กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 966

ผู้นำตระกูลซั่งกวนกะพริบตาและกล่าวว่า "ไม่ได้มีชื่อเสียงมากนัก แต่พวกเขานั้นมีความลึกลับอย่างมาก และปรากฏตัวให้เห็นน้อยครั้งนัก ข้าก็แค่ได้ยินมาจากผู้อาวุโสสูงสุดในเผ่าเท่านั้น แล้วเจ้าล่ะ เหตุใดเจ้าถึงมีพลุสัญญาณของเผ่าเพลิงฟ้า? เจ้าสนิทกับพวกเขาอย่างนั้นหรือ?"

"ข้าเคยเห็นเรือนร่างของหัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้า นับว่าสนิทหรือไม่?"

ทันใดนั้นผู้นำตระกูลซั่งกวนก็หันไปมองกู้ชูหน่วน และสายตาของเขาเผยให้เห็นความไม่เชื่อ

กู้ชูหน่วนหัวเราะขบขัน "นั่นไง เขามาแล้ว"

ลมเย็นพัดผ่าน เงาใครคนหนึ่งปรากฏขึ้นราวกับเทวดามาโปรด และเผยให้เห็นตัวตนตรงหน้าของพวกเขา

ท่วงท่าของชายผู้นี้เปรียบเสมือนหยก อ่อนโยนและสง่างาม ทว่าจากท่าทางของเขาก็พอดูออกว่าคนคนนี้ไม่ธรรมอย่างแน่นอน

เมื่อเห็นเหวินเส่าอี๋ปรากฏตัวขึ้น กู้ชูหน่วนก็รีบแนะนำ "ข้าจะแนะนำให้รู้จัก ท่านนี้คือผู้นำตระกูลซั่งกวน ท่านนี้คือหัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้า และเป็นผู้นำตระกูลเหวินในตอนนี้ เหวินเส่าอี๋"

ผู้นำตระกูลซั่งกวนขมวดคิ้วเล็กน้อย และสังเกตจองเหวินเส่าอี๋อย่างไม่กะพริบตา โดยไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไร

ท่าทางของเหวินเส่าอี๋ดูเย็นชาลง แม้แต่แววตาของเขาก็ดูเยือกเย็น

ทว่ากู้ชูหน่วนยังคงสัมผัสไม่ได้ถึงรัศมีการข่มขู่ของเขา และได้พูดกับตัวเองว่า "อย่าใช้สายตาเช่นนั้นจ้องมองข้า จักรพรรดินีฆ่าสังหารตระกูลหนิงไปแล้ว และดูดพลังของยอดฝีมือทุกคนในตระกูลหนิงและตระกูลไป๋หลี่ไปจนหมด ข้าเกรงว่าลำดับต่อไปนางจะลงมือกับตระกูลซั่งกวนและตระกูลเหวินของพวกเจ้า ข้าก็เลยหวังดีพาให้พวกเจ้ามาทำความรู้จักกัน เพื่อจะได้โค่นล้มและทำลายกรงเล็บของจักรพรรดินี"

เหวินเส่าอี๋หัวเราะอย่างเย็นชา

เขาเป็นหัวหน้าของเผ่าเพลิงฟ้า เรื่องนี้น้อนคนนักที่จะรู้

นางกลับจงใจเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขาต่อหน้าผู้นำตระกูลซั่งกวน นี่คือการบีบบังคับให้เขาต้องร่วมมือกับตระกูลซั่งกวน หรือ......บีบบังคับให้เขาฆ่าผู้นำตระกูลซั่งกวน

และเผ่าเพลิงฟ้าของเขา......

ไม่ยินดีที่จะร่วมมือกับผู้อื่น

นางกำลังคิดอะไรของนางกันแน่?

ผู้นำตระกูลซั่งกวนพยายามสงบสติอารมณ์ในใจของเขา และค่อยๆ กล่าวขึ้นมาว่า "คิดไม่ถึงเลยว่าผู้นำตระกูลเหวินจะอายุน้อยเช่นนี้ อีกทั้งยังเป็นหัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้า ข้าขอโทษด้วยที่เสียมารยาท"

"เผ่าเพลิงฟ้าอาศัยอยู่อย่างสันโดษมาหลายสิบปีแล้ว ผู้นำตระกูลซั่งกวนก็รู้อย่างนั้นหรือ?"

