อัก......
ทุกคนต่างพากันอยากจะกระอักเลือด
จากสิบเจ็ดล้านตำลึง เพิ่มราคาขึ้นเป็นยี่สิบห้าล้านตำลึง ท้ายที่สุดแล้วนางจะนับหรือไม่?
อัครเสนาบดีกู้แทบจะกระอักเลือดออกมา
สีหน้าขององค์หญิงตังตังและเจ๋ออ๋องเขียวปั้ด
กู้ชูหน่วนอีกแล้ว นางจงใจจะหาเรื่องพวกเขาใช่หรือไม่?
ไม่ว่าพวกเขาจะประมูลอะไร นางก็แย่งชิงพวกเขา
เสี่ยวลู่ยิ้มกว้างและบิดเอว เขาหันไปทางกู้ชูหน่วนและกล่าวว่า “แขกผู้มีเกียรติหมายเลขที่ยี่สิบแปด เสนอราคายี่สิบห้าล้านตำลึง ยังมีใครให้ราคามากกว่านี้หรือไม่?"
อัครเสนาบดีกู้ถือป้ายอยู่นาน แต่ก็ไม่ชูป้ายขึ้น ในใจของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและความเกลียดชัง
แม้ว่ากู้ชูหน่วนจะเป็นบุตรสาวของเขา แต่พวกเขาทั้งสองคนได้ตัดความสัมพันธ์พ่อลูกกันแล้ว กู้ชูหน่วนจะยอมมอบไข่มุกเหวินหยวนให้เขาได้อย่างไร
เสี่ยวลี่ว์กล่าวว่า "องค์หญิง ยี่สิบห้าล้านตำลึงแพงมากเกินไป พระพันปี......เกรงว่าจะไม่สามารถรวบรวมเงินได้มากขนาดนี้ในเพียงระยะเวลาอันสั้น เช่นนั้น......"
"ไม่ได้ ข้าจะยอมแพ้ไม่ได้ ยี่สิบหกล้านตำลึง"
"สามสิบล้านตำลึง" กู้ชูหน่วนกล่าวอย่างเฉื่อยชา
"สามสิบเอ็ดล้านตำลึง"
"สี่สิบล้านตำลึง"
องค์หญิงตังตังแทบจะเป็นลม
สี่สิบล้านตำลึงแลกกับไข่มุกเหวินหยวนหนึ่งเม็ด สมองของนางมีปัญหาหรือไม่
"ปัง......"
นางโยนป้ายทิ้งไป องค์หญิงตังตังจ้องมองไปที่กู้ชูหน่วนอย่างโกรธเคือง
เจ๋ออ๋องพูดไม่ออกไปชั่วขณะหนึ่ง
เจ๋ออ๋องเหงื่อแตกเท่าเมล็ดถั่วและไหลลงมา เขากัดฟัน "สี่สิบหกล้านตำลึง"
"ห้าสิบล้านตำลึง"
"ท่านอ๋อง องครักษ์ที่เราส่งไปขอยืมเงินจากฝ่าบาท คนหนึ่งขาหัก คนหนึ่งหลงทาง และอีกคนหนึ่งถูกรถม้าชน ดังนั้น......พวกเขาจึงยังไม่ได้เข้าไปในวัง......"
"อะไรนะ?เป็นไปได้อย่างไร เมื่อครู่ทั้งสามคนออกไปแล้วเกิดเรื่องขึ้นพอดี?หรือว่ามีคนจงใจจะขัดขวางไม่ให้พวกเขาเข้าไปในวังเพื่อพบฝ่าบาท?"
"บ่าวก็สงสัยเช่นนั้นพ่ะย่ะค่ะ จึงส่งคนไปตรวจสอบ แต่.....แต่ตรวจสอบพบว่าพวกเขาบังเอิญถูกรถชนพ่ะย่ะค่ะ"
"แล้วอีกคนหนึ่งเล่า หรือว่าเป็นผู้ที่มาใหม่?แม้แต่พระราชวังอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้?"
“คนผู้นั้น...เขารู้ทางเข้าไปในวัง แต่เป็นลมอยู่ในตรอกและออกมาไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ"
"ไอ้พวกสวะ แล้วทำไมยังไม่รีบส่งคนเข้าไปที่วังเพื่อขอยืมเงินจากฝ่าบาทอีก"
"บ่าวส่งคนไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ แต่พระราชวังอยู่ไกลจากที่นี่ เกรงว่าจะไม่ทัน......"
"ห้าสิบล้านตำลึงครั้งที่สาม ขอแสดงความยินดีกับแขกผู้มีเกียรติหมายเลขยี่สิบแปดที่ได้รับไข่มุกเหวินหยวนไปครอบครอง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ อ่านถึง 1174 แล้วรอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...