ลูกเขยมังกร นิยาย บท 495

บทที่ 495 เฉินเจิ้นหนาน

เฉินเฟิงวางสายเสร็จ พนักงานเสิร์ฟสาวสวยยิ้มหยัน: “นี่มันเวลาอะไรแล้ว นายยังแกล้งทำนิ่งอีกหรอ?”

“น้าเล็กของคุณชายฉิน คนกระจอกอย่างนายจะรู้จักหรือไง?”

“รู้จักหรือเปล่า อีกเดี๋ยวเธอก็รู้เองแหละ” เฉินเฟิงมองพนักงานเสิร์ฟสาวสวยเรียบๆ

หลายนาทีผ่านไป

รถโรลส์รอยซ์สีดำคันหนึ่งก็แล่นปราดมาจอดที่หน้าประตูร้านอาหารตะวันตก ทะเลอีเจียน

ฉินเจิ้นในชุดสูทลงจากรถด้วยสีหน้าถมึงทึง

พอเขาก้าวเข้าร้านอาหาร พวกชายหนุ่มเจาะหูก็ปราดเข้ามาทักทายอย่างนอบน้อมทันที: “คุณอาฉิน”

“คนอยู่ที่ไหน?” ฉินเจิ้นถามอย่างเย็นชา

“อยู่นั่นครับ” ชายหนุ่มเจาะหูชี้นิ้วไปที่เฉินเฟิงที่นั่งทานอาหารอยู่

ฉินเจิ้นมุมปากกระตุก: “ฉันหมายถึงไอ้ลูกไม่รักดีนั่น!”

ลูกไม่รักดี?

ชายหนุ่มเจาะหูอึ้งก่อนสีหน้าเปลี่ยน ฉินเจิ้นหมายถึงคุณชายฉิน?

“คุณชายฉิน เขาอยู่ตรงนั้น...” เห็นสีหน้าฉินเจิ้นผิดปกติ ชายหนุ่มเจาะหูมีทีท่าอ่อนลงทันที

ฉินเจิ้นแค่นเสียงหึ สาวเท้ายาวไปหาฉินหมิง

“พ่อ มาแล้วหรอ!” พอเห็นฉินเจิ้น ฉินหมิงมีสีหน้าลิงโลดทันที

“พ่อ ช่วยผมสับมันให้เละที พ่อดูบาดแผลบนหน้าผมสิ เป็นฝีมือมันทั้งนั้น” ฉินหมิงพูดด้วยท่าทางเจ็บปวด

เขาไม่ทำท่าเจ็บปวดยังดี พอเขาทำ ความโกรธในใจฉินเจิ้นก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ

“เพี๊ยะ”

ฉินเจิ้นไม่พูดพล่ามทำเพลง ยกมือตบหน้าฉินหมิงอย่างจัง

เสียงตบหน้าฉาดใหญ่ดังขึ้น ใบหน้าบวมฉุแต่เดิมของฉินหมิงมีรอยฝ่ามือห้านิ้วปรากฏขึ้นมาเด่นชัด

งงเต็ก

งงเต็กจริงๆ

ทุกคนในที่นั้นงงเต็กไปตามๆกัน

ฉินเจิ้นไม่ใช่พ่อของฉินหมิงหรอ? ทำไมถึงตบฉินหมิงล่ะ?

“พ่อ พ่อตบผมทำไม?”

ฉินหมิงมือกุมหน้าถาม สายตาเขาทอประกายเหลือเชื่อ

“ไอ้ลูกเวร ใครให้แกไปหาเรื่องข้างนอกฮะ?!”

ฉินเจิ้นตะคอก น้ำเสียงดังราวสายฟ้าฟาดสะท้านไปถึงทุกคนในที่นั้นจนหูอื้อไปหมด

ฉินหมิงยิ่งไม่เข้าใจหนักขึ้น: “พ่อ ผมโดนคนทำร้ายนะ ลูกชายพ่อโดนทำร้าย จะตายอยู่แล้วเนี่ย พ่อไม่ไปล้างแค้นคนที่มันทำลูกพ่อ นี่พ่อยัง...”

“เพี๊ยะ”

ไม่รอฉินหมิงพูดจบ ฉินเจิ้นตบหน้าเขาให้อีกฉาด

ตบนี้ตบหนักและเน้น!

ฉินหมิงโดนตบกระเด็นไปบนพื้น และไม่ได้ลุกขึ้นมานานเลย

ทั้งงานเงียบสนิท

ฉินเจิ้นบ้าไปแล้วหรอ?

ทำไมเขา...

ในตอนที่ทุกคนกำลังคิดว่าทำไมฉินเจิ้นมาถึงก็มาระดมตบฉินหมิงนี่เอง ฉินเจิ้นขยับแล้ว!

เขาเดินไปหาเฉินเฟิง

พอเห็นฉากนี้ พนักงานเสิร์ฟสาวสวยถอนหายใจเฮือก พอสั่งสอนลูกชายตัวเองเสร็จ ฉินเจิ้นคงไปสั่งสอนเฉินเฟิงซักทีล่ะนะ?

