กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 456

เคียนคว้าคอหมออย่างโมโห “ถ้าผมรู้ว่าผมทำไปทำไม ผมยังต้องมาคุณอีกหรือไง! ล้างกระเพาะผมเดี๋ยวนี้!”

หมอรู้สึกรำคาญกับท่าทีของเคียน แต่ในฐานะหมอมืออาชีพ เขาจึงลุกขึ้นและสั่งพยาบาลว่า “เตรียมเครื่องมือล้างกระเพาะเดี๋ยวนี้!”

พยาบาลพยักหน้าอย่างร้อนรน และเริ่มเตรียมตัวสำหรับขั้นตอนต่อไป

เพียงไม่นาน เคียนก็รู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรงเหมือนมีกระแสไฟฟ้าไหลผ่านสมองของเขา จากนั้นเขาก็สูญเสียความรู้สึกทั้งหมด และสิ่งที่เขาคิดได้ก็คือ - ตอนนี้เขาอยากกินอึ!

เขาโพล่งขึ้นมาทันที “ห้องน้ำอยู่ไหน? ห้องน้ำอยู่ที่ไหน?!”

หมอชี้ไปทางขวาแล้วพูดว่า “เลี้ยวขวาไปจนสุดทาง”

เคียนรีบวิ่งออกจากห้องรักษาและวิ่งไปที่ห้องน้ำ

ผู้ดูแลและเพื่อน ๆ รีบเดินตามเขาไปในทันที

เมื่อเคียนรีบเข้าไปในห้องน้ำ เขาผลักเปิดประตูแรก แทนที่จะใช้มัน เขากลับมองเข้าไปในโถสุขภัณฑ์ และพบว่ามันว่างเปล่า จากนั้นเขาก็เดินไปที่ห้องถัดไปทันที

ฝูงชนต่างตกใจกับการกระทำของเขา เขา… เขาอยากกินมันอีกครั้งงั้นเหรอ?!

เมื่อเคียนเปิดประตูห้องน้ำห้องที่สอง มีชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างใน ขณะที่เขากำลังจะกระโดดใส่เขา ทุกคนก็ดึงเขาออกมาอย่างหมดหวังและตะโกนว่า “ไม่ เคียน ไม่!”

เคียนร้องลั่นอย่างบ้าคลั่ง “ปล่อยฉัน! ปล่อยฉันไป! อยากกินจัง! ฉันอยากกินมัน!”

เพื่อนของเขาตกใจสุดขีด! เขาเป็นอะไร?! ทำไมจู่ ๆ เขาถึงกลายเป็นคนบ้าเช่นนี้? ทำไมจู่ ๆ เขาถึงได้อยากกินอึมากขนาดนี้?

ผู้ดูแลตะโกนว่า “เร็ว พาเขาออกไปจากที่นี่!”

ดังนั้น เพื่อนของเขาจึงรีบดึงเขา และลากเขาออกจากห้องน้ำ

จากนั้นเขาก็เริ่มดิ้นรนอย่างรุนแรงยิ่งขึ้น

เนื่องจากพลังที่รุนแรงของเขา ทำให้เพื่อน ๆ ของเขาไม่สามารถรั้งเขาไว้ได้ และปล่อยเขาหลุดไปได้ในที่สุด เขาเข้าไปในห้องน้ำอย่างหมดหวัง

เพื่อนของเขาพยายามไล่ตามเขาไป แต่เขาเร็วกว่า เมื่อเขาไปที่ห้องน้ำ เขาดึงชายชราออกจากห้อง แล้วมุดศีรษะของเขาลงในโถชักโครกและเริ่มยัดมันปากของเขาทันที ...

พวกเพื่อน ๆ เขา พยายามลากเขาออกไปจากห้องน้ำ แต่ก็ไม่สามารถหยุดเขาได้ ...

ชายชราตื่นตระหนกกับเหตุการ์ที่แปลกประหลาดจนตัวสั่นอยู่บนพื้น โดยที่กางเกงยังคงกองอยู่ที่หัวเข่าของเขา

ผู้เห็นเหตุการณ์ต่างก็ตกตะลึงกับภาพที่เห็นไม่แพ้กัน และบางคนก็หยิบโทรศัพท์ออกมา และเริ่มบันทึกภาพโดยโพสต์ลงบนทวิตเตอร์

“ว้าว! ดูสิ! มีคนบ้ากินอึ อยู่ที่โรงพยาบาลซิลเวอร์ วิง…”