ลูกเขยมังกร นิยาย บท 59

บทที่ 58 ไวน์แดงกับเบียร์

ในคอมเม้นต์เริ่มสารภาพรักกับเสี้ยเมิ่งเหยา แววตาของเสิ่นจุนเหวินก็สว่างวาบขึ้นมา

ก่อนหน้านี้เขาได้ยินสวีเฟยหรงพูดถึงเสี้ยเมิ่งเหยาเพียงครั้งเดียว แต่ว่าในใจเขาตอนนั้น กำลังอยู่กับสวีเฟยหรงเพียงคนเดียว ดังนั้นเลยไม่ได้สนใจเสี้ยเมิ่งเหยา แต่เมื่อได้เจอในวันนี้ เสิ่นจุนเหวินกลับรู้สึกเสียดาย เพราะเธอสวยงามกว่าสวีเฟยหรงเป็นไหนๆ เขาน่าจะสังเกตได้ตั้งนานแล้ว

ไม่แน่ว่าอาจจะน่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเสี้ยเมิ่งเหยาบ้างก็ได้

นี่เป็นครั้งแรกที่เสิ่นจุนเหวินอิจฉาเฉินเฟิง ในขณะเดียวกันสามารถควงผู้หญิงสวยๆ ในเวลาเดียวกันได้อีก คนไร้ประโยชน์นี่ มันมีดีอะไรนักนะ！

“เมิ่งเหยา วันนี้คุณสวยจังเลย…”

เสิ่นจุนเหวินยื่นมือออกมา ใบหน้าหล่อเหลาก็เผยรอยยิ้มอ่อนโยนออกมา ใครจะไปรู้ว่าเขายังไม่ทันจะพูดจบ เสี้ยเมิ่งเหยาก็เดินผ่านด้านข้างเขา ตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่ได้มองเขาเลยแม้แต่น้อย

เสิ่นจุนเหวินยื่นมือออกมาเก้อ แต่ใบหน้ายังคงยิ้มอยู่ ใบหน้าของเขาเริ่มมีความโกรธเล็กน้อย ทำไมถึงไม่ได้มีท่าทีเหมือนกับที่คิดเอาไว้นะ？หรือว่าหลินหลันไม่ได้บอกเธอ ว่าตอนนี้เธอเป็นคนของตัวเองแล้ว？

เสิ่นจุนเหวินสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเตรียมตัวกลับเข้าไปนั่งที่เดิม

แต่กลับมองเห็น ว่าเฉินเฟิงเข้าไปนั่งในที่ของตัวเองแล้ว สีหน้าของเสิ่นจุนเหวินก็เริ่มเคร่งเครียดขึ้นแล้ว

“ใครให้คุณไปนั่งตรงนั้น！”

เสิ่นจุนเหวินอับอายจนเปลี่ยนไปเป็นความโกรธ พลางมองเฉินเฟิงแล้วพูดว่าเขาเตรียมเก้าอี้ไว้แค่สองตัวเท่านั้นเอง ตัวหนึ่งเป็นของตัวเอง ส่วนอีกตัวเป็นของเสี้ยเมิ่งเหยา ในตอนแรกเขาคิดว่าถ้าเกิดว่าเฉินเฟิงมาล่ะก็ จะให้เฉินเฟิงยืนอยู่ข้างๆ และมองเขากับเมิ่งเหยาดื่มด่ำกันไปเรื่อยๆ

ใครจะไปคิด เพราะว่าเสี้ยเมิ่งเหยาไม่ได้จับมือกับเขา เขาเลยอึ้งไป ตอนนี้เฉินเฟิงกลับไปนั่งอยู่ในที่ของตัวเอง ถ้ามันเป็นแบบนี้ จะให้เขาไปยืนเองหรือไง？

“บนเก้าอี้นี้มันมีชื่อคุณเขียนอยู่เหรอ？” เฉินเฟิงพูดเบาๆ เล่ห์เหลี่ยมตื่นๆ ของเสิ่นจุนเหวิน มันเด็กเกินไปแล้ว

“นี่……” สีหน้าของเสิ่นจุนเหวินแดงขึ้น แน่นอนว่าเก้าอี้มันไม่มีชื่อเขาเขียนอยู่ แต่ถ้าเกิดว่าตอนนี้เขาบังคับให้เฉินเฟิงออกไป มีแต่จะทำให้เขาดูใจแคบ เขาเลยไม่สามารถทำแบบนั้นได้ เขาเลยทำได้แค่ให้พนักงานเอาเก้าอี้มาเพิ่ม แล้ววางอยู่ตรงกลาง

แต่เมื่อเป็นแบบนี้ มันทำให้เขาดูเป็นส่วนเกินของเฉินเฟิงกับเสี้ยเมิ่งเหยา

ในขณะเดียวกัน มันโด่งดังมากจนการถ่ายทอดสดมันขึ้นไปถึงหนึ่งล้านแล้ว มันถือว่าหาดูได้ยากจริงๆ