ฉินเจิ้นเดินมาหยุดยืนหน้าเฉินเฟิง แต่ไม่ได้ทำตามที่ทุกคนคาดเดาคือ เขาไม่ได้ไปหาเรื่องเฉินเฟิง!

เขาเป็นคนที่มีประสบการณ์การต่อสู้มากที่สุดในบรรดามหาปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ทั้งเก้าคนของหวาเซี่ย!

ถึงเฉินเจิ้นหนานจะอายุน้อยที่สุดในบรรดามหาปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ทั้งเก้าคน แต่ตำนานเล่าว่า ฝีมือของเขาอยู่ในอันดับสามของมหาปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ทั้งเก้าคน!

อำนาจระดับนี้ตระกูลฉินไม่กล้าไปหาเรื่องหรอก!

ต่อให้เฉินเฟิงเป็นแค่ลูกนอกสมรสของตระกูลเฉิน แต่เขาเกี่ยวเนื่องกับเฉินเจิ้นหนาน ตระกูลฉินไม่กล้าทำอะไรเฉินเฟิงหรอก

ฉินเจิ้นไม่ได้อยู่คุยอะไรกับเฉินเฟิงมากมาย หลังจากขอโทษแล้ว เขาก็พาตัวฉินหมิงจากไป

แต่บรรดาแขกเหรื่อที่อยู่ในห้องอาหารกลับอยู่ในสภาพแข็งเป็นหิน

ฉากเมื่อกี้มันทำพวกเขาตกใจมากเกินไป

เวลาสั้นแค่สิบกว่านาที พวกเขาได้เป็นพยานในเหตุการณ์ที่คุณชายตระกูลสูงที่สุดของจงไห่โดนทำร้าย และยังได้เห็นเจ้าตระกูลอันดับหนึ่งของจงไห่ขอโทษชายหนุ่มคนหนึ่ง...

ทั้งหมดนี้เหมือนฝันไป ทำให้ทุกคนไม่กล้าเชื่อกันเลย

“ของหวานของพวกเราล่ะ?”

ตอนนี้มีเสียงเรียบเสียงหนึ่งดังขึ้นในห้องอาหาร ทุกคนที่กำลังตกตะลึงได้สติกลับมา

“ของหวาน?” พนักงานเสิร์ฟสาวสวยอึ้งก่อน และพูดเหมือนคนพึ่งตื่นจากฝันว่า:

“ใกล้...ใกล้แล้วค่ะ สักครู่นะคะ”

“รีบไปเตรียมเถอะ เมียผมหิวแล้ว” เฉินเฟิงขมวดคิ้วท้วงติง ในงานเลี้ยงหลินเซียวเสียนเมื่อกลางวันเขายังมีทานบ้าง แต่เสี้ยเมิ่งเหยาแทบไม่ได้ทานอะไรเลย ถ้าของหวานยังไม่มาอีก เสี้ยเมิ่งเหยาคงหิวแย่เลย

“ฉันจะรีบให้คนเตรียมให้เลยค่ะ ฉันจะรีบให้คนเตรียมให้เลยค่ะ” พนักงานเสิร์ฟสาวสวยพยักหน้าหงึกๆเหมือนไก่ เธอในตอนนี้มีหรือจะเหลือท่าทีเย่อหยิ่งก่อนหน้านี้อยู่ ถึงจะไม่แน่ใจฐานะที่แท้จริงของเฉินเฟิง แต่ขนาดพ่อของฉินหมิงยังเคารพนบน้อมด้วย คงไม่ด้อยไปไหนหรอก อย่างน้อยจะจัดการพนักงานเสิร์ฟตัวเล็กๆอย่างเธอคงง่ายซะยิ่งกว่าขยี้มดตัวหนึ่งซะอีก

ไม่ถึงสิบนาที ของหวานที่เฉินเฟิงสั่งก็ยกมาเสิร์ฟ

แต่คนยกมาเสิร์ฟกลับไม่ใช่พนักงานสาวสวยคนเมื่อกี้ แต่เป็นผู้จัดการและรองผู้จัดการร้านอาหารแทน

“คุณเฉิน ของหวานได้แล้วครับ”

เขาเสิร์ฟของหวานสองจานบนโต๊ะเฉินเฟิงเสร็จ ผู้จัดการในชุดสูทตะวันตกก็หยิบขวดไวน์สองขวดจากถาดด้านหลังมาวางไว้บนโต๊ะเฉินเฟิง

เฉินเฟิงปรายตามอง พบว่าขวดไวน์สองขวดเป็น Lafiteปี82 ขวดหนึ่งอย่างน้อยต้องมีแสนหนึ่งอัพล่ะ แพงกว่าขวดที่ฉินหมิงเอามาให้เมื่อกี้สามเท่าได้