"ข้าไม่ค่อยรู้เท่าไรนัก รู้เพียงแค่เผ่าที่มั่นคงและยิ่งใหญ่ ผู้นำตระกูลเหวินคือหัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้า เช่นนั้นก็ถือเป็นเรื่องดีอย่างมาก การโค่นล้มจักรพรรดินีของเราก็พอจะมีทางชนะขึ้นมาได้บ้าง ไม่ทราบว่าผู้นำตระกูลเหวิน......"

กู้ชูหน่วนได้สติจึงรีบตอบสนอง "จักรพรรดินีฝึกฝนบำเพ็ญเพียรวิชาชั่วร้าย และตั้งใจดูดพลังวรยุทธ์ของคนอื่นเพื่อเพิ่มระดับวรยุทธ์ของตัวเอง ยอดฝีมือของตระกูลหนิงและตระกูลไป๋หลี่ต่างก็ถูกนางดูดพลังวรยุทธ์ภายในไปจนหมด หากไม่เตรียมตัวเสียแต่ตอนนี้ เกรงว่าลำดับถัดไปนางก็จะลงมือกับพวกเจ้า ข้าคิดว่าพวกเจ้าสามารถร่วมมือกันได้ อีกอย่างเจ้าก็ไม่ต้องการแต่งงานกับจักรพรรดินี เช่นนั้นก็โค่นล้มนาง เช่นนี้การแต่งงานก็ถือเป็นโมฆะแล้วไม่ใช่หรือ"

เหวินเส่าอี๋กำลังยิ้ม ทว่ารอยยิ้มของเขากลับว่างเปล่า และทำให้รู้สึกหนาวเหน็บ "เจ้าเรียกข้าออกมา เพื่อเรื่องนี้หรอกหรือ?"

"ใช่น่ะสิ จักรพรรดินีมีวรยุทธ์ที่แท้จริงถึงระดับเจ็ด หากไม่หาคนร่วมมือ เช่นนั้นจะลงมือจัดการได้ง่ายดายอย่างนั้นหรือ"

"เจ้าว่าอะไรนะ ระดับเจ็ด?"

"ใช่ ระดับเจ็ด นางดูดพลังวรยุทธ์ของคนอื่นตลอดเวลา หากไม่ขัดขวาง เกรงว่านางคงเพิ่มขึ้นเกินระดับของมนุษย์แล้ว"

นี่ถือเป็นข่าวที่น่าตกใจอย่างมากของเหวินเส่าอี๋

เขารู้ว่าจักรพรรดินีไม่ธรรมดา ทว่าอย่างไรเสียเขาก็คาดไม่ถึงว่าวรยุทธ์ของนางจะถึงระดับเจ็ดได้

เขาติดอยู่ที่ระดับหกขั้นสูงสุดนี้มานานมากแล้ว และไม่สามารถขยับเพิ่มไประดับเจ็ดได้เลย

แต่ตอนนี้......

วรยุทธ์ระดับเจ็ดสามารถควบคุมทำทุกอย่างได้ และแน่นอนว่า......ไม่ง่ายเลยที่จะรับมือ

"ต่อให้นางมีวรยุทธ์ระดับเจ็ด แต่กฎของเผ่าเพลิงฟ้ากล่าวว่าไม่สามารถเข้าร่วมการฆ่าสังหารราชวงศ์ได้"

"หากนางเป็นจักรพรรดินีตัวปลอมล่ะ?"

"ตัวปลอม? เช่นนั้นแล้วจักรพรรดินีตัวจริงล่ะ?"

"ตายแล้ว"

เหวินเส่าอี๋ขมวดคิ้วเล็กน้อย

"นางคือจักรพรรดินีตัวปลอม เพียงแค่เจ้าโค่นล้มนาง เจ้าก็จะไม่ต้องแต่งงานกับนาง"

ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเหวินเส่าอี๋ก็รู้สึกเห็นด้วยเล็กน้อย

และไม่นานประกายไฟแห่งการเห็นด้วยนั้นก็ดับลง

"กฎของเผ่าเพลิงฟ้าคือการแต่งงานกับจักรพรรดินี แต่ไม่ได้บอกว่าจักรพรรดินีคนไหน เพียงแค่มีคนก้าวขึ้นมารับตำแหน่งจักรพรรดินี ข้าก็จำเป็นต้องแต่งงานด้วย สิ่งที่ข้าต้องการก็คือ พวกเขาจะต้องเสียใจและยกเลิกการแต่งงานนี้ไป"

"เจ้าช่างโง่เขลา เพียงแค่โค่นล้มจักรพรรดินีตัวปลอมและแต่งตั้งจักรพรรดินีคนใหม่ขึ้นมา และบอกให้นางยกเลิกการแต่งงานลงไม่ดีกว่าอีกหรือ"

"ฮึ เจ้าคิดจะใช้วิธีการนี้ให้จักรพรรดินียกเลิกการแต่งงานอย่างนั้นหรือ?"

และพวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องร่วมมือกับใครด้วย

"ไม่มีข้า เจ้าไม่มีทางหาทางเข้าเส้นทางลับได้หรอก" กู้ชูหน่วนตะโกนออกไป

ผู้นำตระกูลซั่งกวนเดินก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวเพื่อจะขัดขวางเหวินเส่าอี๋ "น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า ท่านผู้นำตระกูลเหวิน ข้าหวังว่าท่านควรพิจารณาไตร่ตรองดูให้ละเอียด"

"ตระกูลเหวินจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวในราชวงศ์อย่างแน่นอน"

กู้ชูหน่วนกล่าว "เช่นนั้นเจ้าก็เอาดวงวิญญาณและขวานผานกู่ของเจ้า เราจะไปร่วมกันโค่นล้มจักรพรรดินีตัวปลอมกันเองในช่วงเวลาที่สำคัญ"

"อย่าเพิ่งรีบปฏิเสธ เจ้าต้องการขวานผานกู่ ต้องการดวงวิญญาณ ต้องการให้จักรพรรดินีตัวปลอมนั่นตายไปเสีย และหากร่วมมือกับเราแล้วถือเป็นเรื่องที่ง่ายดายอย่างมาก"

"อีกอย่างจักรพรรดินีก็ไร้มนุษยธรรม เข่นฆ่าผู้อื่นอย่างเลือดเย็น ไม่แยกแยะระหว่างผู้จงรักภักดีและผู้ทรยศ ประชาชนอดอยากไร้ที่พึ่งพิง และไม่มีใครใส่ใจดูแลบรรเทาให้พวกเขา จักรพรรดินีกลับใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย ไม่สนใจความเดือดร้อนของผู้คน และไม่รู้เลยว่าประชาชนต้องอดอยากล้มตายลงเท่าไร ข้าเชื่อว่า เจ้าก็คงไม่ต้องการเห็นประชาชนต้องใช้ชีวิตอย่างลำบากแร้นแค้นถึงเพียงนี้"

ประโยคสุดท้ายนั้นกระทบกระเทือนจิตใจเหวินเส่าอี๋ไม่น้อย

เขาต้องการฆ่าเยี่ยจิ่งหานและเซี่ยวอวี่เซวียน โดยไม่ต้องจำเป็นต้องพึ่งพานาง

ทว่าดวงวิญญาณและประชาชนทุกคนในดินแดนนี้ หากมีนางคอยช่วยเหลือเรื่องนี้ก็สำเร็จอย่างง่ายดาย

จักรพรรดินีคนนั้น เขารู้สึกรังเกียจนางจากก้นบึ้งของหัวใจ เขาจะแต่งงานกับนางได้อย่างไร?

หากนางยังไม่ตาย ประชาชนและดินแดนนี้ก็จะไม่มีทางสงบสุข และทุกคนจะเดือดร้อนกันอย่างสาหัส

"เจ้าต้องการให้ข้าทำอะไร"

กู้ชูหน่วนดีใจ

เหวินเส่าอี๋พูดออกมาเช่นนี้ นั่นก็หมายความว่าเขาได้ตอบตกลงร่วมมือกับพวกนาง

"ช่วยข้าจับตัวจักรพรรดินี และลงมือฆ่าสังหารนางในจังหวะที่เหมาะสม"

"ช่วยจับตัวน่ะได้ แต่หากให้ข้าฆ่านางด้วยตัวข้าเอง ข้าทำไม่ได้ เผ่าเพลิงฟ้ามีกฎอยู่"

"ได้" กู้ชูหน่วนไม่คิดปฏิเสธอีก

เหวินเส่าอี๋ค่อยๆ กล่าวออกมาอย่างแผ่วเบา "ก่อนถึงตอนนั้น เจ้าต้องพาข้าไปที่เส้นทางลับก่อน ข้าจำเป็นต้องเห็นดวงวิญญาณดวงนั้นว่าอยู่ที่นั่นหรือไม่ด้วยตัวข้าเอง"