ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 86

แทนคุณเดินหน้ามุ่ยขึ้นมายังชั้นบนของบ้านพัก เขาเดินไปยังมุมระเบียงที่โปร่งโล่งสบาย ลมทะเลพัดโชยเข้ามา เป็นตัวช่วยให้คนหนุ่มได้ใจเย็นขึ้นมาบ้าง หัวใจที่เต้นระทึกเมื่อครู่ค่อยๆ ลดระดับลงช้าๆ แต่ความหงุดหงิดยังคงจับตัวแน่นอยู่ไม่ละลายหายไปเพียงเพราะภาพบาดใจเมื่อครู่ยังคงตามก่อกวน เมื่อนันทิชาเดินตามขึ้นมาตามคำสั่ง เธอหยุดมองเขาอยู่ด้านหลังอย่างเงียบๆ

“ตอบผมมา ทำไมคุณถึงยืนเฉยให้นายทีแตะเนื้อต้องตัวใกล้ชิดแบบนั้น” ร่างสูงหันกลับมามองหญิงสาว ราวกับว่าเธอทำความผิดอย่างใหญ่หลวง

“อะไรนะคะ” หญิงสาวขมวดคิ้วไม่เข้าใจในคำถามของเจ้านาย สายตาของเธอทำเอาเขาอึกอักที่จะพูดความรู้สึกที่แท้จริงออกไป เหมือนมีก้อนจุกอยู่ในลำคอ

“ผมไม่ชอบ” เขาพูดห้วนๆ ก่อนจะหันหลังให้เธอ กลับมาสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดเพื่อระบายความอัดอั้น

“ไม่ชอบเรื่องอะไรคะ” หญิงสาวยังคงถามเสียงเรียบเฉย สายตาคมสวยจ้องมองเอาคำตอบจากเจ้านายด้วยความแคลงใจ

“ไม่ชอบที่คุณมายุ่งกับเพื่อนของผมไง ผมเคยบอกคุณไปแล้วนี่” ชายหนุ่มหันกลับมาปั้นหน้าดุ

“คุณแทนรู้ตัวไหมคะ คุณกำลังสอนให้ทิชาเป็นคนเสียมารยาทอยู่นะคะ จะให้ทิชาปฏิเสธคนที่หวังดีช่วยทิชาได้อย่างไรกัน ที่สำคัญคนคนนั้นไม่เคยคิดร้ายกับทิชาสักครั้งเดียว คุณแทนควรไปคุยกับคุณทีมากกว่าจะมาคุยกับทิชานะคะ”

“นี่...คุณกำลังต่อว่าผมหรือ” เขาหันตวัดสายตาไปยังหญิงสาว เพราะเธอกำลังต่อต้านคำสั่งของเขา แววตาดุดันของแทนคุณเคลือบไปด้วยความระแวง ก่อนที่ร่างบางจะค่อยๆ คลี่ยิ้มออกมา เธอรู้สึกภูมิใจอยู่ลึกๆ ที่นานๆ ทีจะมีโอกาสตำหนิเจ้านายจอมบงการได้อย่างวันนี้ เวลาที่เขาจนแต้มดูน่าตลกบอกไม่ถูก แววตาและรอยยิ้มของเธอทำให้แทนคุณลดระดับความหงุดหงิดในใจลงมาทีละนิดจนหมดด้วยเวลาเพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้น รอยยิ้มแบบนี้เขาไม่เคยได้รับจากเธอมาก่อน กองร้อยตัวหายไปพร้อมกับหัวใจกำลังเบ่งบานจนต้องเผลอยิ้มตาม