ลูกเขยมังกร นิยาย บท 138

บทที่ 138 การตอบสนองของตระกูลตู้

หยานชุนเหมยแค่ตบหน้าเสี้ยเมิ่งเหยาไปไม่กี่ที ก็ถูกเฉินเฟิงทำลายมือข้างหนึ่งทิ้ง อีกอย่างสุดท้ายฉินหู่สำนักหลงหู่ปรากฏตัว ยังไม่สามารถปกป้องเธอไว้ได้ ถึงแม้ไม่รู้ว่าหยานชุนเหมยจะมีจุดจบยังไง ทว่าแค่คิดก็รู้สึกแย่มากแล้ว

และพอถึงตู้จื่อเยว่ ก็ยิ่งไม่รู้จะสรรหาคำอะไรมาบรรยาย ยิ่งไปกว่านั้นคือการต้องเอาชีวิตมาชดใช้

ถึงแม้สวีเฟยหรงไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ในตอนนั้น ทว่าพอได้ยินข่าวก็ไม่รู้ว่าตู้จื่อถึงได้ฟังอะไรมาจากหยางไท่ กลับถูกทำให้ตกใจจนถึงขั้นยิงปืนฆ่าตัวตาย ตู้จื่อเยว่อยากฆ่าเสี้ยเมิ่งเหยา ทว่ากลับถูกหยางไท่ตบตายแค่ฝ่ามือเดียว

ตระกูลตู้มีอนาคตที่ไม่มีจุดสิ้นสุด ทว่าในหนึ่งวัน กลับเสียทายาทไปสองคน แต่จนถึงตอนนี้ ตระกูลตู้ก็ยังไม่ได้มาล้างแค้นเฉินเฟิง

นี่ทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่าพวกเขาอาจจะหวาดกลัวมากเกินไป แม้กระทั่งสวีเฟยหรงยังไม่กล้าไปคิด

ทีแรกเธอคิดว่า เฉินเฟิงมีอำนาจแค่ในชางโจวซึ่งเป็นพื้นที่เล็กๆ เท่านั้น ทว่าตอนนี้ แม้กระทั่งมณฑลเฉียนหนานที่เป็นเมืองหลวงและจินหลิง เฉินเฟิงจะสามารถเข้าไปแทรกแซง

ประธานคณะกรรมการของเฉียวเสี่ยวโย่วประธานกรรมการของอสังหาริมทรัพย์ต้าหลง และองค์รัชทายาทหยางไท่……

ไม่ว่าเป็นใคร ก็คือบุคคลที่สวีเฟยหรงยกย่อง ทว่าพวกเขากลับเคารพนับถือในเฉินเฟิงมากๆ

เฉินเฟิงมีฐานะอะไรกันแน่? ทำไมเขาต้องอดทนกับตระกูลเสี้ยมาสามปีด้วย?

สวีเฟยหรงส่ายหน้า แล้วพยายามทำให้ตัวเองไม่ไปคิดเรื่องพวกนั้น เธอรู้สึกว่า ในตัวเฉินเฟิงมีความซับซ้อนมากมายแอบแฝงอยู่ และเบื้องหลังของความซับซ้อนนั่น ต้องดึงเรื่องอำนาจมาเกี่ยวข้อง และเป็นสิ่งที่เธอก็คงจะคาดคิดไม่ถึง

เวลานี้ คฤหาสน์ของตระกูลตู้ ก็เต็มไปด้วยความมืดครึ้ม คนใช้ที่อยู่คฤหาสน์ ต่างก็อยู่ในความสงบและไม่ให้สุ้มไม่ให้เสียง ระหว่างที่พวกเขาเดินไปเดินมา แม้กระทั่งหายใจแรงอย่างไม่กล้า

โดนตีตายพวกเธอยังนึกไม่ถึง เมื่อวานตอนเช้าตู้จื่อเยว่และตู้จื่อถึงที่ยังกระโดดโลดเต้น แค่ไปคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงไม่นาน ชีวิตก็ต้องไปจบที่นั่น

