ลูกเขยมังกร นิยาย บท 628

บทที่ 628 ไม่ใช่ญาติ

ขณะที่ทางด้านเฉินเฟิงกำลังพูดคุยเรื่องอาหารค่ำกับแอนนี่ ทางด้านเฉินอิงไฉ เวลานี้เหมือนมดที่อยู่ในกระทะร้อน เขากระวนกระวายเป็นอย่างมาก

เวลาครึ่งชั่วโมงที่เซ่หย่วนให้เขา เหลือแค่สามนี้เท่านั้น แต่เขากลับไม่สามารถคิดหาวิธีแก้ปัญหาได้

ในเวลานี้ เซ่หย่วนโทรมา

"เฉินอิงไฉ เป็นยังไงบ้าง? องค์หญิงแอนนี่ให้อภัยนายรึยัง?" ปลายสาย เซ่หย่วนถามด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล เรื่องที่องค์หญิงแอนนี่โมโหไปจนถึงหูของหัวหน้าใหญ่แล้ว ตอนนี้หัวหน้าใหญ่กำลังกดดันเขา บอกให้เขารีบทำให้แอนนี่หายโมโห

"ท่าน......ท่านนายกเทศมนตรีครับ ผมไม่ได้เจอองค์หญิงแอนนี่ครับ" เฉินอิงไฉกัดฟันพูดออกไป เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาไม่กล้าปิดบังเซ่หย่วนอีก

"อะไรนะ？！นายยังไม่ได้เจอองค์หญิงแอนนี่？！”

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินอิงไฉ เซ่หย่วนโมโหเป็นอย่างมาก

"เฉินอิงไฉ นายมันคนไร้ประโยชน์จริงๆ！" เซ่หย่วนถึงกับด่ากราดออกมา

หนึ่งวินาทีต่อจากนั้น ไม่รอให้เฉินอิงไฉโต้ตอบ ก็ได้ยินเสียงเซ่หย่วนพูดด้วยความโมโห：“เฉินอิงไฉ นายไม่ต้องทำแล้ว เก็บข้าวของแล้วไสหัวออกไปซะ！”

“นายกเทศมนตรี！" เฉินอิงไฉตกใจเป็นอย่างมาก กำลังคิดจะแก้ตัว แต่ปลายสายก็มีเสียงตู๊ดๆดังขึ้น......

เซ่หย่วนตัดสายไปแล้ว

หัวใจของเฉินอิงไฉด้านชาตายไปแล้ว คำพูดของเซ่หย่วน เท่ากับประกาศยุติอาชีพในสายงานนี้ของเขาแล้ว......

อย่างรวดเร็ว เวลาได้เดินมาจนถึงตอนกลางคืน

สถานที่กินมื้อค่ำที่แฮธาเวย์เลือกนั้นอยู่ในบ้านสวนหลังเล็กสวนตัวบนถนนหวังฟูจิ่ง 

บ้านสวนหลังเล็กนี้ ปกติไม่เปิดให้คนนอกเข้าออก

มีเพียงคนที่มีอำนาจในยันเจียงเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์เข้ามารับประทานอาหารที่นี่

วันนี้ แฮธาเวย์เหมาบ้านสวนหลังเล็กนี้ทั้งหลัง

ทางด้านเจ้าของบ้านสวนก็รู้ว่าแขกที่มาในวันนี้คือองค์หญิงของราชวงศ์อังกฤษ ดังนั้นจึงจัดเตรียมล่วงหน้าด้วยความใส่ใจ

เวลาสองทุ่ม รถยนต์โรลส์รอยซ์กันกระสุนสำหรับรับแขกต่างชาติกว่าหกคันจอดตรงหน้าประตูบ้านสวน

ที่นั่งด้านหลังของรถคันตรงกลาง แอนนี่และแฮธาเวย์นั่งด้วยกัน

หลังจากที่รถจอดสนิท บอดี้การ์ดมากมายลงจากรถ พวกเขาตรวจสอบรอบๆด้วยความระมัดระวัง เมื่อมั่นใจว่าไม่มีอันตราย จึงเปิดประตูให้แอนนี่

หลังจากที่แอนนี่และแฮธาเวย์เดินลงจาก แฮธาเวย์ยิ้มแล้วมองไปที่แอนนี่ พูดขึ้น：“ถึงแล้ว แอนนี่ เธอเข้าไปเองเถอะ"

"แฮธาเวย์ เธอช่วยเข้าไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม? ฉันตื่นเต้นนิดหน่อย" แอนนี่มองไปที่แฮธาเวย์ด้วยความประหม่า

