กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 556

“เลี้ยงรุ่น?” เอเลนพูดอย่างดูถูกว่า “พวกคุณเป็นกลุ่มคนแก่ที่กำลังจะตายอยู่แล้ว ทำไมคุณถึงอยากให้มีการเลี้ยงรุ่นอีกล่ะ? คุณไม่เคยได้ยินหรือว่างานเลี้ยงรุ่นเป็นเพียงข้ออ้างสำหรับคนรักเก่าที่จะไปออกเดท!”

“โอ้พระเจ้า หุบปากเถอะ!” จาค็อบโพล่งต่อว่า “ในงานเลี้ยงรุ่นจะมีแค่ผู้ชายเท่านั้น เราไม่ได้เชิญเพื่อนร่วมชั้นผู้หญิงของเรามา”

"จริงเหรอ?" เอเลนขมวดคิ้วอย่างไม่เชื่อ

“ใช่ ก็จริงน่ะสิ! คุณน่าจะรู้ดีที่สุดว่าชั้นเรียนของเราเป็นอย่างไร มีนักเรียนหญิงเพียงไม่กี่คนในชั้นเรียนของเรา และตอนนี้พวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ต่างประเทศ ดังนั้นจะมีเพียงนักเรียนชายเท่านั้นที่งานเลี้ยงรุ่น”

“ไม่ ฉันไม่เชื่อคุณหรอกนะ! คุณไปไม่ได้!” เอเลนตะโกน “คุณต้องไปพบแฟนเก่าของคุณแน่ ๆ ! คิดว่าฉันไม่รู้เหรอ?!”

ชาร์ลีตกตะลึง พ่อตาของเขามีเรื่องราวความรักโรแมนติกในอดีตด้วยงั้นเหรอ?

“แฟนเก่าคนไหน? มันเป็นแค่กลุ่มเพื่อนผู้ชายเท่านั้น!”

เอเลนยิ้มอย่างเหยียดหยาม เธอหันหน้าไปทางอื่นและเพิกเฉยต่อจาค็อบ

จาค็อบพยายามอย่างใจจดใจจ่ออีกครั้ง “ชาร์ลีต้องไปกับผมอยู่ดี ครูของเราต้องนั่งรถเข็น ตอนนี้ไม่มีลิฟต์ในวิทยาเขตเก่า เราจึงต้องการชายหนุ่มที่แข็งแรงสองสามคนเพื่อพาเขาไปที่ห้องเรียนบนชั้นห้า แค่ให้ชาร์ลีมาเป็นพยานของผมและรายงานทุกอย่างที่เขาเห็นกับคุณ ถ้ามีเพื่อนผู้หญิงอยู่ด้วย คุณก็จะได้รู้ไง”

เอเลนคำราม “ไม่ ฉันจะไม่ปล่อยคุณไปหรอกนะ!”

แคลร์หน้าแดงเช่นกัน เธอไม่ต้องการรู้เกี่ยวกับรักสามเส้าระหว่างพ่อแม่ของเธอ ดังนั้น เธอจึงพูดกับเอเลนว่า “แม่ ปล่อยให้พ่อไปงานเลี้ยงรุ่น แล้วแม่ก็ไปเล่นไพ่นกกระจอกต่อ ไม่ดีเหรอคะ?”

จาค็อบเบิกตากว้างด้วยความตกใจและขู่ว่า “ก็ได้ ถ้าคุณไม่ปล่อยให้ผมไปงานเลี้ยงรุ่น งั้นคุณก็ไปเล่นไพ่นกกระจอกไม่ได้เหมือนกัน! ให้ทั้งคู่อยู่บ้านและมานั่งจ้องตากันแทน!”

เอเลนโกรธจัดและตะโกนว่า “บ้าเอ้ย ฉันทำเงินจากเกมไพ่นกกระจอก! ซัมเมอร์กำลังจะไปอเมริกาเร็ว ๆ นี้ ฉันต้องเล่นเกมกับเธออีกสักสองสามเกมก่อนที่เธอจะจากไป ตอนนี้ฉันสามารถสร้างรายได้อย่างน้อยสามถึงห้าพันต่อเกมเลยนะ!”

จากนั้นเธอก็หันไปหาชาร์ลีและบอกอย่างกังวลว่า “ชาร์ลี ไปงานเลี้ยงรุ่นกับพ่อของนาย! โทรหาฉันทันทีหากมีผู้หญิงที่งานเลี้ยงรุ่น ฉันจะตามไปฉีกหน้ายัยนั่น!”