ทั้งสองพี่น้องตายพร้อมๆ กัน ตอนที่ข่าวถูกปล่อยออกไป แม่ของตู้จื่อถึงและตู้จื่อเยว่ก็รู้สึกเสียใจจนใจจะขาด จึงได้ร้องไห้ฟูมฟายเสียงดัง ตลอดทั้งคืนก็เป็นสลบไปหลายรอบ

ทว่าสิ่งที่ทำให้คนใช้ทุกคนรู้สึกแปลกใจคือ จนถึงตอนนี้ หัวหน้าครอบครัวตู้คังหลิงยังไม่ได้แก้แค้นแทนตู้จื่อถึงและน้องสาว และเหมือนทั้งสองพี่น้องตู้จื่อถึงตายไปฟรีๆ

ในห้องรับแขกของตระกูลตู้ บุคคลสำคัญในตระกูลตู้ต่างก็มีเยือน

ตู้คังหลิงนั่งอยู่ตรงที่นั่งสูงสุด และข้างๆ เขามีหญิงวัยกลางคนที่ดูสง่าและสวมใส่เสื้อผ้าตัวหรูนั่งอยู่ และหญิงวัยกลางคนคนนั้นก็คือภรรยาของตู้คังหลิง ฟางหลิง

หลายปีก่อน ฟางหลิงก็คือผู้หญิงสะสวยและโด่งดังในจินหลิง ทว่าเมื่อวานพอได้ยินข่าวที่ลูกชายและลูกสาวเสียชีวิต ผู้หญิงที่เป็นสาวงามคนนี้ก็มีผมหงอกขึ้นภายในคืนเดียว ต่อให้ตอนนี้ ดวงตาอันงดงามทั้งสองข้างยังคงบวมแดงเหมือนเดิม คราบน้ำตาที่อยู่บนใบหน้ายังคงชัดเจน

ข้างล่างตู้คังหลิงและฟางหลิง มีทายาทที่เป็นเชื้อสายโดยตรงของตระกูลตู้นั่งอยู่ ลูกคนที่สอง ตู้คังหยุน และลูกคนที่สามตู้คังรุ่ย อีกอย่างได้มีเพื่อนวัยรุ่นของตระกูลตู้อยู่เป็นกลุ่ม

"พี่ใหญ่ สิ่งที่หยางไท่พูดคือเรื่องจริงหรอ? " พอเห็นตู้คังหลิงทำสีหน้าที่หม่นหมอง ตู้คังหยุนอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น เมื่อคืนหยางไท่มาเอง แล้วมาขอร้องให้ยกโทษให้ และบอกว่าการตายครั้งนี้ของสองพี่น้องตู้จื่อถึง มันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาอยู่แล้ว และขอให้ตู้คังหลิงจัดการกับเขา

ถึงแม้ตอนนั้นตู้คังหลิงจะรู้สึกโมโห ทว่าต้องหยุดความคิดที่อยากจะฆ่าหยางไท่ เขารู้ดี ลูกสาวของตัวเองต้องตาย เพราะว่ากำปั้นที่หนักของหยางไท่ ทว่าฆาตกรที่อยู่เบื้องหลังคือเฉินเฟิง

ทีแรกเขาก็อยากจะเชิญนักฆ่าไปคิดบัญชีกับเฉินเฟิงที่โรงพยาบาล ทว่าพอหยางไท่พูดคำว่าเฉินเฟิงคือจอมยุทธ์หั้วจิ้ง ตอนนั้นหน้าผากของเขาจึงเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ

จอมยุทธ์หั้วจิ้ง!

และนักฆ่าองค์กรไหน จะกล้าฆ่าจอมยุทธ์หั้วจิ้งล่ะ? นอกจากองค์กรนักฆ่านี้จะถูกถอนรากถอนโคน!

ต่อให้มีนักฆ่ากล้ารับงานไป ถ้าฆ่าจอมยุทธ์หั้วจิ้ง ก็ต้องการค่าจ้างที่มากมาย อย่างน้อยก็ต้องห้าหมื่นล้าน!

