กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 812

'ใช่ นี่คือเอเลน' การกระทำของเธอเหมือนพายุทอร์นาโด ทุกที่ที่เธอไป จะไม่ทิ้งอะไรไว้ภายหลัง!'

เธอกำบัตรแน่นแล้วเดินเข้าไปในธนาคารด้วยความตื่นเต้นและความแน่วแน่

พนักงานสาวกระตือรือร้นเดินเข้ามาหาเธอทันทีที่เธอเดินเข้ามา “สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ? บอกเลขบัญชีให้ทราบทีค่ะ”

เอเลนโบกแบล็คการ์ดในมือของเธอและพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “ฉันต้องการโอนเงิน!”

หญิงสาวงุนงงเมื่อเห็นบัตรนั่น!

พนักงาน ซิตี้แบงก์ ทุกคนได้รับการฝึกอบรมก่อนเริ่มทำงาน ในการฝึกอบรม มีส่วนที่อธิบายเกี่ยวกับแบล็คการ์ดไว้โดยเฉพาะ!

แบล็คการ์ดเป็นบัตรที่สุดพิเศษของ ซิตี้แบงก์ มันถูกจำกัดไว้ที่หนึ่งร้อยใบในโลกและมีเพียงห้าใบในประเทศเท่านั้น!

ทุกคนที่เป็นเจ้าของแบล็คการ์ดเป็นลูกค้าระดับ วีไอพีสูงสุดของ ซิตี้แบงก์ที่สามารถเพลิดเพลินกับการดูแลส่วนบุคคลด้วยความเคารพและการต้อนรับอย่างสูงสุดจากผู้บริหารระดับสูงของทุกสาขา!

พนักงานสาวไม่คาดคิด ว่าจะมีแบล็คการ์ดในตำนาน มาปรากฏในเมืองชั้นรองอย่างโอลรัส ฮิลล์!

เธอรีบไปข้างหน้าโค้งด้วยความเคารพและพูดว่า “เรียนแขกผู้มีเกียรติ โปรดตามดิฉันไปที่ห้องรับรองวีไอพี! ดิฉันจะขอให้ผู้จัดการธนาคารของเราจัดการธุรกรรมให้เป็นการส่วนตัวค่ะ!”

เมื่อเอเลนได้ยินคำว่าแขกผู้มีเกียรติ เธอรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากในทันทีที่หลอกเจ้าหน้าที่ธนาคารได้สำเร็จ เธอเงยหน้าขึ้นและหัวเราะอย่างเย่อหยิ่ง “เร็วสิ รีบพาฉันไปที่นั่น! ถ้าเธอทำอะไรบกพร่อง ฉันจะให้ผู้จัดการธนาคารไล่เธอออก!”

พนักงานสาวตกใจและพูดว่า “ดิฉันขอโทษค่ะ เชิญทางนี้นะคะ!”

เธอพาเอเลนไปที่ห้องรับรองวีไอพีและขอให้เจ้าหน้าที่บริการเทน้ำให้เอเลนสักแก้ว จากนั้น เธอรีบวิ่งไปที่สำนักงานของผู้จัดการธนาคารและบุกเข้าไปโดยไม่เคาะประตู เธอพูดว่า “ผู้จัดการคะ! ผู้จัดการ! มี แขกวีไอพีในธนาคารของเรา!”

ผู้จัดการขมวดคิ้วด้วยความตกใจและตำหนิอย่างหงุดหงิดที่พนักงานของเขาเข้ามาในสำนักงานโดยไม่เคาะประตู “นี่ ดูคุณสิ! ทำไมคุณถึงตื่นตระหนก หากลูกค้าของเราเห็นคุณแบบนี้ พวกเขาจะคิดว่าพนักงานของเราไม่เป็นมืออาชีพเลย!”

เขาสงสัยว่าตระกูลที่โดดเด่นและได้วีไอพี ก็น่าจะเป็นตระกูลเวด, ตระกูลซูลซ์ แห่งอีสต์ คลิฟฟ์และตระกูลสเวนสัน แห่งเรเวนตัน ถูกไหม? หรือจะเป็นตระกูลอื่นอีกสองตระกูล?!

ผู้จัดการรีบวิ่งไปที่ห้องวีไอพี หยุดอยู่หลังประตูเพื่อสูดหายใจ และเคาะเบา ๆ ก่อนเข้าไปในห้อง ที่นั่นเขาเห็นเอเลนนั่งอยู่บนโซฟาราวกับนางพญาที่ดูอันตราย เธอไขว้ขาและยิ้มอย่างผู้มีชัยบนใบหน้าของเธอ

เอเลนไม่สามารถเก็บรอยยิ้มปากถึงหูของเธอได้ เมื่อเธอคิดที่จะเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวยมหาศาลด้วยเงิน 21.9 หมื่นล้านดอลลาร์ เธอตื่นเต้นมากจนเกือบฉี่ราด

จากความประทับใจแรกพบ ผู้จัดการไม่สามารถคาดเดาภูมิหลังของเอเลนได้ แต่เขาจำแบล็คการ์ดในมือของเธอได้ ดังนั้นเขาจึงเดินไปข้างหน้าและทักทายอย่างสุภาพ “สวัสดีครับ แขกวีไอพีผู้มีเกียรติของเรา ผมชื่อ ดอเรียน ลี ผู้จัดการสาขานี้ เรียกผมว่า ลี ก็ได้ครับ”

เอเลนพยักหน้าหยิ่งและพูดว่า “นี่ ลี ดีที่คุณอยู่ที่นี่ ฉันต้องการโอนเงิน แต่ ATM ห่วย ๆ ของคุณ มันยอมให้ฉันโอนเงินหนึ่งล้านดอลลาร์ต่อวัน! บ้าอะไรกัน? ฉันมีเงิน 2 หมื่นล้านในบัญชี คุณคิดว่าจะใช้เวลานานเท่าไหร่ถ้าฉันโอนได้เพียงวันละ 1 ล้าน? ฉันคงตายต่อหน้าตู้เอทีเอ็มของคุณก่อนที่ฉันจะโอนเงินเสร็จ!”

ลีโค้งคำนับและพูดว่า “ครับ ผมขอโทษ พูดตรง ๆ ก็คือ ตู้เอทีเอ็มสำหรับคนทั่วไปมีการใช้งานระดับปานกลาง ถ้าคุณลองคิดดูนะครับ มันเป็นแค่กล่องเครื่องจักรที่มีความจุที่จำกัดและเราไม่สามารถใส่เงินสดมากพอให้ตรงกับสถานะฐานะวีไอพีตามแบล็คการ์ดของคุณได้! ผมพูดถูกไหมครับ?"

จากนั้นเขาก็ชมอย่างเร่งรีบว่า “สำหรับวีไอพีระดับสูงเช่นคุณ ตราบใดที่คุณแสดงแบล็คการ์ดทุกสาขาของซิตี้แบงก์ คุณก็จะเพลิดเพลินไปกับการดูแลแบบวีไอพีสุดพิเศษ และการให้บริการต่อคุณ ต้องเป็นการส่วนตัว เราจึงไม่สามารถให้คุณซึ่งเป็นลูกค้าผู้มีเกียรติของเราทำธุรกรรมโดยใช้ ATM ได้!”