กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 730

ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อย

หลังจากนั้นพ่อตาก็ไปสูบบุหรี่ ชาร์ลีจึงนั่งอยู่ในรถขณะรับสาย

หลังจากเชื่อมต่อสายแล้ว ไอแซคก็รีบพูดว่า “คุณเวด ผมได้ยินมาว่าคุณมีความขัดแย้งกับบอดี้การ์ดจากตระกูลเว็บบ์หรือครับ?”

ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ข้อมูลของคุณค่อนข้างถูกต้อง!”

ไอแซครีบตอบว่า “คุณเวด คือชายทั้งห้ากำลังก่อเหตุและสร้างปัญหาที่แชงกรีลา ผมเพิ่งรู้เรื่องนี้หลังจากส่งคนไปตรวจสอบแล้ว”

หลังจากนั้น ไอแซคอธิบายอย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อจอห์นนี่และบอดี้การ์ดคนอื่น ๆ ที่มาถึงแชงกรีลา

หลังจากฟังคำพูดของไอแซค ชาร์ลีตอบอย่างเย็นชาว่า “สุนัขห้าตัวนั้น ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะไม่ได้เรียนรู้บทเรียน ผมคิดว่า เมื่อพวกเขาได้บทเรียนแล้วพวกเขาจะได้พยายามทำตัวธรรมดามากขึ้นในอนาคต อย่างไรก็ตาม ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะใช้ขาสร้างปัญหาแทน หลังจากที่สูญเสียแขนไปแล้ว!”

ไอแซครีบพูดว่า “คุณเวดครับ ทั้งพ่อและลูกชายจากตระกูลเว็บบ์กำลังพักอยู่ที่แชงกรีลา คุณต้องการให้ผมทำอะไรกับพวกเขาไหม? คุณต้องการให้ทำอะไรเพียงแค่สั่งผมมา ผมจะทำมันให้เสร็จทันที!”

ชาร์ลีฉีกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น สิ่งแรกที่ผมต้องการให้คุณทำคือไปที่ห้องของพวกเขาและหักขาของบอดี้การ์ดทั้งห้า! ผมสงสัยว่าพวกเขาจะยังคงสามารถสร้างปัญหาอะไรได้อีกไหม หลังจากที่แขนและขาของพวกเขาหักไปหมดแล้ว”

ไอแซคโพล่งออกมา “ได้ครับ นายน้อย ให้ผมทำอะไรอีกไหมครับ?”

ชาร์ลีตอบว่า “เราจะต้องจัดการกับโดนัลด์และฌอนด้วย อย่างไรก็ตาม ผมไม่ได้วางแผนที่จะฆ่าพวกเขาในตอนนี้ แต่ถึงอย่างนั้น เราไม่ควรปล่อยพวกเขาไว้ ช่วยหักขาของพวกเขาคนละข้างก่อนที่พวกเขาจะออกจากโอลรัส ฮิลล์!”

"ได้ครับ!" ไอแซคพูดทันทีว่า “คุณเวด ไม่ต้องห่วง ผมจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเพื่อคุณครับ!”

หลังจากนั้นไอแซคถามอีกครั้งว่า “แล้ว คุณเวดครับ ผมควรอธิบายทุกอย่างให้พวกมันฟังอย่างชัดเจนไหม? พวกมันจะได้รู้ว่ากำลังยั่วยุใครอยู่?”

“ไม่หรอก คุณไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น” ชาร์ลีตอบ “หากพวกเขารู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของผม พวกเขาจะยอมแพ้และหยุดพยายามแก้แค้นผมอย่างแน่นอน มันจะน่าเบื่อเกินไปหน่อยน่ะ”

หลังจากนั้น ชาร์ลีพูดต่อ “จำไว้ว่าเหตุผลที่คุณไปคุยกับพวกเขาและสอนบทเรียนให้ในครั้งนี้เป็นเพราะบอดี้การ์ดของพวกเขาได้ก่อเรื่องที่แชงกรีลาและทำลายชื่อเสียงหน้าตาของตระกูลเวด ”

โดนัลด์เคยมีความเคารพต่อจอห์นนี่อยู่บ้าง แต่ตอนนี้ เขารู้สึกว่า สิ่งที่เกิดขึ้นตอนหลังนั้น ช่างอุจจาดตาไม่น่าดูเสียเลย

ดังนั้นโดนัลด์จึงพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันจะจัดการให้บอดี้การ์ดกลุ่มใหม่ ย้ายจากตระกูลเว็บบ์มาที่นี่ หลังจากนั้นพวกแกทั้งห้าก็สามารถแยกย้ายกันได้”

“อยากให้เราแยกย้ายหรือครับ?!” จอห์นนี่โพล่งออกมา "คุณเว็บบ์ คุณหมายถึงว่า คุณจะไล่พวกเราออกอย่างนั้นหรือครับ?”

โดนัลด์ขมวดคิ้วขณะถาม “ไม่เช่นแล้วยังไง? ฉันควรเก็บพวกแกไว้เป็นบอดี้การ์ดของฉันเหรอ? พวกแกยังทำงานเป็นบอดี้การ์ดได้อยู่อีกเหรอ ในเมื่อพวกแกเป็นคนพิการไปแล้วน่ะ ฮะ?!”

จอห์นนี่ตอบว่า “คุณ... เว็บบ์ พวกเราทั้งห้าคนทำงานให้คุณมานานแล้ว! เราไดกำจัดคนไปมากมายเพื่อคุณ นอกจากนี้ เราทุกคนเคยได้รับบาดเจ็บทุกรูปแบบและป้องกันภัยอันตรายมากมายไม่ให้เกิดขึ้นกับตระกูลเว็บบ์ เหตุผลที่ชาร์ลีหักแขนเราวันนี้ก็เพราะคุณเช่นกัน แล้วคุณจะไล่เราออกหรือกำจัดเราง่าย ๆ ได้อย่างไรเพียงเพราะเราแค่มีปัญหา?”

โดนัลด์โต้กลับ "ทำไมล่ะ? นี่แกคาดหวังให้ฉันให้เงินบำนาญทั้งหมดแทนการไล่พวกแกออกอย่างนั้นหรือไง”

จากนั้นโดนัลด์ก็พูดด้วยใบหน้ารังเกียจว่า “หยุดพูดถึงเรื่องไร้สาระ ทั้งหมดนี้มันไม่มีประโยชน์ต่อหน้าฉัน ฉันจะให้เงินห้าแสนดอลลาร์แก่พวกแกแต่ละคนเป็นค่าชดเชย ถ้าพวกแกรู้จักซาบซึ้งกับมัน พวกแกก็ออกไปทันทีที่ได้รับเงิน อย่างไรก็ตาม ถ้าพวกแกไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับตัวพวกแก ฉันก็จะไม่สุภาพกับพวกแกทุกคนอีกต่อไป!”