“ไอคนไร้ประโยชน์นี่มาจริงๆ ด้วย！เขาไปเอาความกล้ามาจากไหนกันนะ？”

“คนก่อนหน้านี้ที่บอกว่าจะซื้อซูเปอร์คาร์กับคนที่บอกว่าจะกินขี้มันหายไปไหนแล้วนะ？เขามาแล้วนะ！”

“หน้าด้านจริงๆ เลย ภรรยาตัวเองมาเดทกับผู้ชายคนอื่น เขายังกล้ามาดูอีกเหรอ”

“นี่มันไม่ใช่แค่หน้าด้าน แต่ยังจนตรอกอีกด้วย！”

ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ทำอะไรเฉินเฟิงสำเร็จ แต่ตอนนี้อารมณ์ของเสิ่นจุนเหวินก็ถือว่าไม่เลว

เพราะว่าเมื่อเฉินเฟิงมา ถึงจะสามารถทำให้เขาคุกเข่าลงต่อหน้าเสี้ยเมิ่งเหยาได้ แล้วบอกเสี้ยเมิ่งเหยาว่าใครกันแน่ที่คู่ควรกับเธอ

สีหน้าของพนักงานดูลำบากใจพลางมองเสิ่นจุนเหวิน เพราะอยากรู้ว่าเสิ่นจุนเหวินจะหมายความว่าอย่างไร การมาทำที่นี่ แววตาก็คงจะไม่ไปไหนไหล ตั้งแต่เฉินเฟิงกับเสี้ยเมิ่งเหยาเดินเข้ามา เธอก็ดูออก ว่าเสิ่นจุนเหวินนั้นเกลียดเฉินเฟิงมาก ดังนั้นจึงพยายามทำให้เฉินเฟิงลำบากใจ แต่เสี้ยเมิ่งเหยา……

เสิ่นจุนเหวินโกรธมากกว่าเดิม ไอสารเลวนี่มันเกินไปจริงๆ เอาRomani Contiราคาแพงมาวางตรงหน้ายังไม่ดื่มเลย แต่กลับไปกินเบียร์ราคาถูกกับไอคนไร้ประโยชน์นี่

“เมิ่งเหยา คุณเองก็ชอบดื่มเบียร์ไม่ใช่เหรอ？พูดเร็วกว่านี้หน่อยสิ ถ้าบอกเร็วฉันก็จะให้คนเอาเบียร์มา เบียร์หลายลังนั้น ฉันไม่ได้ดื่มมาตั้งนานแล้ว ดีที่มีโอกาสในวันนี้จะได้สนุกไปด้วยกัน” ถึงแม้ว่าในใจโกรธ แต่เสิ่นจุนเหวินยังมีท่าทีดีอยู่

“ได้ คุณชายเสิ่น” พนักงานปาดเหงื่อบนหน้าผาก ก่อนจะรีบเดินออกไป

เสิ่นจุนเหวินกำมือแน่นอยู่ใต้โต๊ะ แต่เฉินเฟิงกลับหัวเราะเฮฮา คนโง่แบบนี้ กลัวว่าจะไม่เคยคิดเลยว่าเสี้ยเมิ่งเหยาจะทำแบบนี้กับเขา

ตัวเองเลี้ยงภรรยามาสามปี กล้ามาแย่งงั้นเหรอ？ไม่ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาเลย

ตอนนี้ในใจของเสิ่นจุนเหวินไม่สบายใจเลย ก่อนหน้านี้หลินหลันสัญญากับเขาว่าเสี้ยเมิ่งเหยาจะต้องอยู่ข้างกายเขา และทำดีกับเขาแน่นอน แต่ทำไมพอมาถึงที่นี่ เสี้ยเมิ่งเหยากลับช่วยเฉินเฟิงโต้ตอบเขาแทน？

เสิ่นจุนเหวินคิดไม่ออกว่าจะแก้สถานการณ์อย่างไร

ถ้าเกิดว่าหลินหลันรู้ความคิดของเขา เกรงว่าจะถูกใส่ความ อันที่จริงตามความคิดของหลินหลัน เสิ่นจุนเหวินน่าจะดีพอ เพื่อการโต้ตอบคนไร้ประโยชน์อย่างเฉินเฟิงพอถึงตอนนั้น ทำได้เพียงให้เสี้ยเมิ่งเหยาเห็น ว่าเฉินเฟิงไม่มีดีอะไรเลย แต่เสิ่นจุนเหวินนั้นดีกว่ามาก เมื่อเทียบกัน เสี้ยเมิ่งเหยาจะรู้เองว่าควรเลือกใคร

แต่ว่า หลินหลันคาดการเสิ่นจุนเหวินสูงไป และดูถูกเฉินเฟิงเกินไป ยิ่งไปกว่านั้นคือไม่เข้าใจเสี้ยเมิ่งเหยาเลยด้วยซ้ำ

ไม่ว่าชายคนอื่นจะดีสักแค่ไหน เสี้ยเมิ่งเหยาก็ไม่เหลียวแล ในแววตาของเธอ มีเพียงเฉินเฟิงคนเดียว