิ้ว และโต้กลับ “เฮ้ ก่อนอื่นนะ! ฉันเห็นที่ว่างก่อน และได้ถอยเข้าไปครึ่งหนึ่งแล้วส่วนคุณออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ และพยายามแย่งที่จอดฉัน! มันเป็นความผิดของคุณ! คุณกล้ามาด่าฉันก่อนได้ยังไงกัน?!”

ชายหนุ่มคำรามด้วยความตกใจ “อะไรนะ? ฉันจะด่าคุณไม่ได้เหรอไง เพราะคุณเป็นฝ่ายผิดนะ! นอกจากนี้ฉันไม่เพียงแต่จะด่าคุณเท่านั้นหรอกนะ แต่ฉันจะตบสั่งสอนคุณด้วย!”

จากนั้นชายคนนั้นก็ยื่นมือออกมา และพยายามจับผมของลอเรน ลอเรนตกใจกับความหยาบคายของเขา ก่อนจะรีบถอยหลัง

แคลร์ตะโกนว่า “ชาร์ลี มาที่นี่หน่อยค่ะ! เราต้องการความช่วยเหลือ!"

ชายหนุ่มจ้องมองไปที่แคลร์ และตะโกนขึ้นว่า “ว้าว คุณช่างสวยเหลือเกิน ไปนอนกับฉันคืนนี้สิ และฉันจะปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไป!”

จากนั้นเขาก็ยืดแขน และต้องการดึงแคลร์เข้ามาในอ้อมกอดของเขา แต่แขนของเขาถูกจับไว้แน่นด้วยมือที่แข็งแกร่ง

ชาร์ลียิ้มเยาะ และพูดว่า “เราจะไม่ชดใช้หรอกนะ เพราะไม่ใช่ความผิดของเรา โทรแจ้งตำรวจแล้วให้พวกเขามาตัดสิน ผมคิดว่าพวกเขาจะบอกว่าคุณเป็นคนที่จะต้องรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียวสำหรับเหตุการณ์นี้ และคุณควรชดใช้ให้กับพวกเรา คุณเข้าใจผมไหมล่ะ?”

ชายหนุ่มกัดฟันกรอด และสาปแช่ง “ไอ้สารเลว แกหุบปากซะ! นายบอกว่าตำรวจงั้นเหรอ? นายไม่คิดว่าฉันจะสามารถฆ่านายได้ง่าย ๆ ด้วยคำสั่งง่าย ๆ งั้นเหรอ?”

ในขณะเดียวกันนี้ หญิงสาวหน้าพลาสติกที่แต่งหน้าหนา เดินลงมาจากรถของชายหนุ่ม เธอชี้ไปที่ชาร์ลี และพูดอย่างดูถูกว่า “เฮ้ ไอ้ขี้แพ้ หุบปากซะจะได้ไหม? นายรู้ไหมว่าฉันมีผู้ติดตามสามล้านคนบนเฟซบุ๊ค ถ้านายไม่ต้องการชดใช้ให้เรา ฉันจะโพสต์ภาพของนาย และเพื่อนที่น่าสงสารของนาย บนเพจของฉัน และขอให้แฟน ๆ ของฉันตามล่านายซะ!”

ชายหนุ่มยิ้มอย่างยั่วยวน และพูดว่า “เฮ้ ที่รักทำไมคุณถึงลงมาเนี่ย? รีบไปรอในรถเถอะนะ ผมจัดการเรื่องนี้เองได้!”