แฮธาเวย์ยิ้มเศร้าด้วยความจนปัญญา：“แอนนี่ มีอะไรให้ต้องตื่นเต้นกัน เท่าที่ฉันรู้ เฉินเฟิงเป็นคนที่เข้ากับคนง่าย"

"ยิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นการเจอกันอย่างเป็นทางการครั้งแรกของพวกเธอ ฉันไม่อยากเป็นก้างขวางคอ"

"ก็ได้ ฉันเข้าไปละนะ" แอนนี่สูดลมหายใจเข้า ปรับอารมณ์ของตนเองอย่างรวดเร็ว

ถึงแม้จะเป็นแค่การกินข้าวส่วนตัวกับเฉินเฟิง แต่แอนนี่ก็แต่งหน้าแต่งตัวก่อนถึงเวลาเกือบสองชั่วโมง ตั้งแต่ทรงผม สไตล์การแต่งหน้าไปจนกระทั่งเครื่องประดับ ล้วนผ่านการคิดอย่างละเอียด ให้ความสำคัญมากกว่าเข้าร่วมงานเลี้ยงกลางคืนของหวาเซี่ยในวันแรกที่มาถึง

"เหล้าหอมมากค่ะ อาหารหน้าตาน่าทาน"

ดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปหนึ่งแก้ว แอนนี่ใช้ช้อนตักหมูผัดซอส หลังจากกินเข้าไปนั้น อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

จากนั้น แอนนี่ก็ชิมอาหารอีกสามอย่างที่เหลือ เธอล้วนตกตะลึงกับรสชาติอาหาร

"เฟิงที่รัก เหล้าแก้วที่สอง ฉันขอเป็นฝ่ายชนคุณ ขอบคุณที่ตอนนั้นคุณช่วยฉัน"

แอนนี่ยกแก้วขึ้นมา แต่ยังไม่ทันได้ชนแก้ว เธอก็มองหน้าเฉินเฟิงด้วยสีหน้าจริงจัง พูดขึ้น：“แปดปีที่แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะคุณช่วยฉันเอาไว้ ฉันคงตายด้วยฝีมือของคนชั่วแล้ว คุณเป็นผู้มีพระคุณของฉัน และเป็นผู้มีพระคุณของราชวงศ์อังกฤษ บรัทของพวกเราเดินทางมาหวาเซี่ยในครั้งนี้ เหตุผลหลักเป็นเพราะคุณ อีกทั้ง พ่อของฉันอยากจะขอบคุณคุณด้วยตนเอง"

"บอกคุณพ่อของคุณนะครับ ท่านไม่ต้องทำแบบนั้น" เฉินเฟิงยิ้ม จากนั้นชนแก้วกับแอนนี่

เหล้าแก้วที่สองลงท้อง แอนนี่ไม่ได้กินอาหาร แต่มองมาที่เฉินเฟิงด้วยความสงสัย เธอถามขึ้น：“เฟิงที่รัก ทำไมคนตระกูลเฉินถึงอยากฆ่าคุณด้วย? เท่าที่ฉันรู้ คุณเองก็เป็นคนของตระกูลเฉิน ซึ่งในความหมายที่ซ่อนอยู่นั้น พวกคุณควรจะเป็นญาติกันสิคะ"

อย่างชัดเจน องค์หญิงแอนนี่ที่เกิดในราชวงศ์คุ้นชินกับการแก่งแย่งชิงอำนาจในราชวงศ์เป็นอย่างดี เธอรู้ซึ้งถึงความเจ็บปวดนั้น แต่เธอรู้สึกว่าเรื่องของเฉินเฟิงไม่เกี่ยวข้องกับการชิงอำนาจ

"ญาติ?" เฉินเฟิงชะงัก จากนั้นหัวเราะเศร้า：“คนตระกูลเฉินไม่ใช่ญาติของผมครับ"

"พวกเขาคือศัตรูของคุณ"

"แม่ของผมตายเพราะพวกเขา"

"ห๊ะ？！”ได้ยินคำพูดของเฉินเฟิง แอนนี่ตกใจมาก จากนั้น เธอมองเฉินเฟิงด้วยความรู้สึกผิด：“เฟิงที่รัก ขอโทษด้วยนะคะ ฉันไม่ควรพูดถึงเรื่องนี้"

"ไม่เป็นไรครับ เรื่องมันผ่านไปแล้ว" เฉินเฟิงผายมือ