กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 662

จัสมินคือตัวเลือกที่ดีที่สุดในฐานะภรรยาของลูกชายเขา!

โดนัลด์รู้สึกลังเลและไม่แน่ใจเล็กน้อยเมื่อคิดถึงเรื่องนี้

หลังความเงียบอันหมองมัวของโดนัลด์ บรรยากาศกลับกลายเป็นความเชื่องช้าที่น่าอึดอัดใจ

รูเบนแอบหักข้อนิ้วด้วยความท้อใจเมื่อเขาเห็นฉากที่น่าอึดอัดใจนี้

หากทั้งสองตระกูลต่อสู้กันและสร้างรอยร้าวที่ไม่อาจย้อนกลับได้หรือในกรณีที่เลวร้ายที่สุดคือกลายเป็นศัตรูกัน มันจะเป็นการระเบิดครั้งใหญ่ต่อตระกูลมัวร์อย่างไม่ต้องสงสัย!

ที่สำคัญกว่านั้น จัสมินไม่น่าจะได้แต่งงานกับฌอน!

ถ้าจัสมินไม่แต่งงานกับฌอน ตำแหน่งในฐานะทายาทของเขาในอนาคตจะไม่เสถียร!

แม้ว่าเขาจะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าตระกูล จัสมินก็อาจมีส่วนร่วมในมรดกของตระกูล!

เขาตั้งใจอย่างมากที่จะไม่ปล่อยให้จัสมินอยู่กับตระกูลมัวร์ ดังนั้น เขาจะขอคัดค้านอย่างหนักที่จะให้จัสมินแต่งงานกับชาร์ลีและปล่อยให้ชาร์ลีอาศัยอยู่ในบ้านของพวกเขา!

ดังนั้นเขาจึงรีบลุกขึ้นเพื่อทำให้อารมณ์แจ่มใสและพูดว่า “นี่ ลุงเว็บบ์ ฌอน วันนี้เป็นวันเกิดของคุณปู่ของผม ดังนั้น ให้เขาเป็นราชาสักวัน โปรดสงบสติอารมณ์และผ่อนคลาย อย่าทำลายมิตรภาพอันกลมเกลียวของพวกเราเลยครับ”

รูเบนหยิบยื่นโอกาสให้ทุกคนได้ผ่อนคลายอารมณ์และกันการปะทะ

โดนัลด์ยังคงอยู่ในอารมณ์อึมครึม เขาไม่ต้องการจะเปลี่ยนความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองตระกูลให้เป็นเรื่องแย่ ๆ แต่เขาก็ยังโกรธเคืองจากความอับอาย

ตามคำกล่าวที่ว่า 'คุณไม่สามารถจับปลาสองมือได้' แต่นายท่านมัวร์ต้องการทั้งสองอย่างจริง ๆ ถ้าเขาต้องเลือกหนึ่งในสองอย่าง เขาจะเลือกชาร์ลีอย่างไม่ต้องสงสัย อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาไม่ต้องเลือก เขาจึงต้องการทั้งคู่

ชาร์ลีพบว่าโดนัลด์และฌอนน่ารังเกียจ แต่เขาไม่ต้องการให้นายท่านมัวร์สู้เพื่อเขา เขาชอบที่จะทรมานและลงโทษผู้เสแสร้งสุดสารเลวเหล่านี้ด้วยตัวเขาเอง

อย่างไรก็ตาม วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของนายท่านมัวร์ มันไม่จำเป็นที่เขาจะโวยวายให้แขกคนอื่น ๆ ที่นี่รับรู้ แม้ว่าเขาต้องการจะสู้กับพวกนั้น แต่พวกเขาก็ควรออกไปสู้กันข้างนอก เพื่อเคารพต่อเจ้าของบ้าน

ดังนั้น เขาพูดอย่างเรียบ ๆ “นายท่านมัวร์ วันนี้คุณเป็นหัวหน้า การตัดสินใจทั้งหมดอยู่ที่คุณ”

นายท่านมัวร์รีบหัวเราะและพูดว่า “หือ มันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ดีเลยที่ทุกคนสามารถพูดคุยเล่นกันได้! มา ๆ ไปกันเถอะ ไปที่ห้องจัดเลี้ยงกัน งานเลี้ยงกำลังจะเริ่มแล้ว!”

ความโกรธแค้นและความไม่พอใจยังคงแผดเผาอย่างรุนแรงในใจของฌอน ดวงตาของเขาแทบจะลุกเป็นไฟเมื่อเขาจ้องไปที่ชาร์ลี แต่เขาทำอะไรไม่ได้เพราะพวกผู้ใหญ่ได้พักรบแล้ว

เขาเพียงจ้องไปที่ชาร์ลีด้วยสายตาอาฆาตและสาปแช่งในใจว่า 'ไอ้สารเลวเอ้ย แกจะจบสิ้นเร็ว ๆ นี้แหละวะ!'