กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 578

ในเวลาเดียวกัน เจคยังคงชกต่อยแอรอนจนเขาสลบ แต่แล้วเจคก็ปลุกเขาด้วยการตบหน้าแรง ๆ ที่จะทุบตีเขาอีกครั้ง…

เพื่อนร่วมชั้นเก่าของแอรอนทำได้เพียงมองดูด้วยความตกตะลึง แต่ไม่มีผู้ใดกล้าหยุดเขาเลย ในขณะเดียวกัน จาค็อบตื่นเต้นมากเพราะในที่สุดเขาก็สามารถแก้แค้นแอรอนได้

เมื่อเห็นว่าแอรอนถูกเจคต่อยจนเกือบตาย ชาร์ลีก็พูดหยุดเขาทันทีว่า “หยุดได้แล้ว! ถ้านายยังต่อยเขาต่อไป เขาจะตาย ฉันยังต้องการให้เขาใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในคุก!”

เจครีบหยุดและแยกตัวจากแอรอน เจคถ่มน้ำลายใส่แอรอน ก่อนที่จะด่าทอเขาด้วยความรังเกียจ “ไอ้หมาแก่ แกทำร้ายฉันและผลักให้ฉันผิดนักใช่ไหม? ถ้าไม่ใช่เพราะความใจดีของคุณเวด ฉันคงฆ่าแกไปแล้ว! ไอ้บ้าเอ๊ย!”

หลังจากที่เขาพูดจบ เจคก็คุกเข่าลงกับพื้นและคลานไปหาชาร์ลีเพื่อขอร้อง “คุณเวด คุณพอใจกับผลงานผมไหมครับ? คุณช่วยไว้ชีวิตผมได้ไหมครับ? ได้โปรด…"

ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูด “เอาล่ะ ฉันจะไว้ชีวิตก็ได้ แต่ฉันยังต้องลงโทษนายอยู่ดี เพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะยกโทษให้!”

เจครีบถาม “คุณเวด ผมต้องทำอย่างไรให้คุณยกโทษให้ผมครับ?”

ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า “เจค นายจำที่ฉันพูดก่อนหน้านี้ได้ไหม? จำได้ไหมว่าฉันขอให้นายไปที่ไซต์ก่อสร้างเพื่อขนปูนในอีกยี่สิบปีข้างหน้า”

เจคทรุดตัวลงกับพื้นและร้องไห้ออกมา “คุณเวด ผมไม่อยากไปที่ก่อสร้าง ผมขอร้อง ได้โปรดยกโทษให้ผมในครั้งนี้ด้วย จากนี้ไปผมจะเป็นหมารับใช้ของคุณเลย จะเป็นทาสของคุณ จะทำทุกอย่างที่คุณต้องการให้ทำ!”

ชาร์ลีพยักหน้าขณะตอบด้วยรอยยิ้มขี้เล่น “ก็ได้ ๆ”

เจคตอบอย่างดีใจว่า “ขอบคุณ คุณเวด! ขอบคุณจริง ๆ ครับ คุณเวด!”

ชาร์ลีตอบอย่างเย็นชาว่า “หยุดต่อรองสักที มีพ่อและลูกชายคนหนึ่งที่ฉันรู้จักในอดีต พวกเขาแสดงอาการก้าวร้าวต่อหน้าฉัน ฉันเลยส่งพวกเขาไปที่ภูเขากอลมินเพื่อขุดหาโสมและพวกเขาจะไม่สามารถออกจากภูเขากอลมินได้เลยตลอดชีวิต ถ้านายยังต่อรองกับฉันอีก ฉันจะส่งนายไปที่นั่นด้วย!”

อัลเบิร์ตยังตอบอย่างเย็นชาว่า “เจค ฉันแนะนำให้แกยอมรับชะตากรรมของแกไปเถอะ คนของฉันที่ขับรถไปส่งสองคนนั้น พวกเขาต้องขับรถสามวันสามคืนกว่าจะถึงเชิงเขากอลมิน!”

“ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นฤดูหนาว หนาวจนแข็งแม้ที่เชิงเขากอลมิน อุณหภูมิข้างนอกติดลบ 20 องศา และแม้ว่าจะอยู่ในบ้าน อุณหภูมิก็ติดลบเจ็ดหรือแปดองศาอยูดี! เพื่อป้องกันการแข็งตาย จะต้องขึ้นไปบนภูเขาเพื่อตัดฟืนอีก!”

“และบางทีอุณหภูมิภายนอกอาจจะติดลบกว่า 40 องศา แม้แต่แกจะฉี่ ฉี่ของแกก็จะกลายเป็นน้ำแข็งทันที! ถ้าแกอยากลอง ฉัยจะจัดการให้แกไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลย!”

เจคตกใจมากเมื่อได้ยินว่าอัลเบิร์ตจะส่งเขาไปที่ภูเขากอลมินเพื่อขุดหาโสมไปตลอดชีวิต เขากลัวมากจนรีบร้องออกมา “ไม่ ไม่! ดอน อัลเบิร์ต ผมยอมรับชะตากรรมของผมแล้ว! ผมยอมรับแล้ว! ผมจะไปขนปูนแบกปูนที่ไซต์ก่อสร้างเพื่อไม่ต้องไปขุดโสมที่ภูเขากอลมิน!”