ลูกเขยมังกร นิยาย บท 321

บทที่ 321 อู๋ตงไห่

“เพี๊ยะ！”

ชายในเครื่องแบบสีดำไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะได้ตั้งตัว ก็ถูกชายชะนีดำตุ๊บลอยออกไป กระแทกกับกระจกร้านกาแฟ

เปี้ยง！

กระจกที่แม้แต่ค้อนยังทุบไม่แตกก็ยังแตกละเอียดเป็นเสี่ยงๆ

“เสี่ยวอู่！”

เหลือแค่ชายชุดดำสองคนที่โกรธคำรามอยู่ จู่ๆนัยน์ตาก็แดงก่ำ

เวลานี้ ชายลิงผอมลงมืออย่างโหดเหี้ยม ยกซองบุหรี่ไว้ในมือ เข็มเงินทั้งหกพุ่งไปที่ชายชุดดำอีกสองคนที่เหลือราวกับสายฟ้า

ชายชุดดำสองคนรีบหลบ แม้ว่าในใจได้ตั้งรับไว้แล้ว แต่เนื่องจากระยะห่างค่อนข้างใกล้ ดังนั้นเข็มเงินทั้งหกนี้ ยังมีอีกสองเล่มแทงเข้าในร่างกายของเขา

ความเจ็บแสดงออกมาบนใบหน้าของทั้งสอง

ทั้งหมดนี้ฟังดูอาจจะช้ามาก แต่จริงๆแล้วมันเกิดขึ้นเร็วมาก จากชายลิงผอมหยิบซองบุหรี่จนถึงชายชะนีดำตูมจนเสี่ยวอู่ลอยออกไป แค่สามวินาทีก็ไม่ถึง！

แค่คิดก็รู้ว่า ความเร็วของชายลิงผอมและชายชะนีดำน่ากลัวมาก！

“เสี่ยวสวน พาคุณหนูหนีไป！”

ในที่สุดชายชุดดำก็มีปฏิกิริยาโต้ตอบ เขาตะโกนออกมา กำหมัดพุ่งไปทางชายลิงผอม

ชายชุดดำที่ชื่อว่าเสี่ยวสวนนัยน์ตาแดงก่ำ แม้ว่าอยากจะฆ่าชายลิงผอมและชายชะนีดำระบายความโกรธ แต่ว่าเขากลับเข้าใจ เวลานี้ การปกป้องคุณหนูเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด

เสี่ยวสวนรีบวิ่งไปที่ข้างๆของหญิงสาว เตรียมพาหญิงสาวหนีไป

แต่ความเร็วของชายชะนีดำกลับเร็วกว่าเขามาก！

ชายชะนีดำไปถึงข้างๆของหญิงสาวนั้นก่อน และกระแทกหมัดของเขา

เสียงหมัด ดังผึบๆ

เมื่อพิจารณาจากหมัดที่เขาโจมตีเสี่ยวอู่ พลังหมัดของเขา เห็นได้ชัดว่าไม่ควรประมาท ที่แม้แต่หินก็สามารถเจาะได้!

แค่คิดก็รู้ว่า หมัดนี้พุ่งเข้าใส่หญิงสาว จะต้องลงเอยยังไง

ตอนนี้หญิงสาวกำลังตื่นตระหนกจริงๆ

ตีเธอให้ตายเธอก็คิดไม่ถึงว่า ในสถานีรถไฟจะมีนักฆ่า

แม้ว่าหัวใจจะลุกเป็นไฟ แต่ปฏิกิริยาของหญิงสาวกลับสงบอย่างน่าประหลาด ตอนที่นักฆ่าเฮยหยวนพุ่งเข้ามานั้น วินาทีแรกเธอคว้ากาแฟร้อนบนโต๊ะ สาดเข้าไปที่หน้าของชายชะนีดำ

แก้วสาดเข้าบนหน้านักฆ่าเฮยหยวน แต่ไม่มีผลต่อการโจมตีของนักฆ่าเฮยหยวนมากนัก แต่มันทำให้การเคลื่อนไหวของเขาช้าลง

ในช่วงเวลาของการเคลื่อนไหวนั้น เสี่ยวสวนมาถึงข้างๆหญิงสาว สกัดการโจมตีของนักฆ่าเฮยหยวน

