กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 465

เคนเน็ธถือชามซุปสีม่วงเข้มราวกับว่าเขากำลังถือสมบัติที่เปราะบาง เขานำชามเข้าปากและดื่มมันในที่สุด!

ทุกคนโดยเฉพาะเวนดี้เฝ้าดูเขาอย่างตั้งอกตั้งใจ

บอกตามตรงว่า เวนดี้หวังว่าจะได้อยู่กับเคนเน็ธมากกว่าเจฟฟรีย์ เพราะโมเดสเวย์ กรุ๊ป ซึ่งเป็นบริษัทของเคนเน็ธมีขนาดที่ใหญ่กว่า และเคนเน็ธก็จะใจดีกับเธอมากขึ้น เธอได้รับเงินค่าขนมห้าล้านดอลลาร์จากเขามาก่อน

ในทางกลับกัน เธอไม่ได้รับผลประโยชน์ใด ๆ เลยจากเจฟฟรีย์ที่ขี้งก

ถ้าเคนเน็ธฟื้นความเป็นลูกผู้ชาย เขาอาจจะขอเธอกลับจากเจฟฟรีย์ก็เป็นได้!

สมาชิกในตระกูลวีเวอร์กำลังเฝ้าดูเคนเน็ธอย่างใกล้ชิดเช่นกัน

เคนเน็ธอาจถือได้ว่าเป็นการทดลองทางการแพทย์ครั้งแรกของยาตัวใหม่นี้

พวกเขากระตือรือร้นที่จะเห็นประสิทธิภาพของยา ถ้ามันทำงานได้อย่างยอดเยี่ยมพวกเขาก็จะร่ำรวย!

หลังจากดื่มยา เคนเน็ธรู้สึกถึงความร้อนที่ไหลเวียนระหว่างไตของเขา และมันยิ่งร้อนขึ้นเรื่อย ๆ!

เขารู้สึกราวกับว่ามีมังกรค่อย ๆ ตื่นขึ้นในร่างกายของเขา และเขาก็มีความสุข และตื่นเต้นกับมัน! เขาตะโกนอย่างยินดีขึ้นว่า “สุดยอด! นี่คือยาอายุวิเศษจริง ๆ ! ตอนนี้ผมรู้สึกเป็นไข้ และตัวร้อนนี่เป็นสัญญาณที่ดีในการฟื้นตัว”

เจฟฟรีย์รู้สึกร้อนรนเล็กน้อยกับคำขอ ผู้ชายมักมีพฤติกรรมเกี่ยวกับการสร้างอาณาเขตในสิ่งที่พวกเขาชอบ เขาเริ่มมีความรู้สึกที่มีต่อเวนดี้หลังจากที่พวกเขาอยู่ด้วยกันมาหลายวันและไม่เต็มใจที่จะปล่อยเธอไป

อย่างไรก็ตาม มันเป็นความจริงที่เคนเน็ธให้เวนดี้กับเขา และตอนนี้เคนเน็ธต้องการผู้หญิงคนหนึ่งเพื่อลองฤทธิ์ของยาด้วย มันเป็นสิทธิเพียงพอที่จะให้เวนดี้ไปกับเขา ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าและพูดว่า "โอเค คุณวิลสันตามที่คุณต้องการ"

เคนเน็ธพยักหน้าอย่างร่าเริง และพูดกับเวนดี้ว่า “เวนดี้ กลับบ้านกันเถอะ!”

เวนดี้รีบพูด “โอเค ทำไมเราไม่กลับไปตอนนี้เลยล่ะคะ? ฉันไม่อยากให้คุณรอนานเกินไป…”

เคนเน็ธรีบหันไปหาจอร์แดนและถามว่า “ยังไงซะตอนนี้ฉันก็รู้สึกเหมือนเป็นไข้ ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะฟื้นตัวเต็มที่?”