กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 78

เรย์มอนด์กระทืบเท้าอย่างโกรธเกรี้ยว “เขาเป็นพ่อตาของคุณใช่ไหม?”

ชาร์ลีพยักหน้า “ใช่ เขาเป็นพ่อตาของผม แต่เขาเป็นคนที่ทำมันแตกไม่ใช่ผม คุณควรไปหาผู้ที่รับผิดชอบแจกันที่แตก ‘ตามหาผู้กระทำความผิดตัวจริง ไม่ต้องเอาคนในครอบครัวคนอื่นมาเกี่ยวข้อง’ - คุณเคยได้ยินคำพูดนั้นมาก่อนไหมครับ?"

เลือดของเรย์มอนด์เดือดพล่าน แต่เขาครุ่นคิดถึงสิ่งที่ชาร์ลีพูด และคิดว่าเขาพูดถูก

หากข่าวที่เขาเรียกร้องค่าชดเชยจากผู้บริสุทธิ์แพร่กระจายออกไปชื่อเสียงของ วินเทจ ดีลักซ์ ก็จะต้องเสื่อมเสีย

ดังนั้นเขาจึงบอกคนของเขาที่ยืนอยู่ด้านข้าง “นี่คุณ ช่วยไปรับชายชราคนนั้นกลับมาที่นี่!”

ชาร์ลีเม้มริมฝีปากของเขาให้เป็นรอยยิ้มอย่างเงียบ ๆ ขณะที่เขามองดูคนที่ไล่ตามชายชราอย่างเร่งรีบ

จริง ๆ แล้วเขาสามารถรูดบัตรของตัวเอง และนำไปจ่ายได้ แต่มันคงจะง่ายเกินไปสำหรับพ่อตาที่ไร้ยางอายของเขาใช่ไหม?

มันจะดีกว่าถ้าปล่อยให้ชายชราทนทุกข์และเรียนรู้บทเรียนของเขาแทนที่จะรับผิดชอบให้เขา มิฉะนั้นเขาอาจจะโดนโยนเขาเข้าไปในคุกใต้ดินอีกครั้งหากเขาต้องสะดุดกับปัญหาอะไรเช่นนี้อีกในอนาคต

ทุกคนในร้านวินเทจ ดีลักซ์ ถูกส่งไปเพื่อไล่ตามเจคอบ ชาร์ลีอยู่ที่ร้านคนเดียวเขาจึงมองไปที่แจกันที่แตกอยู่บนพื้น

แจกันมีความสูงประมาณครึ่งเมตร และตอนนี้มันถูกหักออกเป็นสองซีก กระจายเป็นเศษชิ้นส่วนซึ่งน่าเสียดายจริง ๆ

ทันใดนั้น เขาสังเกตเห็นช่องที่ซ่อนอยู่ที่ด้านล่างของครึ่งล่างแจกัน

เขารีบเอื้อมมือไปคว้ามัน และดึงกล่องไม้เล็ก ๆ ออกมา!

เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าแจกันจะมีช่องลับอยู่ในนั้น!

คุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ของแจกันยูฮูชุน คือจะมีช่องเล็ก ๆ ในลำต้นของแจกันขนาดใหญ่ เห็นได้ชัดว่ากล่องไม้มีขนาดใหญ่กว่ารูของแจกันสองหรือสามเท่า ดังนั้นจึงสรุปได้ว่ากล่องนั้นไม่ได้เพิ่งถูกยัดลงไป แต่มันถูกสร้างไว้ในแจกันเมื่อทำแจกันตั้งแต่แรก!

วิธีการวินิจฉัย และการรักษาบางอย่างไม่เคยได้ยินมาก่อน ในความเป็นจริงในตอนท้ายของบท "เทคนิคการแพทย์" เขาเห็นเนื้อหาเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ และผลของยาบางชนิดซึ่งอยู่เหนือจินตนาการของโลกในปัจจุบัน

ชาร์ลีนั่งลงบนพื้น และพลิกหนังสืออย่างประหลาดใจตลอดเวลาในการอ่าน

เมื่อเขาอ่านต่อไปเขาก็ตระหนักว่าหนังสือเล่มนี้ครอบคลุมหัวข้อต่างๆมากมายรวมถึงการทำนายดวงชะตา และวิธีการลึกลับเช่นการตรวจสอบ และคืนชีพสมบัติ มีสิ่งแปลก ๆ อีกมากมายที่เขียนไว้ในหนังสือ

ชาร์ลีมองมันเป็นเวลานานโดยพินิจพิเคราะห์แต่ละคำในหนังสือ เขารู้สึกว่าคำพูดนั้นกำลังหาทางเข้าสู่สมองของเขา และติดอยู่ในนั้น หัวใจของเขาเต้นเร็วราวกับถูกคลื่นยักษ์ซัดเข้ามา

เขาพบขุมทรัพย์!

นี่คือสมบัติขั้นสูงสุด!