หมัดแลกหมัด

เสี่ยวสวนถอยสามก้าวอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ทันใดนั้นสีหน้าแดงขึ้น เห็นได้ชัดว่าสู้นักฆ่าเฮยหยวนไม่ได้

แต่สีหน้าของนักฆ่าเฮยหยวนมีความโมโหลอยขึ้นมา เพราะหญิงสาวใช้ประโยชน์จากช่วงเวลาที่เขาและเสี่ยวสวนกำลังต่อสู้กัน ได้วิ่งออกมาจากเขตร้านกาแฟแล้ว

“โอ๊ย！”

เสียงคำรามของนักฆ่าเฮยหยวน เสี่ยวสวนซัดกลับหมัดหนึ่ง และกระโจนไปหาหญิงสาวนั้นเหมือนเสือลงเขายังไงอย่างนั้น

หญิงสาวตื่นตระหนก คิดไม่ถึงว่าจะวิ่งมาทางกลุ่มของเฉินเฟิง

เฉินจื๋อหลี่รีบลุกขึ้น เตรียมช่วยชีวิตหญิงสาวไว้

แต่หญิงสาวกลับตะโกนใส่เฉินจื๋อหลี่ด้วยใบหน้ากังวล： “ถอยไป！ คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้เขา！”

เฉินจื๋อหลี่เบะปาก อย่าได้แคร์ เขากระโดดขึ้นสูง ร่างกายของเขาเหยียดออกเหมือนธนู หมัดเหล็กเร็วราวกับฟ้าผ่าพุ่งไปทางนักฆ่าเฮยหยวน

“รนหาที่ตาย！”

เขาก้าวยาวๆ หมัดเหล็กพุ่งไปที่หน้าของเฉินเฟิง และเฉินเฟิง กลับเหมือนตกใจมึนงง และยืนอยู่กับที่ไม่ขยับ

“ทำไมต้องรนหาที่ตายให้ได้.....”

หญิงสาวถอนหายใจ รู้สึกไม่คุ้มค่าแทนเฉินเฟิง

วินาทีต่อมา นักฆ่าเฮยหยวนหมัดเหล็กมาถึงตรงหน้าเฉินเฟิง

ใบหน้าของเขาน่ากลัว ราวกับเห็น สมองของเฉินเฟิง หลังจากเจอหมัดนี้แล้ว เหมือนฉากแตงโมระเบิดออก

เฉินเฟิงส่ายหน้าแล้วยิ้ม ยื่นมือข้างหนึ่งออกไปอย่างสบายๆ จับหมดของนักฆ่าเฮยหยวนไว้

ท่านี้ ทำให้สีหน้าของนักฆ่าเฮยหยวนเกิดความสงสัย หันมองและตกใจ

“แกะ”

เสียงกระดูกหักเบาๆดังขึ้น

เสียงร้องที่อนาถของนักฆ่าเฮยหยวน เขาคุกเข่าลงต่อหน้าเฉินเฟิงด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว

กระดูกข้อมือของเขาถูกเฉินเฟิงหักไปโดยปริยาย！

ฉากที่กะทันหันนี้ ผู้คนในที่เกิดเหตุเบิกตาโต หลายคนแข็งทื่อเหมือนรูปปั้นยังไงอย่างนั้น แข็งทื่อเหมือนก้อนหินไปโดยปริยาย

ใครก็คิดไม่ถึง รูปร่าง190ซม.นี้ ชายที่หน้าตาเหมือนชะนีดำ พออยู่ตรงหน้าเฉินเฟิง แม้แต่กระบวนท่าเดียวก็รับมือไม่ได้！

หญิงสาวก็อ้าปากค้าง ดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยแววตาที่เหลือเชื่อ

ฉากที่อยู่ตรงหน้านี้แสดงถึงอะไร ไม่มีใครเห็นชัดเจนไปกว่าเธอ

สามารถหักมือของนักฆ่าเฮยหยวนอย่างง่ายดาย เฉินเฟิงก็เป็นจอมยุทธ์！

และอาณาจักรของเฉินเฟิง กลัวว่ามันจะไกลเกินจินตนาการของเธอ

“ท่านตกลงเป็นใครกันแน่” ชายลิงผอมจ้องมองเฉินเฟิงอย่างโกรธ กรีดร้องถาม