กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 995

หลังจากวางสายเทรวิส ชาร์ลีบอกฮาร์วีย์ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาว่า “ฉันได้ทักทายประธานเลนในนามของนายแล้ว เขาบอกฉันว่า เขาจะย้ายนายไปที่สำนักงานใหญ่ของบริษัทเพื่อเป็นผู้ช่วยของเขา”

ฮาร์วีย์และเหล่าเพื่อน ๆ ทั้งโต๊ะต่างตกตะลึง

ทุกคนเคยได้ยินชื่อเทรวิสมาก่อน เขาเป็นคนร่ำรวยที่มีมูลค่ามากกว่าหมื่นล้านดอลลาร์!

ยิ่งกว่านั้นการเป็นผู้ช่วยของมหาเศรษฐีที่มีมูลค่าหลายหมื่นล้านดอลลาร์ มันไม่ใช่งานธรรมดา เป็นไปไม่ได้เลยที่คนธรรมดาทั่วไปจะได้รับโอกาสพิเศษนี้

อย่างน้อยที่สุด คน ๆ นั้นจะต้องสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงและมีประสบการณ์การทำงานที่คล้ายกันในบริษัทขนาดใหญ่หลายแห่งจึงจะได้รับการพิจารณาให้ดำรงตำแหน่งโดยเศรษฐีอย่างเทรวิส

ทุกคนรู้สถานการณ์และภูมิหลังของฮาร์วีย์เป็นอย่างดี

ทั้งฮาร์วีย์และชาร์ลีเป็นเพียงผู้สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาเท่านั้น เนื่องจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าดูแลพวกเขาจนถึงแค่อายุสิบแปดปีเท่านั้น หลังจากนั้นพวกเขาต้องออกสู่สังคมและเริ่มทำงานทันทีที่จบการศึกษาระดับมัธยม

ชาร์ลีโชคดีกว่าเขานิดหน่อย เพราะนายท่านวิลสันส่งเขาไปเรียนที่มหาวิทยาลัยโอลรัส เป็นเวลาหนึ่งปีเพราะเขาต้องการสร้างความสัมพันธ์ให้ชาร์ลีกับแคลร์ในช่วงเริ่มต้น

อย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์เริ่มทำงานตั้งแต่เขาอายุสิบแปดปี เขาทำงานในสถานที่ก่อสร้างมาสองสามปี ก่อนที่เขาจะไปทำงานที่แลงคาสเตอร์สองสามปีต่อ

พูดตรง ๆ ก็คือ สถานการณ์ของฮาร์วีย์ไม่ได้แตกต่างกับคนแก่ที่ทำงานในไซต์ก่อสร้างหรือแรงงานต่างด้าวเลย ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวระหว่างพวกเขาคือ อายุของฮาร์วีย์นั้นน้อยกว่าพวกเขา

ดังนั้น ไม่ว่าใครจะมองอย่างไร มันวิเศษมากที่คนแบบนี้ ที่จะทำงานเป็นผู้ช่วยของประธานเลนที่ร่ำรวยมหาศาล

ฮาร์วีย์ก็ไม่เชื่อหูตัวเองเช่นกัน เขาไม่เพียงแต่ไม่เชื่อเท่านั้น แต่เขายังรู้สึกว่าเขาไม่คู่ควร หรือไม่สามารถเป็นผู้ช่วยของประธานได้

อีกฝ่ายหัวเราะก่อนจะพูดว่า “เยี่ยมค่ะ ถ้าอย่างนั้น คุณก็แค่คอยขับรถให้ท่านประธานเลนไปก่อนค่ะ หากประธานเลนมีงานหรือคำสั่งอะไรให้คุณ เขาจะบอกคุณเองค่ะ ว่าต้องทำอย่างไร”

หลังจากนั้น อีกฝ่ายก็พูดอีกครั้งว่า “อีกประการหนึ่งนะคะ เงินเดือนของคุณคือสองล้านดอลลาร์ต่อปี นี่คือเงินเดือนพื้นฐานของคุณค่ะ ยังไม่รวมโบนัสและค่าคอมมิชชั่นสิ้นปีของคุณ”

“เท่า… เท่าไรนะ” ฮาร์วีย์ไม่เชื่อ! เขาคิดว่ามีปัญหากับการได้ยินของเขา เขาสามารถหารายได้สองล้านดอลลาร์ต่อปีได้อย่างไร?

ในตำแหน่งของเขา มันก็น่าประทับใจมากแล้ว ถ้าเขาสามารถหารายได้หนึ่งแสนดอลลาร์ต่อปี แม้แต่ในความฝัน เขาก็ไม่เคยคิดว่าเขาจะได้รับเงินเดือนปีละสองล้านดอลลาร์

เมื่ออีกฝ่ายเห็นว่าฮาร์วีย์ดูเหมือนจะไม่ได้ยินคำพูดของเธออย่างชัดเจน เธอจึงย้ำกับตัวเองอย่างจริงจังขณะที่เธอพูดว่า “คุณคาร์เวอร์ เงินเดือนพื้นฐานสำหรับตำแหน่งของคุณคือสองล้านดอลลาร์ต่อปีค่ะ…”

ฮาร์วีย์สั่นสะท้านด้วยความกลัวขณะที่เขาโพล่งออกมา “สองล้านดอลลร์ต่อปีมันไม่เกินไปหน่อยเหรอ?”