"วันข้างหน้า ทั้งตระกูลตู้ ถ้าได้เจอคนที่มีแซ่ว่าเฉิน ก็ต่างหลบเลี่ยงให้ได้ อย่าได้มีเรื่องกับคนที่มีแซ่ว่าเฉิน! กฎข้อนี้เป็นกฎของทางตระกูล ถ้าใครฝ่าฝืน ก็ต้องถูกไล่ออกจากตระกูลตู้! " น้ำเสียงของตู้คังหลิงกระวนกระวายเล็กน้อย ทว่าทั้งตระกูลตู้ คนที่ได้ยินคำพูดนี้ ต่างก็รู้สึกสั่นสะเทือนในใจ

ดั่งที่คาด ตู้คังหลิงไม่ได้คิดจะหาเฉินเฟิงเพื่อที่จะแก้แค้น อีกอย่าง เขายังจะตัดความสัมพันธ์กับคนตระกูลตู้ที่เคยมีเรื่องกับเฉินเฟิง!

นี่เป็นความแค้นที่ลูกถูกฆ่า! คนในตระกูลตู้ มีไม่น้อยที่รู้สึกสับสนในใจ ถ้าเปลี่ยนเป็นพวกเขา จะสามารถละทิ้งความแค้นนี้อย่างง่ายดายเหมือนเขาได้ยังไง?

"คำพูดของพี่ใหญ่ ได้ยินกันหรือยัง? วันข้างหน้าห้ามใครหน้าไหนไปมีเรื่องกับเฉินเฟิง! ถ้าไปมีเรื่องด้วย ก็ไสหัวออกจากตระกูลตู้ไปซะ! " ตู้คังหยุนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงข่มขู่

คนที่เป็นรุ่นผู้เยาว์ของตระกูลตู้ ต่างก็รีบพยักหน้าขึ้นมาทันที แต่ก่อน ตู้จื่อถึงและตู้จื่อเยว่ทั้งสองคนนี้มักจะเป็นก้อนหินที่คอยกดขี่รุ่นผู้น้อยของตระกูลตู้

สำหรับความวางตัวที่ไม่เหมาะสมของทั้งสองพี่น้อง ทุกคนไม่มีใครกล้าพูดออกมา และทำได้เพียงเรียกพวกเขาว่าจอมมารและแม่มด

แต่ว่าเมื่อวานนี้ จอมมารและแม่มดก็ได้ตายจากไปพร้อมกันในสายตาของพวกเขา และตู้คังหลิงเองแม้แต่ตดครั้งเดียวก็ยังไม่กล้า

ดังนั้นตอนนี้เฉินเฟิงเป็นคนที่น่ากลัวว่าจอมมารและแม่มดสำหรับในใจของคนรุ่นผู้เยาว์ เป็นคนที่กล้าก็แตะต้องแล้วคนอื่นก็จะตายไปโดยไม่บังเอิญ!

ไม่ต้องให้ตู้คังหยุนกำชับ พวกเขาก็ไม่กล้าแตะต้องแน่นอน!

ไม่นานหยางไท่ก็รีบไปรายงานการตอบสนองของตระกูลตู้ให้เฉินเฟิงฟัง เฉินเฟิงคาดคิดไม่ถึง แค้นที่ฆ่าลูกตัวเองยังจะสามารถอดทนได้อีกหรอ?

ถึงแม้ตระกูลตู้บอกว่าไม่แก้แค้น ทว่าเฉินเฟิงก็รู้สึกไม่ค่อยวางใจ จึงให้หยางไท่คอยจับตามองตระกูลตู้ ไว้ และรายงานทุกๆ การเคลื่อนไหวของตระกูลตู้

เขาเองก็ไม่กลัวว่าตระกูลตู้จะแก้แค้น ทว่าเสี้ยเมิ่งเหยากลับเป็นแค่คนธรรมดา ถ้าหานักฆ่ามา ก็สามารถทำให้ชีวิตของเสี้ยเมิ่งเหยาต้องจบแน่ๆ