กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 657

ฌอนโกรธจัดมากเมื่อได้ยินชาร์ลีดูถูกตระกูลของเขา เขาจึงหันหลังและรีบลงบันไดไปเผชิญหน้ากับชาร์ลี

ในขณะเดียวกัน จัสมินจ้องไปที่เคนและใบหน้าที่บวมของเขาด้วยความรังเกียจและเรียกบอดี้การ์ดของเธอ

เธอชี้ไปที่เคนเมื่อบอดี้การ์ดเธอมาถึงและสั่งว่า “ไล่ผู้ชายคนนี้ออกไป! หักขาเขาได้เลยถ้าเขากล้าเข้ามาอีก!”

"รับทราบครับคุณผู้หญิง!"

บอดี้การ์ดเดินไปข้างหน้า คว้าตัวเคนและกำลังจะลากเขาออกจากลานเมื่อมีเสียงเย็นเยียบดังขึ้นมาจากบ้าน

"กล้าดียังไง! ปล่อยเขาเดี่ยวนี้!"

ฌอนเดินลงบันไดช้า ๆ พร้อมท่าทีที่มือไขว้หลัง ความไม่แยแสและความโกรธปรากฏบนใบหน้าของเขา

ในขั้นต้น เขาต้องการให้เคนก่อเหตุและทำให้ชาร์ลีอับอายเพื่อทำให้เขาดูแย่ต่อหน้าจัสมิน

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดหวังว่าชาร์ลีจะหยิ่งผยองได้ถึงขนาดนี้ เขาตบหน้าเคนสองครั้งโดยไม่ไว้หน้าตระกูลเวบบ์เลย!

แต่นี่ก็ไม่ใช่ความอัปยศที่สุด!

สิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่ชาร์ลีทำคือการเรียกตระกูลเวบบ์ว่าขยะ!

นี่เกินกว่าจะทนแล้ว!

บอดี้การ์ดไม่กล้าเคลื่อนไหวอีกเพราะฌอนกำลังเดินลงมา และสั่งให้หยุด พวกเขารู้ว่าฌอนและพ่อของเขาเป็นแขกผู้มีเกียรติของครอบครัวขณะที่พวกเขาอาศัยอยู่ในบ้านมาแล้วสองสามวัน

ชาร์ลียิ้มให้กับคำพูดของเขาและมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า อันที่จริงเขาและน้องชายของเขาเหมือนกันมาก พวกเขาเป็นพี่น้องท้องคนเดียวกันจริง ๆ แน่นอน

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะพูดอะไร จัสมินก็ก้าวไปข้างหน้า และรีบพูดว่า “ฌอน เคนเป็นคนเริ่มเรื่องทั้งหมด ได้โปรดอย่าทำให้ปรมาจารย์เวดอยู่ในสถานการณ์แบบนี้”

“ปรมาจารย์เวด?” ฌอนโมโหขึ้นมากเมื่อเห็นจัสมินก้าวไปข้างหน้าเพื่อปกป้องชาร์ลีและเขาก็โพล่งออกมาว่า “เขาเป็นแค่ไอ้ขี้แพ้ ทำไมคุณถึงเรียกเขาว่าปรมาจารย์?”

จัสมินกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ฌอน โปรดให้เกียรติด้วย! ปรมาจารย์เวดเป็นไอดอลของฉัน ฉันจะไม่ยอมให้คุณพูดจากับเขาแบบนั้น!”

ฌอนเริ่มรำคาญมากขึ้นเรื่อย ๆ กับปฏิกิริยาของเธอ เธอควรจะเป็นเทพธิดาของพวกเขาทั้งหมด แต่เธอกลับมาประจบชาร์ลีไอ้ขี้แพ้นี่แทน!

เขาคำรามด้วยความตกใจราวกับว่าเขากำลังระบายความเกลียดชังและความโกรธแค้นในตัวเขา "ทำไม? ผู้ชายคนนี้มีอะไรที่ผมไม่มี! ผมควรจะเป็นคนที่คุณชื่นชมและมาดูแลเอาใจใส่! นี่คุณช่างตาบอดและโง่มาก!”