ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 94

หลังจากทั้งสองทานอาหารในร้านเสร็จ แทนคุณจึงพานันทิชาไปหาร้านเสื้อผ้าสำหรับงานหมั้นของเขา เสื้อผ้าราคาแพงนับร้อยตัว แขวนเรียงรายให้เลือกนับไม่ถ้วน แทนคุณปล่อยให้นันทิชาเดินดูอย่างอิสระ เขาเดินตามหลังเธอช้าๆ ก่อนที่พนักงานจะเดินเข้ามาบริการ

“ช่วยดูชุดออกงานให้ผู้หญิงคนนี้หน่อย” แทนคุณสั่งพนักงานร้าน

“แฟนหรือคะ น่ารักดีนะคะ” แทนคุณถือโอกาสยิ้มตอบ ไม่รู้ทำไมเขาถึงรู้สึกยินดีกับคำพูดนี้ของพนักงาน ก่อนที่พนักงานร้านจะพาหญิงสาวเข้าไปลองชุด นันทิชาเปลี่ยนชุดออกมาให้เขาพิจารณาครั้งแล้วครั้งเล่า ก็ยังไม่มีท่าทีว่าเขาจะพอใจชุดไหนเลย

“คุณแทนแกล้งทิชาอยู่หรือเปล่าคะ เลือกสักชุดสิ ทิชาอยากกลับบ้านแล้ว” เสียงหวานพร้อมกับท่าทางเง้างอนของเธอทำให้แทนคุณอมยิ้ม

“ผมไม่ได้แกล้ง แต่ผมยังไม่ถูกใจจริงๆ”

“ไม่จำเป็นต้องถูกใจก็ได้ค่ะ ทิชาไม่ใช่คู่หมั้นคุณแทนเสียหน่อย แค่ให้พอไปวัดไปวาได้ก็พอแล้วมั้งคะ” หญิงสาวพูดตามความจริงที่เธอรู้สึก เพราะเริ่มเหนื่อยกับการเข้าออกห้องลองชุดนี้เสียเต็มประดา

“.....” แทนคุณรู้สึกจุกกับคำพูดของหญิงสาวจนพูดไม่ออกก่อนจะฝืนยิ้ม

“เอาน่า เชื่อผมเถอะ อย่าดื้อ”

“แปะ แปะ” เสียงปรบมือของคนปริศนาดังขึ้นอยู่ด้านหลังของแทนคุณ ก่อนที่เขาจะขมวดคิ้วแล้วหันกลับไปดู พบเป็นหญิงสาวคู่ขาเก่าของเขา ยืนปรบมือพลางส่งยิ้มมาที่ทั้งสอง มองปราดเดียวก็รู้ว่ารอยยิ้มนั้นไร้ความจริงใจแค่ไหน

“จีน...นี่คุณ” แทนคุณแปลกใจที่เห็นจีนราเดินเข้ามา อย่างไม่ได้นัดหมายกันไว้ก่อน

“ไม่ต้องมองจีนแบบนั้นหรอกค่ะแทน จีนรู้ว่าเราจบกันไปแล้ว จีนผ่านมาเลยแวะมาทักทายไม่ได้หรือคะ” หญิงสาวเดินเข้ามาปั้นหน้ายิ้มสบตาอย่างมีเล่ห์นัยน์

“หยุดต่อล้อต่อเถียงกับผม เราจบกันไปแล้ว ไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก จำไว้นะ ถ้าคุณแตะเนื้อต้องตัวนันทิชาและทำแบบเมื่อกี้อีกเพียงครั้งเดียว อย่าหาว่าผมไม่เตือน ผมไม่ได้โง่ที่จะดูไม่ออกว่าคุณจงใจ” แทนคุณยกมือขึ้นมาชี้หน้าหญิงสาว เขาพยายามเก็บอารมณ์โกรธเอาไว้

“หึหึ ไม่เอาสิคะแทน อย่าขู่จีนแบบนี้ เพราะถ้าถึงเวลาที่จีนขู่คุณบ้าง อย่าหาว่าจีนใจร้ายนะคะ” จีนรากอดอกส่งสายตายั่วชายหนุ่มอย่างไม่เกรงกลัว

“นี่คุณพูดอะไร ผมไม่เข้าใจ”

“วันนี้คุณอาจยังไม่เข้าใจ แต่หลังจากนี้ไม่นาน คุณจะเข้าใจความหมายของจีน จีนจะกลับมาทวงทุกอย่าง และคุณจะเป็นของจีนคนเดียว” จีนรายกมือจัดคอเสื้อให้แทนคุณอย่างทะนุถนอม ก่อนจะโดนมือหนาปัดออกอย่างไม่แยแส

“อย่าทำแบบนี้ ผมเตือนคุณแล้วนะจีน” หญิงสาวส่งยิ้มสุดท้ายให้แทนคุณก่อนจะหันหลังเดินลับไปอย่างว่าง่าย