ลูกเขยมังกร นิยาย บท 579

บทที่ 579 บุกเข้าไปในขวัญนินจา

สำนักใหญ่ขวัญนินจาครอบคลุมพื้นที่มากกว่า 1,000 ตารางเมตรมีสนามฝึกซ้อม สนามยิงปืน เวทีการต่อสู้ คลังอาวุธ ห้องทำงานและห้องประชุม นอกจากนี้แล้ว ยังมีห้องอาหาร ฟิตเนส สิ่งอำนวยความสะดวกในการพักผ่อนและความบันเทิงเช่นการอาบน้ำพุร้อนและบาร์

ในอีกแง่มุมหนึ่ง สำนักใหญ่ขวัญนินจาเป็นเหมือนโรงแรมระดับห้าดาวของทหารมากกว่า

ทั้งหมดนี้ เพียงเพราะอาชีพของนักฆ่านั้นพิเศษมาก

พวกเขาได้รับการฝึกที่โหดร้ายตั้งแต่เด็ก เติบโตเป็นนักฆ่า จากนั้นก็เริ่มปฏิบัติภารกิจไล่ฆ่า มือเปื้อนเลือดมานาน ไม่รู้ว่าจะส่งผลต่อจิตใจและลักษณะนิสัยของพวกเขามากแค่ไหน จึงต้องการพักผ่อนและผ่อนคลาย

นี่เป็นสาเหตุที่นักฆ่าหลายคนชอบดื่มเครื่องดื่มหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ นี่เป็นเหตุผลในการผ่อนคลาย

ในสถานการณ์เช่นนี้ เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่สะดวกสบายสำหรับนักฆ่าในสำนักแล้ว สำนักใหญ่ขวัญนินจาใช้เงินจำนวนมากเพื่อสร้างสำนักใหญ่ นอกจากนี้ยังเป็นบ้านของนักฆ่าขวัญนินจา เหล่านักฆ่านอกจากภารกิจและการออกไปผ่อนคลายข้างนอกเป็นครั้งคราวแล้ว เวลาอื่นๆส่วนใหญ่จะอยู่ในสำนักใหญ่

เพราะว่าหลายวันก่อนรับงานสมาคมการค้าเชียสุ่ย——จับตัวหลินหวั่นชีว ดังนั้นได้ส่งขวัญนินจาเกือบร้อยคน รวมถึงนินจาหลายสิบคน

แต่น่าเสียดายมาก คนเหล่านั้นต่างก็หลงอยู่ในสนามเด็กเล่น ถูกเฉินเฟิงคนเดียวฆ่าตายหมด！

การตายของขวัญนินจาชั้นสูงหลายร้อยคน ทำให้ขวัญนินจาได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจอย่างมาก

เดิมทีต้องการพักผ่อน แต่เสินอิ่นก็ได้สั่งให้ขวัญนินจาและกลุ่มซานโข่วทั้งหมดตามหาร่องรอยของเฉินเฟิง

ขวัญนินจาจนใจทำได้แค่ส่งสมาชิกแก๊งออกไปจำนวนมาก

แต่ว่า ด้วยความเห็นแก่ตัว ขวัญนินจายังคงเก็บนักฆ่าและนินจาชั้นนำหลายสิบคนไว้ที่สำนักใหญ่

นักฆ่าและนินจาเหล่านี้ เป็นฐานสำคัญของสำนักขวัญนินจา

มีเพียงขวัญนินจาที่ยังมีชีวิตอยู่ ถึงจะเป็นสำนักขวัญนินจาที่แท้จริง！

แปดชั่วโมงผ่านไปนับตั้งแต่หลินหวั่นชีวถูกพาตัวไป แม้ว่าโศกนาฏกรรมเมื่อคืนนี้จะส่งผลกระทบอย่างมากต่อสมาชิกขวัญนินจาหลายคน แต่เช้าวันนี้ สมาชิกขวัญนินจาหลายคนกลับยังคงทำเหมือนเคย ฝึกซ้อม ผ่อนคลาย นอนหลับ จากนั้นรอรับภารกิจ

แต่ว่า ซานปุ่นถาวชี่หลังของสำนักใหญ่ขวัญนินจากลับกินไม่ได้นอนไม่หลับ

เพราะว่าเมื่อครู่ที่ผ่านมา เขารู้ข่าวการนองเลือดของครอบครัวกงปุ่น

ข่าวนี้ ทำให้เขากระวนกระวายใจขึ้นไปอีก——เขากังวลว่า เฉินเฟิงจะเข้ามาแก้แค้นสำนักขวัญนินจาเหมือนกับครอบครัวกงปุ่น！

เพราะว่าในใจไม่สงบ หลังจากอาหารเย็น ซานปุ่นถาวชี่หลังนักฆ่าสำนักขวัญนินจาได้จัดประชุมสมาชิกสำคัญทั้งสี่

“ยี่เซียงเสวี่ยน สถานการณ์ของเฉินเฟิงตอนนี้เป็นอย่างไร?”

