กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 62

ที่สำคัญกว่านั้นเขาต้องหาวิธีสร้างชื่อเสียงของตัวเองในหมู่อดีตเพื่อนร่วมวิทยาลัยอีกครั้ง มิฉะนั้นเขาจะอวดต่อหน้าเพื่อน ๆ ในอนาคตได้อย่างไรหลังจากถูกชาร์ลีทำให้อับอายถึงสองครั้ง?

ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับวิธีการกู้คืนศักดิ์ศรีของเขา ก็เกิดความวุ่นวายขึ้นที่ประตูทางเข้าของร้านอาหารอย่างกะทันหันเช่นกัน

เสียงดังดึงดูดความสนใจของทุกคน และพวกเขามองไปที่ประตู

กลุ่มวัยรุ่นที่มีลักษณะมุ่งร้ายบุกเข้าไปในร้านอาหาร พวกเขามีรอยสักทั่วแขนขา และลำตัว ต่างถือไม้เบสบอล ท่อน้ำ สังกะสี และอื่น ๆ ในมือ พวกเขาดูเหมือนไม่ได้มาที่นี่เพื่อทานอาหารเลย

ทุกคนต่างตกตะลึงอย่างมากเมื่อเห็นภาพที่น่าสยดสยอง โดยเฉพาะดักลาส และลิลลี่ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ชายที่มีรอยแผลเป็นบนใบหน้าเห็นได้ชัดว่าเป็นหัวหน้ากลุ่ม เขาก้าวไปข้างหน้าสแกนห้องโถงจากนั้นชี้ไปที่ดักลาสด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย “บอสทำไมคุณไม่มาทักทายก่อนพิธีเปิดล่ะ? คุณมองไม่เห็นพวกเรางั้นเหรอ?”

เหมือนเลือดไหลออกจากใบหน้าของลิลลี่ เธอยิ้มอย่างขมขื่น และพูดว่า“ อะไร…นายต้องการอะไรจากเรา?”

ก่อนการเปิดตัวลิลลี่ได้ยินว่ามีนักเลงแอบซุ่มอยู่ในละแวกนี้ ก่อนหน้านี้เจ้าของร้านอาหารแห่งนี้เคยบอกว่าโดนกลั่นแกล้งจากพวกอันธพาลว่าเขาล้มละลาย และต้องขายร้านนี้ทิ้ง

อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ลิลลี่ตัดสินใจเช่าสถานที่ในราคาประหยัด และบริหารจัดการในขณะที่เธอรู้สึกว่าคนเหล่านี้ไม่กล้าหยิ่งผยองถึงขนาดขอเงินจากพวกเขาในตอนกลางวันแสกๆ

อย่างไรก็ตามเธอคาดไม่ถึงว่าพวกอันธพาลเหล่านี้จะปรากฏตัวในงานเปิดตัวด้วย!

หนุ่มที่มีแผลเป็นบนหน้ายิ้มกว้าง “ถ้าคุณต้องการทำธุรกิจที่นี่ คุณต้องมีเงื่อนไขที่ดีกับหัวหน้าของเรา บิล หมียักษ์ เราไม่ต้องการอะไรมากเพียงแค่ให้ส่วนแบ่งผลกำไรของคุณ 20% และคุณจะอยู่ภายใต้การคุ้มครองของเราตลอดไป คุณสามารถโทรหาเราได้หากมีอะไรเกิดขึ้นในอนาคต”

จากนั้นหนุ่มที่มีแผลเป็นบนหน้าพูดต่อด้วยน้ำเสียงเย็นชา “อย่างไรก็ตามหากคุณไม่เห็นด้วย ฉันขอโทษที่ต้องบอกว่าเราจะตรวจสอบให้แน่ใจว่าร้านอาหารของคุณจะไม่สามารถเปิดให้บริการได้ตั้งแต่วันนี้!”

ดักลาสและลิลลี่หายใจอย่างกระวนกระวายเมื่อได้ยินค่าธรรมเนียม

ส่วนแบ่งยี่สิบเปอร์เซ็นต์!

มันเป็นการปล้นในเวลากลางวันที่น่าประหลาด!

“ฉันจะให้เวลาคุณคิดสักครู่”

ทันใดนั้นคลินตันก็มองว่าเป็นโอกาสที่จะทำให้ตัวเองเป็นฮีโร่!

คลินตันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออก และพูดด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง “คุณลี ทำไมถึงมีนักเลงมากมายในเขตพัฒนาขื้นใหม่แห่งนี้ล่ะ? พวกเขามาที่ร้านอาหารของเพื่อนฉันด้วย!”

ปลายสายอีกด้านพูดติดอ่าง และพูดว่า “โอ้ คลินตันเกิดอะไรขึ้น?”

“เพื่อนของผมคนหนึ่งเปิดร้านอาหารในเขตพัฒนาขื้นใหม่ และนักเลงบางคนได้ต่อรองเพื่อขอค่าคุ้มครอง ผมอยากถามว่าคุณสามารถจัดการให้ผมได้ไหม?”

ชายที่อยู่อีกฟากของสายเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดด้วยเสียงต่ำ “ฉันขอโทษคลินตัน ฉันไม่ได้จัดการกับสิ่งเหล่านั้นที่คุณพูดถึง ตอนนี้ฉันอยู่ในการประชุม แค่นี้นะ”

ก่อนที่คลินตันจะได้พูดอะไรชายคนนั้นก็วางสาย

คลินตันตกตะลึงอย่างที่สุด

เกิดอะไรขึ้น? คุณลีเคยสนิทกับพ่อของเขาเพื่อที่จะได้รับการลงทุนจาก เอ็มแกรนด์ กรุ๊ป มากขึ้นทำไมถึงปิดฉากเร็วขนาดนี้?

สิ่งที่คลินตันไม่รู้ก็คือข่าวที่พ่อของเขาถูกไล่ออกจาก เอ็มแกรนด์ กรุ๊ป ก็แพร่สะพัดไปทั่วแวดวงใน โอลรัส ฮิลล์ เป็นที่เรียบร้อยแล้ว!