ซานปุ่นถาวชี่หลังเป็นประธานงานประชุมนี้ด้วยตนเอง หลังจากประชุมเสร็จ เขาถามยี่เซียงเสวี่ยนหัวหน้าหน่วยสืบราชการลับของสำนักขวัญนินจาก่อน

“ตอนนี้ยังไม่มีข่าวของเขา”ซานปุ่นถาวชี่หลังจนใจเล็กน้อย กลุ่มซานโข่วรวมกับสำนักนินจาได้ส่งสมาชิกแก๊งเกือบ 100,000 คนไปหาที่ซ่อนตัวของเฉินเฟิง ณ ขณะนี้ ยังคงไม่มีข่าวเกี่ยวกับเฉินเฟิงเลย ดูเหมือนว่าเฉินเฟิงจะหายไปจากโลกนี้แล้ว

“หรือว่าเขาหนีไปจากญี่ปุ่นแล้ว?”

ชายหัวโล้นถาม เขาเป็นผู้ดำเนินงานของสำนักขวัญนินจา

หลังจากสำนักได้รับภารกิจแล้ว เขาเป็นตัวเลือกที่จะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ วางแผนในการดำเนินงาน จากนั้นรายงานต่อซานปุ่นถาวชี่หลัง ดำเนินการหลังจากได้รับการอนุมัติจากซานปุ่นถาวชี่หลัง

เขาและยี่เซียงเสวี่ยนถือได้ว่าเป็นมือซ้ายมือขวาของซานปุ่นถาวชี่หลัง

“ไม่แน่ใจ”ยี่เซียงเสวี่ยนส่ายหน้า

“แม้ว่าการที่ปล่อยให้เขามีชีวิตรอดหนีออกไปจากญี่ปุ่นจะเป็นความอัปยศ แต่ลึกๆในใจของฉันแล้วหวังให้เขาหนีไป”

หลังจากพูดจบ ซานปุ่นถาวชี่หลังหันมาสนใจยี่เซียงเสวี่ยนอีกครั้ง “ยี่เซียงเสวี่ยน คุณติดตามและรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับเฉินเฟิงต่อไป รายงานให้ฉันทราบทันทีที่เขามีการเคลื่อนไหว”

“ค่ะ หัวหน้า！”

ชายหัวโล้นและยี่เซียงเสวี่ยนตอบพร้อมเพรียงกัน

“เลิกประชุม！”

ซานปุ่นถาวชี่หลังพูดแล้ว ลุกขึ้นก่อน และออกจากห้องประชุม

ยี่เซียงเสวี่ยนทั้งสี่เห็นแล้ว ต่างก็พากันแยกย้าย ชายหัวโล้นร่างใหญ่ในหมู่พวกเขากลับไปที่ห้องของเขา ทำตามคำแนะนำของซานปุ่นถาวชี่หลังทันที ได้โทรหาจิ่งเถียนซ่านเอ้อ

“คุณอยู่ที่ไหน?”เมื่อต่อสายติด ชายหัวโล้นถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม

“ท่านจงเถียน ฉันอยู่ระหว่างทางกลับฐานทัพ มีภารกิจใหม่มอบให้ฉันเหรอ?”

“ไม่มีภารกิจ แต่หัวหน้าสั่งให้ฉันโทรแจ้งให้กลับฐานทัพทันที!”

“โอเค ท่านจงเถียน ฉันใกล้จะถึงฐานทัพแล้ว มากที่สุดก็ห้านาที”

“โอเค”

จงเถียนอิงจู้พูดแล้วก็ได้วางสายไป

“ในเมื่อไม่มีภารกิจใหม่ ทำไมหัวหน้าถึงได้ให้ฉันกลับฐานทัพด่วน?”

ได้ยินเสียงดังออกมาจากลำโพง “ตู๊ด ตู๊ด”ใบหน้าของจิ่งเถียนซ่านเอ้อมีความสงสัย จากนั้นก็เก็บโทรศัพท์ เร่งฝีเท้าไปที่ฟาร์มทันที